20587 resultaten.
Open eindes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Niet uit elkaar
gegroeid
nog even vertrouwd, veranderd
/door elkaars aandacht
Meegegroeid
in de ander
in wie we zijn
Voor alles
kan er een tijd zijn
Voor langzame dagen
/Voor dichter bij huis
Voor steeds weer orde scheppen
Voor nieuwe projecten
en oude vrienden
Af en toe
een bericht
zonder houvast
/of het past
in het moment
en…
Vrijdag, hulp-dag
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 116 De tijd zit erop, ze is al naar huis,
inclusief haar achilleshiel die hoef ik niet thuis
nog los van het feit dat
ik al genoeg op m’n bordje kreeg en had
want daarom is zij er, speciaal voor mij.…
En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.255 Zo wil ik dan, genezen voor altijd,
Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen,
Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen
In vergezicht op de een'ge Wezenheid.…
En nu 'k mijn mensenleed
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.502 Zo wil ik dan, genezen voor altijd,
Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen,
Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen
In vergezicht op de een'ge Wezenheid.…
Gedicht/Niet-gedicht deel 2
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.587 Oeroud waaien van meer
Jou ontgaat wachten niet, noch verwijzen
Verstenigd weze van ruimte rijzen
Jij zult weerstaan! Aldoor waaien van meer
Zo gevoel je varen, diep in maanschijn
Verstrengeld wezen van ruimte rijze
Zo gevoel je varen, in maanschijn diep
---------------------------
Uit: 'Raster' 117, 2007.…
te laat
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 983 Nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong,
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong.
Woorden zo breekbaar als glas
gebroken in mijn mond,
die ik je graag nog had willen vertellen,
maar waarvoor ik de moed niet vond...…
Herinnering aan vader
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 338 Onder de deur wat licht.
Vage, gedempte stemmen bewegen ergens onder mij,
onzichtbaar, bevestigend aanwezig.
Mijn handen klemmen het laken vast,
we zijn niet alleen.…
Zorge, zorge
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.195 Zorge, zorge, bouw mijn huis,
Timmer, timmer, timmer,
Eerst uw kruis, dan uw huis...
Ach, een huis voor immer.
Zorge, zorge, weef het kleed
dat de dagen spinnen.
Eerst het leed, en dan het kleed.
Ach een kleed van linnen.
Zie, de nacht is zwoel en zwart.
Sluit mijn ogen, zorge,
Eerst uw ogen, dan uw hart...…
Ik hoor de nacht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.783 Ik hoor de nacht die nader-zijgt, -
en beider zwijgen...
Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
- zal 't míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in 't schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
- Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...
- - Ach…
In mijn bloed, door mijn hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Jouw leven ruist nog
in mij, in mijn gedachten
denk je met mijn vragen mee
hoor ik uitspraken die je ooit deed
.....Jouw leven ruist nog
.....in mij, in mijn gevoelens
.....beweeg je met mijn bloed mee
.....voel ik je stromen door mijn hart
Jouw leven ruist nog
thuis, alsof je aanwezig bent
de warmte van jouw lichaam
ergens tastbaar…
[ Schepping: geesten die ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Schepping: geesten die
uit vlees lichamen blazen --
en zich bottelen.…
Taol
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 962 Die taol, die me as kiendje al
meej de pap is ingegote;
die taol, die as ’n soepel vèl
um m ‘n weze lí geslote,
die taol, worin ik denk en lèèf,
die taol, worin ik dróóm en schrèèf,
daorbè is toch dè Nederlands
op z’n minst ’n bietje twiddehands.…
als de wapens zwijgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 het is stil, het is oorverdovend, we treffen
voorbereidingen om naar huis te gaan.
verwacht geen held…geen stoere verhalen
ik zal mijn ontslag indienen.
vergeten zal ik deze waanzin echter nooit.
want in welk land ik ook vocht, bloed
is overal rood.…
Als, bij moe-tanend avond-lichten...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 317 Als, bij moe-tanend avond-lichten,
angst daalt in onze aanwezigheid,
zijt gij 't, die voor onze aangezichten
de vreê der avond-lampe breidt.
Wij zitten en ons leden wegen,
zwaar van stil-naedre dage-dood;
gíj hebt zacht woorden die verplegen,
en breekt het vredige avond-brood.
En wij, die uwe gaven eten,
wij rusten in uw blijde…
Bovenkamer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 Bij Van der Valk is nu het NK-schaken
Voor Neerlands jeugd, die bol staat van talent.
Van nummer laatst tot titelpretendent,
Je hoort het in hun bovenkamers kraken.
Men werkt daar aan het scherpen van de geest,
In Assen is het zeven dagen feest.…
Ik weet niet wat ik heb gedaan
poëzie
4.0 met 4 stemmen 585 - En God, die mij misschien begrijpt,
die om mijn weze' uw stem liet suizen,
is als een vrucht die in me rijpt...
- De vlier-struik geurt naast al de huizen...…
WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.786 Wanneer ik denk aan u, die mij bemint,
Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid
Mijn schone rijmen naar elkander uit
Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.
Als bloemenstengels bevende op de wind,
Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit,
En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid –
Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen 553 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Scheiden valt hard
poëzie
4.0 met 2 stemmen 756 Scheiden valt hard
voor wie zo teer beminnen.
Naar buiten straalt de vreugd. De smart
dringt reeds naar binnen.
Scheiden valt hard;
doch alle, alle dagen,
zal ik het bloeien van uw hart
in 't mijne dragen.
Scheiden valt hard.
Mijn lieve, laat u troosten:
al is de nacht vervaarlijk zwart,
eens licht het Oosten…
ZON ZIT BINNEN ONZE VREUGD
poëzie
4.0 met 1 stemmen 410 Zon zit binnen onze vreugd
te stralen.
Het is het vurigst, reinst geneucht:
een ademhalen
in glans en jeugd.
Op aarde schittert geen vermogen
licht als uw ogen.
Geen slag, geen schok, geen ruk
kan liefde scheuren uit de hemel daar wij schijnen.
De ganse wereld mag verdwijnen:
Zon is de kern van ons geluk.…
[ Herinneringen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 28 Herinneringen
razen rondjes om het huis –
trillen voor het raam.…
Een paar vegen verf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Schijn is een kunst, een paar vegen
vormen van verf, een intieme ervaring
van velours, huid en verdriet
Een mooier vak bestaat er niet
dan schaamteloos direct nabijheid
en diepte te voelen, zoals in bed
Schijn bedriegt, mijn faillissement
is maar een façade, als een naam
die onwetend aan je gegeven wordt
Schulden heb ik niet meer
geld…
Arme Schepselen
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 828 Creationisten springen in de bres.
Ze willen dat de mensen gaan geloven,
dat zonder evolutie God daar boven
de wereld schiep en klaar was op dag zes.
Bewijzen doen ze niks, ja toch, één ding:
dat er iets schort aan hùn ontwikkeling.…
WIITE HUISWERVELING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 Over daken en kale bomenwoud
giert, valt en springt een zwervende wind,
als een dartel, onbesuisd dansend kind,
ontmoet tenslotte geur, die hem vasthoudt.
De luchtstroom slingert zich sierlijk maar koud
om een schoorsteen, aarzelt even, duikt gezwind
de pijp in, hitte tegemoet, en vindt
vast verblijf, dat hij met zijn adem opbouwt.
De keuken…
avonden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 983 op avonden als deze
krijg ik hoofdpijn van de stilte,
van het stemloze schreeuwen
en het blindelings zien
hoe stom het ook weze
ik zweet in de kilte,
ik zwem als de meeuwen
word ik gek misschien?…
Hartendief
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 933 In avonden als deze
maanlicht in het donker schuilt
en oerkracht voelt in weze
is daar ergens, een roos die huilt
als bij één klaterende waterval
stort hij zijn tranen neder
tot weer de zon schijnen zal
dan straald en blijd, zijn hartje weder
want immer na de regen
schijnt de zon hemel hoog
en uit een parelglans geregen
toont…
En de ontlokene, de rozen . . .
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.942 Maar ook, hoe is in dit ontplooien
een nadere erkentenis bereid:
verwelken wordend uit voltooien,
des zomers dubbele wezenheid.
Het glorievolle openkomen,
dat vers nog en ontkiemensnat,
het voelt zich alree afgenomen
en moe en welhaast stervenszat.…
REGENDAG
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.986 Weze uw droefheid lijk uw vreugd -- eens mans.…