1272 resultaten.
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 maar keer op keer
Dan denk ik bij mezelf er komt nog meer
Dan denk ik wat erop kan komen dagen
Dan denk ik zal ik niet of wel gaan klagen
Dan denk ik hou ik aan mezelf de eer
Ik leun wat achterover in mijn stoel
En schenk mijzelf een derde whisky in
En plaats de fles weer onder handbereik
En weer zet ik geen zoden aan de dijk
En denk weemoedig…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Weemoedige echo van heimwee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 Heimwee dikwijls
krachtig als een ziekte die ons
doet lijden; zijn echo
is de weemoed met z’n treurnis
te zacht voor verdriet
In weemoed ligt
de ontroering die als een traan
schittert in ’n glimlach
mens is gevoel en weemoed is
een deel van z’n aard
Heimwee hebben we
naar mens en plaats zolang die
bereikbaar zijn
weemoed…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Gearmd met de weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 614 Gedachten op papier
geschreven woorden
vluchtend in een gedicht
gearmd met de weemoed
genietend van de letters
die in stilte verwoorden
wat de ziel blootlegt…
Verzoening
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 828 Bordurende over het leven
zal ik in gouden draden
van een schitterend verleden
voor de doffe glans van heden
uit het weefgetouw diep in mij
een kleed van verzoening weven…
het water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 465 zacht beweegt het water
en zingt een lied
het hoofd niet meer gebogen
belast door het verdriet
de zon als meesteres
verschijnt
en laat zich gelden
het water zingt niet meer
nu ruist het in de velden
er komt ander weer…
Schommelpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 507 De weemoed naar dat ver gebied,
het graag zien dat ik ween,
ligt op die zolder niets te zijn.
Mijn dromen daar omheen.…
Als het regent
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 588 Ik voel de weemoed in mij beven.
Ik ben weer met uw ziel tesaam.
Al wat wij waren en wat gij zegde,
vangt altijd als het regent aan.…
Walking Blues
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 595 Ik zie ze aan
met weemoed
en met pijn.
Het is de blues.…
Gegronde wegen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 310 vandaag ligt weemoed aan de voet
van mijn diepst verstopte bergkam
waad ik door ontaarde rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
ze leiden mij naar een warme bron
die zelfs ijsbloemen laat ontdooien
en even sta ik stil bij de tweesprongen
die ooit mijn loopbaan verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte wegen…
Dag oud vers
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 411 ik trof je laatst
nee jij trof mij
zo teneer geschreven
schoolschrift bijna vaag
las ik je door
zoals je hoort
klinkt bijna rijm
op mijn gehoor
beluister ik
of hoorde ik
de liefde goed
ja vers toen jong nog
ik je aansneed
schaafje laagje plakje
doorschijnend fris
ik zong
maar nu ja vers
zo oud in taal
dat ik je las
als…
nazomeravond
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 816 door
de opalen avond de droeve klank van
een bevlogen klarinetsolo
een avond in oud goud
een avond zelve op fluwelen pootjes
talmend de aftocht blazend…
Weemoed (senryu)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 282 Weemoedig de mens
gevangen in z'n verlangen
naar 't verleden…
Gras
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.025 Ik verveel me,
ik lig languit in het gras
en ik verveel me
Ik denk aan hoe het was
languit liggend in het gras
en ik verveel me
Die tijd met jou,
geen smart, geen pijn
nu lig ik languit in het gras
en ik verveel me
Wat jij toen
allemaal met me dee
en ik met jou
dat was pas fijn,
wij met zijn twee
maar het mocht helaas
niet lang…
Vloeibaar goud
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 908 een glas verwaterd ongeluk
Eerste provocerend brandend
tweede nonchalant ontvankelijk
Tijd voor een automatische piloot
probleemknoppen uitgeschakeld
En zie ik vlieg
en stijg tot eenzame hoogten
Ik dans ik zing
ik huppel ik spring
speel luchtgitaar of Sax
Ademnood draait zwarte vlekken
Vliegend op lucht
bereik ik de bodem
Weemoed…
Ik dacht
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.491 Ik dacht dat ik
Genezen was
Dat ik genas
Van droefheid
En van Weemoedt…
Net.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 811 Als ik iets
van
jouw hand
lees
wat het ook is
elke
reactie
of
opmerking
die je maakt
hoor ik
je stem
Dan is het net
of ik
je aanwezigheid
kan voelen.…
Ware weemoed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 294 Zou je me kunnen zien
dan was het in dezelfde kleuren
als in het vorig jaar
het voelt nog net als toen
ik ben niet veel veranderd
misschien mijn haar
dat grijzer is dan ooit
de tuin ligt er nog net zo bij
veel vogels die mij vergezellen
de rust daalt neer
in jouw geliefde boerenland
december, donker in mijn hart
herinneringen, die…
Regen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 512 In de verte de eerste regenzuil,
'k voel een felle weemoed branden,
diep vanbinnen,... en ik huil.…
Ik en mijn melancholicus
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 355 mijn ziel is bijna
al een leven lang
zacht droevig gestemd
de kleur van vele dagen
schijnt herfstachtig getint
ben deels geremd,
onderkoeld
ben ik zo vroeg uitgebloeid
en is het enkel voor mij bedoeld
wil dan vluchten
ver van het heden
of in de schaduw
van het verleden
het lijkt wel
of mijn aard
is gezonken
in diepe…
straatleven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 535 weet je nog hoe het ooit klonk
het echte leven van de straat
met losse blaadjes in de wind
en kinderen van kattenkwaad
door zakken van 't zand
het gewiebel van een steen
het openen van deuren
en het sluiten, één voor één
het kraken van een venster
en de weergalm van het glas
en veegjes van muziek
en het stappen in een plas
en een brievenbus…
Nostalgie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Ben ik de enige
Vraag ik me af
Die vaak terugdwaalt
In het verleden
Denkend aan de mensen
En het plezier
Dat alles gaf
Brutaal en fel
Zo jong, vol vuur
Nog lang niet moegestreden
Is het raar
Om te erkennen
Toe te geven
Recht te doen
Dat het zoveel charme had
Het leven
In die tijd van toen…
Zo jammer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 Zo jammer,
dat we openheid op het laatste plan zetten,
zo triest,
dat we moeten schermen met grofheid,
zo ellendig
dat we eerlijkheid geen ruimte geven,
zo jammer
dat er geen plaats meer schijnt te zijn,
voor liefde.…
PAPA
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 451 mijn hart
op deze dag van jouw sterven
stromen emoties over
want dit is de dag 17 jaar geleden
waarop jij vleugels kreeg
en door het venster
van ons ouderlijk huis
naar buiten vloog
herinner ik me elk jaar weer
hoe ik dicht naast je was gekropen
en jij jouw laatste woorden
tot mij sprak
en hoe we samen huilden
elk jaar weer diezelfde weemoed…
Vlaktespiegeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Mijn weemoed, zoals de zee die schept
is hier een terloopse gedachte waard.
Eeuwig gedurig lijkt de bekoring
van verleden en vooruitgeschoven tijd.
Al turend in heldere betovering
door deze grote en kleine grootsheid.…
Huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Soms rijd ik nog wel eens langs
het huis waar je toen woonde.
Herinner ik me het gevoel van
spanning en verliefdheid, maar
dat komt niet meer terug, ook
niet het gevoel dat er geen einde
kwam aan de weg, op weg naar jou.
Het huis is verbouwd en de tuin,
waarin je moeder zo zorgzaam een
kleedje drapeerde vanwege je schone rok,
werd een…
en jij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 192 uiteindelijk
heb ik dan toch geleerd
om het goud
uit je blik te zeven
waar ik hoopte
je te ontmoeten
ben ik je misgelopen
en nadien kwam je schuilen
met dauw in je haar
en keek je verward
als de vlucht
van duizend spreeuwen
bleef ik je zoeken
was ik het die riep
wonderlijk je thuiskomst
de warmte
de weemoed
toen je weer
met me sliep…