Alle inzendingen over het is zoals het is

Ik hou van jou zoals je bent, zoals ik je altijd al heb gekend. Ik hou van je minnen en je plussen en ik hou van alles daar nog tussen. 'k Hou van je lachen en je wenen ik hou van jou in goed en kwaad 'k hou van je hoofd tot aan je tenen ik hou van jou in het kwadraat.…

Gisteren toen de maan nog gloeide als een lamp boven het land toen alles nog was zoals het water stil en sereen toen pas besefte ik dat alles tijd heeft en langer leeft als iedereen…

zoals je kijkt, zoals je je voelt, zoals je zit, zoals je stil bent. Je voelt je bang, Je wilt weg van het leven. ''Je doet het niet!,, zei ik nog. je hebt het gedaan, je zou het niet meer doen, maar jij hield mij in leven, je gaf mij kracht, ik weet wat je heb geleden, Maar waarom heb je het nou gedaan?…

plots waren we mensen zoals mensen waren die door water waarden op weg naar een nieuw land zoals mensen zijn die eens hun huis moesten verlaten zoals mensen zijn die hun kind verloren en dan ineens werden we 'menschliche' mensen zoals een filosoof ooit eens zei…

Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij!…

Heer, U ziet mij zoals ik ben Niets is er voor U verborgen U kent mijn verdriet en mijn zorgen. Heer, U ziet mij zoals ik ben U bent altijd om mij heen En laat mij nooit alleen. Heer, U ziet mij zoals ik ben Wonderlijk is alles wat U doet En dat U mij overal ontmoet.…

Ik geloof in mensen zoals ik in mezelf geloof. Ik vertrouw ze zoals ik op mezelf leer te vertrouwen, maar ik wantrouw mijn medemens zoals ik evenzeer mezelf soms wantrouw. Ik houd van een ander zoals ik mezelf liefheb en ik haat de ander, zoals ik ook mezelf wel eens haat.…

Zoals mijn rook nu oplost in het niets, zo zal mijn tijd oplossen in eeuwigheid, zoals mijn hier zal worden tot overal. Tussen hier en nu voltrekt zich ons leven. Wij mensen zijn als een stofje zo klein, toch is ons thuis ons eindeloos heelal. Aandachtig rook ik mijn edele sigaar. Plots lost ook mijn eigen wijsheid op.…

Een vriend zoals jij vindt je er één in het miljard, daarom koester ik je voor eeuwig in mijn hart. Een vriend zoals jij is van onschatbare waarde, want die maakt van mij de gelukkigste persoon op aarde. Een vriend zoals jij zou ik mijn laatste cent willen geven, want een vriend zoals jij toont de schoonheid van het leven.…

Je houdt niet van mij Zoals jij zegt van mij te houden Je wilt mij niet Zoals ik jou wil Haal me hier alsjeblieft weg Weg van hier Breng me ergens Waar liefde is zoals adem halen…

Toen ik in je lijnen Mijn naam zag staan, Steen, zag ik in jouw Ziel de mijne weerspiegeld, Herkende ik mezelf in haar, En besefte ik dat jij geleefd Hebt zoals ik geleefd heb, Zoals ik heb bestaan…

Zoals hij nu doet, mij nadoet, dat kan toch niet -- dat ik zo zou doen!…

Uit het ziende oog van de orkaan wie hem raken zal in afzienbare tijd even een niet waarneembare kalmte in een oorverdovende stilte van ingehouden adem, achter de on-aardse schreeuw, verloren energie komt in vervoering barst open, daar openbaart zich de onneembare zwaartekracht uit de diepzee geboren, zoals we…

Wanneer jij in mijn droom verschijnt dan is de duisternis in mij verlicht zoals jij mijn droom laat leven toen zoals de sluier van jouw gezicht Wanneer jij mijn dag benevelt dan ontwaak ik in mijn ochtendgloren mysterieus door de grondmist me kleuren omlijst als nooit te voren mijn balans door jouw kracht de…

Zoals het blanke appelvlees nog niet tevoorschijn gebeten, zoals de grand cru in de fles nog vol met gloed geweten, zoals het eerste goede vers nog enkel in het hoofd geschreven, zoals jouw geschiedenis nog niet met die van mij verweven, zo is mij je oksel en je mond: een geur, een onbetreden grond. --------------------------…

Water uit zijn douche zien stromen, zoals water in een wilde waterval. Drijven in haar eigen badkuip, als zwemmen in een oceaan. Mensen waarmee we samenleven, steeds weer opnieuw ontmoeten, zoals een pasgeboren kind, dat voor het allereerst, zijn eigen ouders ziet. Kunnen ervaren mensen, oorspronkelijk blijven?…

Het is zoals wanneer de regen in de afvoer valt en zaden uit de bomen vallen nieuw leven na de winter in een goot dood, maar niet dood Het is zoals wanneer de televisie zegt straks nieuws nu eerst reclame je wacht een laatste weerbericht en weet dat er iets anders komt Het is zoals wanneer je met een roeiboot land aanvaart, opduikt…

langzaam vervaagt avondzon achter een heuvelrug het allerlaatste rood schijnt zacht stroomafwaarts in de rivier de Weser zoals soms bij fragiel geluk de tijd van gaan is gekomen…

zoals bramen spreken over mensen zo prakkiseren aardappelen over geiten zoals brievenbussen communiceren met pruimen zo roddelen telefoonpalen over beursfluctuaties zoals balletdansers anticiperen op onoverkomelijkheden zo reageren boterbloemen op een aardverschuiving en zoals gokverslaving leidt tot milieuverwording zo…

Zoek jij mij ook zoals ik jou in alles wat veel verder gaat dan het voorbij of slaap je zacht in mijn berusting droom je met me als de nacht ons album openslaat hoor jij mij ook zoals ik jou om antwoord vragen in de echo van oneindigheid en schreeuw jij dan net zoals ik het stille van jouw naam *Zoals elk jaar…

of, zullen wij weer vreemden zijn zoals van voor onze ontmoeting? zoals van voor de geboorte van de wereld?…

zoals de korrels van zand voel ik je wegglippen zo dichtbij en toch zo ver weg... de tijd tikt traag voorbij wachten, elke keer opnieuw totdat tijd ons samenbrengt schrik in mijn hart om wat komen gaat omdat het verlangen om bij jou te zijn zo groot is dat mijn hart soms, heel even, de tijd overslaat... ik mis je...…

in dit gedicht wil ik wonen nu het af is en geschreven kruip ik er opnieuw in zie hoe ik kan staan in deze woorden langs de lat gemeten van geweten trek ik ze aan als een geheime voering in een jas misschien maar zo is 't zoals het is…

Geen weg meer terug. Het verleden achter je. Niet wetend wat komt...…

Zoals vandaag zomaar gewoon tussen alles door even bij jou het feest van het licht in onze ogen het aanraken van elkaar lichaam en ziel huid en haar even bij jou tussen alles door gewoon zomaar zoals vandaag…

We kunnen het wel oplossen, Maar het wordt nooit meer zoals toen. Niemand weet wat er gebeurd is en dat gaat ze ook niks aan. Ik heb nog wel een vraag: Waarom zie je me niet meer staan? En ik kan je niet ontwijken Maar wat moet ik dan doen? Het is niet goed gegaan. Het wordt nooit meer zoals toen.…

zoals het hoort Alleen, desondanks ons erewoord…

Zoals plantjes water nodig hebben en licht, zoals dieren voedsel nodig hebben en drinken, zoals een motor draait met energie, zo heeft de aarde onze liefde nodig om samen open te bloeien tot pracht.…

Zoals jij is er geen. Welk mens, niet één. Zoals jij bestaat er niemand. Niet in Nederland of in welk ander land. Zoals jij bestond er nog geen persoon. Niet in deze tijd, niet in het verleden of de toekomst, als jij zo schoon.…

Hoe kon je het weten, zoals ze daar liep? Hoe kon je het weten, zoals ze daar schreed? Zo majestueus. Zo de laatste keer. Hoe kon je het weten?…