Alle inzendingen over klavier

lieve schat,wil je 1 of twee aardappeltjes dat wéét je toch ik wil er één dat wist ik ook wel liefje maar zodra ik zelfstandig één eigenheimer opschep zeg je dat je er maar 2 wilt het was 1 simpele vraag vraag twee bestekje erbij?…

ik ben een groot kind en moet van alles.. mooie cijfers halen niet brutaal zijn mijn kamer opruimen het konijn verzorgen (uit mezelf) niet om snoepjes vragen alstUblieft en dank U wel zeggen en dát wil ik niet `k ben een dwars kind ik wil jij-en en jou-en een keer per ongeluk vloeken en god, als je dan tóch boos gaat worden wat…

fikkie is een naam denk daarbij een hond en zijn uitgelaten baas…

ik ben een Hagenees en m'n broer is Amsterdammer dat kan eigelijk niet maar d'r kan zoveel niet als wij, ikke en m`n broer de moskee in-jumpen trekken we onze sneekers uit en zetten die in het schoenenvak respect man..respect (natuurlijk wisselen wij wel-eens om het dolletje een paar sandalen in die hokjes om) geintje! humor…

met een donderende klap valt deze grauwe dag precies weer op de datum van welke dag het is vandaag gisteren gebeurde exact hetzelfde `t kan mogelijk een toeval zijn ze knijpt hem blauwe plekken in de lucht omdat de nacht haar in zijn klauwen kreeg en morgenavond zo goed als zeker zakt vast de zon weer in de zee…

plengen is maar een woord tranen werken zich doorgaans (als niemand kijkt) spontaan een weg naar buiten wie dat vocht produceert is doorgaans de enige die het als zwaktebod ervaart zoiets houdt je doodgewoon stil de wereld draait door als je zichtbaar weent er stuurt vast wel een of andere dakloze een steunzucht vanuit adres onbekend…

zo ontstond het knopje op haar kin wanneer ze gedachteloos aan het friemelen gaat kirt ze het uit het tintelt fijn na zo`n liftresulaat blijkt het lekkerste wat bestaat…

nog klinken de zweverige woorden als ik drie keer met mijn vingers knip ben je alles vergeten ook dat mijn handen zachtjes streelden mijn vingertoppen liefde bedreven, kriebelend als vuurvliegjes dansten op jouw huid die fluisterende adem in je hals het knabbelen aan jouw oor je hals,schouders en okselholten zelfs dat je overgevoelig raakte…

zachte geluiden dringen schuchter door de eenzaamheid, ontkenning `t wordt langzaam afgebroken de ziel ontsluiten vraagt moed en geduld een bange vraag bestaat wat betekent tijd, zou dat eeuwig duren…

ze huppelde naar oma, die lag ergens in het bos onder een stoere eikenboom, lekker warm onder het mos, want ze lag daar al vele jaren dus nam roodkapje geen mandje lekkers mee natuurlijk wilde ze haar wel bloempjes plukken rode en gele, op stelen en wat kon het schelen ze kende het risico uit haar hoofd, stukken van de tekst zijn haar heel…

als enige gasten aan tafel hadden wij het hele restaurant voor ons alleen ik dacht nog, is het voor mij afgehuurd belangrijk zijn is fijn ik smolt gewoon weg want , we zaten als verwonderd stel samen op de kaart stond; zalm op toast of zes oesters on ice of carpaccio met pijnboompitjes of soep met ballen de rest van de kaart was…

slechts eenmaal in jouw armen mogen liggen jouw zachte lippen voelen tintelen op mijn huid die tere liefdeswoordjes horen, of stilte zwijgen en samen ingehouden huilen omdat te mooi is het kan niet dit mag niet en heeft geen zin hierna is de passie vervlogen, jij leeft door en ik zal sterven aan een verbroken belofte omdat de buitenwereld het…

tok tok tok tok tok tok tok tok `t was weer feest in het kippenhok twee kippen legden per stiekem nest verscholen voor de haan en rest een ei of tien per kip, verhip het is nog net april maar zowat mei nog even broeden ze zij aan zij en over krap een dag of tien breken de schaaltjes, dus wil jij ook een kuikentje misschien wil jij zelfs…

toen er nog geen schepper was bestond heilige liefde uit pure naaktheid geheten: paradijs Hij zag het met holle ogen aan en dacht; dit is te mooi.. genoeg ik ga hier een schitterende hel van maken dus op een warme dag onder de blauwe zucht schiep hij jalousie uit een handje lucht of twee daar keek hij met afstand…

een droevige gast uit bourgogne zoop wijn tegen pijn van thuis bonje het slikken ging snel bij iedere bel verdween er een groot deel besogne…

Haar stem verloren wanneer handen bekoren klinkt een vrolijke noot krachtig als herboren.…

Dichten is zoiets je moet het graag doen zei ik liefde is een must geen woorden teveel niet dat ik de letters tel de lettergrepen Amberkleurig haar armen haar schouders ontbloot spierwit het klavier ze speelde Rachmaninov weemoed overviel me schier…

horen Vandaag, de acht en tachtig ruim volbracht Schonk hij klavier, trompet en sax aan Maarten Er kwam een glimlach rond zijn mond terwijl hij praatte ~Nu moet ik gaan want boven wordt op mij gewacht The Frog, the Duke en Satch zijn niet te remmen Met mij voor God een session weg te jammen~…

acht en tachtig ruim volbracht Schonk hij klavier, trompet en sax aan Maarten Een glimlach rond zijn mond terwijl hij praatte: ~Nu ga ik, boven wordt op mij gewacht The Duke en Coltrane zijn niet meer te remmen Met mij voor God een session weg te jammen~…

Als kleine Mark hield hij al van klassiek Hij had een liefde voor het zwart en wit Zijn piano was zijn mooiste bezit Toch zag hij in het klavier geen muziek Hij koos daarna een echte tegenpool En speelt nu heel graag de eerste viool ...Rutte zag af van een leven als pianoleraar...…

Soms is er zo'n gevoel van naderend onheil niet te definiëren als de stilte voor een wervelwind vluchtend voor de kou delen we wollen jassen uit steken kaarsen aan alsof we een cycloon kunnen tegen houden of een rots kunnen veranderen in een rivier met het licht in ons gezicht onzichtbare klavieren horen spelen…

Rozen in het haar geregen verstilt luisterend gaan klanken zacht bewegen nog prille liefde fluisterend met halfgesloten lome ogen neemt zij tere handen waar ziet gouden regenbogen wanneer de sublieme kunstenaar met passie toetsen streelt terwijl hij het klavier bespeelt.…

dichterbij was hoorbaar hoe zorgvuldig partituur bewoog verderop kwam zij uit het zand in rood gewaad om zich heen haar blote voeten verborgen zich beurtelings in de zeewind het zwarte haar spartelde hoog boven het klavier, ik luisterde samen met het ritme van golven naar een verwaaide polonaise…

In de trein, kijkend door het raam, de rails het stampende klavier. Over de weilanden, doortrokken met een zilveren lint. Een lint dat stroomt en golvend schittert, dat stoomt en zich niet verbittert het landschap afwindt. De trein haar monotone dreun, begeleidt het chromen kronkelen door het berijpte groene gras.…

Op 't zelfde uur wordt iemand ingelaten Die zwijgend buigt en voor 't klavier zich zet, En uit het oude hart van 't zwak spinet Waait de verwelkte geur van een sonate.…

Traag zoeken je vingers het klavier van de accordeon je huivert als verlangen klinkt in de verweven tonen die zingen wat jouw heimwee voelt ik baad me in de melodie waarvan de klank mijn stilte raakt jouw zuiderzon verwarmt de kilte schamper kleingeld op de bodem van een doos (Fotograaf Regine)…

te dagen vreemd, dat ik het licht niet zag terwijl het toch aanwezig was onder handbereik lag het daar -ik kon het niet geloven- dat briefje op het dressoir geen reden die je achterliet geen kleine woorden, geen liefste zelfs een aanhef had het niet wit licht bespeelde ’t papier en toonde tussen zwarte lijnen een requiem voor het klavier…

Bach voor zijn fuga in f/ Wohltemperiertes Klavier II…

ik verf de koeien groen als weerschijn van hun thuis de luchten Ruysdaelblauw gegrond met wit van dauw bloed wordt Dalirood als monding van de dood rozen vlijen op een grond -weet dat drie d verwondt- geheel in lichte toets niet hoorbaar pianissimo klavier gelijk doek en ezel zit ik hier morgen haal ik het van papier…

Geduld, als je op snelheid komt, een hoger ritme dat het hart kalmeert en alles - bomen groeien door het raam, de glasgordijnen ademen als een dier - wordt daarin opgenomen: je handen, snel als wolken in september, tikkend op een zwart klavier. ----------------------------- uit: 'Kaneelvinger', 2005.…