Alle inzendingen over klag

Tja, aan baby's geen gebrek voorlopig enne... mij hoor je niet klagen!…

En laat me nu en dan een beetje klagen, je weet toch dat daarzonder liefde wel eens kwijnt...…

Je alsmaar klagen maakt op mij een Beklagenswaardige indruk Dat ik je te hoop vond tegen het Onrecht jou aangedaan, En dat het nu 's tijd wordt Om je mening bij te stellen Om wel, om af te rekenen En ook beresnel, godverdomme. Of is dat toch teveel gevraagd?-…

Proberen niet te klagen. Maar bidden dat God de kracht mag geven.…

Houd mij bij de hand, ik voel mij zo alleen Zonder U Heer, kan ik niet leven Laat mij niet los, wil mij Uw bijstand geven Hoor naar mijn klagen en geween.…

Soms, als de noorderwind loeit, Huilt gij en klaagt ge met hem; IJslijk is dan uwe klacht, IJslijk en roerend te gaar, Waar komt dat klagen vandaan? Waar gaat dat klagen naartoe? 'k Weet het. Gij leeft, arme Woud, Lijdt ende klaagt — daar ge leeft.…

Onze hulp is van de Heer alleen Die niet doet naar onze ongerechtigheden En horen wil naar ons klagen en geween Hij leeft met ons mee in alle omstandigheden. Ons leven is en blijft in handen van God Een troost, dat Hij ons leidt van dag tot dag We mogen weten: Hij is begaan met ons lot God onze Heer, zij geloofd met diep ontzag.…

Ik gooide een bal er kwam een klaaglijk geluid uit ik wist dat een bal je wezenloos kan laten schrikken maar dat hij zijn bek niet kan houden dat hij zijn ware aard niet toont is ongehoord.…

ik heb geleerd om rechtop te lopen hoe zwaar de last ook is ik buig niet mijn hart draagt de hoop mijn geloof is sterk en ik draai me van treurwilgen weg het zijn net klaagmuren je hebt er niets aan ik zie een bijna oranje maan met mijn hoofd geheven zie bittere mensen om me heen klagen over de politiek, over religie, vooral over…

altijd wat haastige gebaren (te) luide lach innerlijke zucht van mijn kant zaken, ze gaan me niets aan, ik hoef het niet te weten mijn tuin lonkt… uit beleefdheid luister ik zwak – ziek - misselijk niet te veel reageren al is het geen persoon die snel los laat gelukkig al klinkt dit niet aardig vandaag is de…

En ik bleef klagen!...…

Zijn gloed zal velen dan verblijden als antwoord waarop werd gewacht, want wij - geboren ooit met vragen, met onrust die ons steeds verteert - wij moeten levenslang verdragen en krijgen nauwelijks geleerd hoe we ooit leven zonder klagen. Wanneer wordt alles omgekeerd?…

verdwijnen positief zoals ik ben, blijf ik het steeds proberen om nu één dag… zonder die pijn te mogen marcheren maar voorlopig kan ik het alleen maar hopen dat ik ooit weer normaal zal kunnen lopen… ik weet het wel, in de wereld zijn ergere dingen het niet meer kunnen dansen of swingen is maar een kleine peulschil in het leven zou ik nu klagen…

Want achter al mijn kwijnen en mijn klagen trilt in mijn hart nu hoog, dan somber diep, maar steeds, - een toon van nimmermeer versagen! Omdat mijn Heiland bij mijn naam mij riep en heeft gezegd, dat ook voor mij zal dagen het leven, dat Hij in zijn sterven schiep!…

Klagen we over; wat we missen, de talloze dingen huilen we om; wat we niet hebben in plaats van zingen of, mijmeren we als we de vogels horen?…

dat klagen helpt niet: moest worden gesmoord! de ontevredenheid spat ervan af en zeg nou zelf: wie kwam er in z’n graf? de Palestijn of Jood die werd vermoord! geklaag, in veler opzicht, is gemier de echte narigheid is ver van hier…

Ik weet het En jammer en klaag Ik wil niet uit Het oude rollenmodel En speel dus verder Mijn hele leven lang dezelfde slachtofferrol En zal mijn hele leven verder klagen En mezelf verhinderen echt gelukkig te worden.…

Maar de eerlijkheid gebied het om te zeggen dat er weinig mensen klagen dat de zon schijnt.…

zij verzuchtte mijn klagen in een woord van as dat ik eerder in verstofte boeken las maar ach nu vangt zij mij in een gebroken rijm met bitse woorden tegen verzwegen pijn…

Klaag niet. Zelfs uw klacht kan buiten de tijd niet leven.…

Ik wou dat ik docenten uit die dagen Voor puberbreinmiskenning aan kon klagen…

de populieren langs de dijk staan kromgebogen alsof hun kruin veel zorgen geeft terwijl, immers de wind steeds in de rug, de hele rij toch niets te klagen heeft…

Die klagen over vriendschappen en over liefdes en innigheden over vertroetelingen en vertrouwelijkheden Over genegenheid en het in liefde loslaten Die toch de mantel niet zien, de mantel der liefde die alles bedekt Och armen: Erbarmen!…

Ik wil niet klagen kon ik het maar weg jagen je handen zijn een lichamelijk instrument ik heb niet gevraagd om dit mankement ze staan weer krom mijn vraag is waarom een antwoord zal ik daar niet op krijgen ik kan dan ook maar beter zwijgen.…

Waarom te klagen? wordt de zoetste peer Niet 't eerst door de venijnge wesp geroken?…

Heel langzaam glimlacht weer dit hart dat leed en pijn moest dragen, dat enkel nog kon klagen, vergat de warme zon, de bloemen en de vogels, maar nu weer alles won.…

Ik heb al zoveel jaren zonder klagen Op lintjesregendag vergeefs gewacht Of iemand er wellicht aan had gedacht Mij bij de Burgemeester voor te dragen Wel Joling, Jack van Gelder, dat doet zeer Dus laat nu maar, het hoeft voor mij niet meer.…

Geen feut zal over die ontgroening klagen: Vakkundig zijn ze bont en blauw geslagen.…

regen en harde wind tergen het gemoed bij vlagen wakkert het verlangen aan naar warme zomerdagen maar 't is zoals het is hier helpt geen klagen er zit niets anders op dan weerzin te verdragen…

Ik moet nodig even klagen want het zit weer aardig mee spaarzaam zijn de donk're dagen dat ik klaag van ach en wee Weg het veilige gevoel van ik kan niet dieper zinken weg verbetering als doel Ik kan slechts op het heden klinken Gelukkig zit ik hier te wezen van een zenuwachtig soort want tegelijk kan ik slechts vrezen dat het zeer snel…