Alle inzendingen over is veranderd

Eén letter moet veranderd: kruidennix.…

ze herkent de geuren van haar jeugd het zingen van de rijstvogels het krijsen van de kaketoes ze kijkt naar de wolken: dit is de mist in mijn hoofd die trekt maar niet weg een vogel pikt alles leeg daarboven alles was veranderd en toch ook weer niet…

Ik zoek doeken om mijn bloed te stelpen Iemand om mij er bovenop te helpen Medicijnen om mijn pijn te stillen Maar niets veranderd zoals ik het zou willen Alle klanken zijn veranderd in een stilte De warmte is vervangen door de kilte Niet wetend wie ik ben en waar we zijn Ik voel alleen het bloeden van mijn pijn Heb mij niet lief…

er een tranen vloeien bij allen die verloren…..wat hun zo dierbaar was mijn hart gaat naar ze uit moeilijk om niet te oordelen nog moeilijker om niet te veroordelen Ja in die ene luttele seconde veranderde alles het zal nooit meer hetzelfde zijn…

er een tranen vloeien bij allen die verloren…..wat hun zo dierbaar was mijn hart gaat naar ze uit moeilijk om niet te oordelen nog moeilijker om niet te veroordelen Ja in die ene luttele seconde veranderde alles het zal nooit meer hetzelfde zijn…

De VVD’ers zijn na Jozias Opeens veranderd in bezorgde hoeders Van allochtonen en van bijstandsmoeders Volgens hun nieuwe leider zonder das. Maar wel klinkt luid gemor in villawijken, Want wie beschermt van nu af aan de rijken?…

Je rol veranderde op slag van vijand werd je vriend. Ik was blij dat ik je contouren zag een goede dood heb ik best verdiend.…

iedereen onderweg ieder voor zich iedere minuut telt zwijgende blikken ik ben onderweg ik zit op de trein en kijk door het raam naar herinneringen peinzend aan wie ik nu ben hoe alles veranderd is wat ik nu zeggen moet ik ben onderweg onderweg in mijn gedachten…

ik voel me zoals een cirkel, gepropt in een driehoek het past er niet goed in de cirkel is vervormd en veranderd in een ovaal de driehoek houdt hardnekkig stand hij zal nooit veranderen in een vierkant die driehoek rond mij...…

Nu weer gewoon Toch anders dan met anderen Zoeken naar De manier Om niet te zoeken Naar jou van toen Gewoon ervaren Hoe je bent Nu Hoe ik ben Nu Hoe ik ben Met jou Nu er veel veranderd is Eigenlijk zoals ’t allemaal begon maar toch anders anders dan met anderen…

Geruime tijd had hij in voorbereiding de titel Roomslurfje & Pondje Poep, maar hij leek wel veranderd van beroep. De nieuwe Wolkers voelt als een bevrijding. Die zit ik nu te lezen in de trein. Wat kan het leven soms toch heerlijk zijn.…

Veranderde er al die tijd dan niks? Dat wel natuurlijk: Twitter heet nu ‘X’.…

in de witte wereld waar zon en maan elkaar kruisen is een uitgang niet voor de hand liggend veranderde vrijheid ongewenst in gevangenschap eindeloos dolend door onherkenbare gangen hopend op een weg terug naar hier…

Mijn hart is al vergeven Mijn kind heeft hem bij zijn geboorte gekregen Er is nog wel plek voor een ander Maar mijn kind staat op de eerste plek en er is niemand die dat ooit kan veranderden Ik kan mijn hart wel delen maar mijn kind zal altijd de hoofdrol spelen…

Een donkere wolk bleef langdurig hangen voor het open raam veranderde geleidelijk in een bijna vrolijk wit wolkje waarvan we het bijna jammer vonden dat het uiteindelijk helemaal verdween…

Een wond had ik, zo ’n halve eeuw geleden, Die door de tijd veranderd is in eelt. Eenzijdige verliefdheid was het toen, Je bent maar éénmaal groener nog dan groen….…

VERANDERD PERSPECTIEF Hier zou ik tevreden kunnen zijn de bomen kraken, suizen en ruizen bewogen door een zuidwestenwind het langzaam draaien van de aarde Rustend zacht in de volle ondergrond op het vochtig zachte, gouden zand jij bent verstild tot minimale gebaren de tikkende stiltes van een distelvink Hier kan ik gelukkig zijn met blazen…

Ik kwam aan in mijn herinnering Ik stapte uit waar ik dacht te weten Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd maar ik herkende het beslist Wat jaren op mijn netvlies had gezeten was uitgewoond door eenzaamheid Wat er niet meer was wist ik Opende mijn ogen van verborgenheid…

Ik heb vannacht met u gewandeld in de dove lanen van de slaap, en nu het morgen is geworden is er niets veranderd, dan dat die twee, die in den nacht tesaam volkomen bij elkander waren, mij weer alleen gelaten hebben in den morgen, en samen verder zijn gegaan.…

Jij wierp licht op mijn wezen, veranderde mijn gedachten, bracht hoop in mijn hart. Liefde kwam, zag in mij een gewillig slachtoffer en liet me niet meer los. Nu moet ik leven in een droom van onbeantwoorde liefde, in een nachtmerrie van verlangen naar jou!…

Alles wordt wat zachter bijna vreedzamer maar toch is er niets veranderd niet meer dan wat natuur. De invloed van de zon en daarmee ook de regen in je leven en het bestaan is dat nu wel zo aangenaam?…

Je ontglipt bijna aan de tijd en nu, een februariavond, drie eeuwen later is er eigenlijk niet veel veranderd onder grijze wolken boven de stad met een brok in de keel wacht ik op een laatste treinreiziger en alle heimwee van jouw hartsverlangen.…

Zoveel tijd en niks gezegd Alles is veranderd Maar waarom? Alles is weg. Weggevaagd door de tijd. Het is gestopt Mijn adem is weg Niet meer beweegbaar. Help me.. Ik zit vast, Vast in de tijd.…

koning Winter was weer in het land kort maar want hij is al weer verdwenen de sneeuw is door de zon al weg geschenen en mijn hand die kan weer zonder want maar zijn almacht liet hij fijntjes merken voor even veranderden alle bomen in berken…

Vrolijk lacht hij zijn blik hol de geest ver weg zijn adem veranderd onrust in zijn vermagerde lijf hij kijkt naar mij en zingt 'lang zal ze leven' de tijd begint te dringen nog even dan is zijn bestaan voorbij…

door duur Structureel veranderd door dus niet voorspeld Tijd, naar men dan zegt, heelt alle wonden maar van die hele diepe nooit voorgoed Blijvend veranderd door coma Uur na uur opnieuw gingen dagen maar niet voorbij Eeuwig in een harteloze roes Gezwommen toen in bloed, teveel voor mijn lijf Een trauma reeds van drie decennia Natuurlijk…

valt echt niet meer te leven in de metro, op de fiets naar school of in de WC met de IPhone valt altijd wel iets te beleven sinds de smartphones hun intrede hebben gedaan hoor je er met een normale telefoon niet meer bij en is de verslavende werking er van uit gegaan zonder je kop in zo’n ding ben je niet meer blij vriendschap heeft nu veranderde…

Plots kwam je in mijn leven, En veranderde alles. Het rustig leventje van voorheen werd een nachtmerrie, Van onrust, en gejaagd. Gehaast werden mijn dagen langer, mijn nachten korter Is dit alles echter wel de moeite waard? Het antwoord......Laat het me bespaard.…

Geen vrouw doet politiek nog vruchtbaar werk, Geen homo die voldoet aan deze leer, Het zal van nu af draaien om de Heer, De Kamer wordt veranderd in een kerk. Als ik die gereformeerde koppen zie, Weet ik JP voelt dit keer wel de chemie.…

De stilte is veranderd. De tafel niet meer de spiegel die ik zoek. Gedachten vragen mij iets. Vragen wil ik jou waarom je bent gebleven en slaapt met de blik die al mijn leugens meteen weer wakker maakt. Maar ik zwijg en denk even liever aan niets.…