15260 resultaten.
Bestaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
172 Bestaan heeft geen betekenis meer.…
Mijn bestaan
gedicht
3.0 met 15 stemmen
3.724 Soms word ik wakker, bang
dat ik echt besta.
Angstig tast ik de muren af,
het bed, mijn nek
en zoek mijn gezicht,
maar ik kan het niet vinden.
Trillend sta ik op.
Ik doe het licht aan,
trek mijn onrust aan
en loop alleen
op de sneeuw die mijn hart bedekt.
Alles buiten
is nog steeds zoals het ooit gestapeld is.
Maar de wereld die mij…
Bestaan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
193 laat wachten
de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet
en je wandelt in het park met die gedachten
op een bankje sluit je de mijmeringen af
met een groet aan de werkelijke dingen
van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken
in het dagboek van de zomer, met een oogst te geven
tevreden met dit leven, ondanks een zorgelijk bestaan…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
90 de taaie vlieren
stervende stakkerds
meer dood dan levend
buigen zich naar het
land om de zoute
zeewinden langs de
kust te trotseren
geharde judasoren
verteren het hout van
de geplaagde vlieren
om bij vrieskou even
te verschralen en zich
in betere tijden vol
te zuigen met vocht
alles buigt onder
het gewicht van
het verraad…
bestaan
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
165 vasthouden en
loslaten van niet weten vooral
ondanks en dankzij het
menselijk tekort dicht ik
van de knoop die ik ben
kwetsbaar en sterfelijk
van een onzeker bestaan…
Bestaan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
52 het is niets
niets is het
wat het ook
mag zijn
wat was
en wat komt
dat het de pijn
van het zijn
verzacht
dat het de moeite
niet loont
dat het niets is
en nooit
zal zijn…
Zo gevoelig
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
54 De dagen verschillen in hun bestaan
laten vooraf niet zien hoe ze vergaan.
Zal het de dag worden van vertrekken
die van nooit meer bestaan kunnen rekken.
Zal het de dag worden van de laatste reis
een laatste keer dat liedje van die kleine sijs.
De dag van leven te overdenken achterstevoren
alles nog een keer te voelen en te horen.…
afscheid van een wens
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
1.995 ik hoop dat de tijd de pijn ooit zal verlichten
Dag mijn kleine meid nu mag je gaan
met heel mijn hart wens ik jou
ergens anders een prettig bestaan!…
In de stralen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
259 In de stralen van de zon
dwarrelen kleine stofdeeltjes
rond als kleine vonkjes.
Warmte omarmt mijn hart het
voelt als een boodschap uit de
hemel vol liefde en kracht.
Hoop voor de toekomst, kijken
naar de zin van het bestaan
op mijn verdere levenspad.…
Bestaansgrond
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen
792 Een wijsgeer sprak laatst in Wolfheze:
Ik denk vaak vanuit deze these:
Een mens lijdt wel aan
Zijn aardse bestaan
Maar mag er in wezen graag wezen…
O-derivaat
gedicht
2.0 met 38 stemmen
13.634 Toen ik niets meer deed
wist ik wie ik was
van alle mogelijkheden
nog het meest simon vinkenoog
uit stilte ontstaan
af- en aanwezig,
warm en koud,
waterpas.
Wat ik tot nader order was
bekend en onbekend
niet langer meer dat
maar een en al oor
in de wetenschap
dat
---------------------------
uit: Gedicht, 1975.…
Uniek Bestaan
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
832 Wat als ik besluit te verdwijnen
En voor niemands ogen meer zou verschijnen
Wie zou het als eerste merken
Wie zou het het moeilijkste kunnen verwerken
Wat als ik elk persoon in mijn leven
Apart kon nemen en kon horen
Wat voor stempel zij mij zouden geven
In hun gedachten, tussen hun oren
Wat als ik niet had bestaan
Was het hun dan beter…
in a gadda-da-vida
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
4.473 daar zit ik dan
midden in de nacht
in mijn ochtendjas
Iron Butterfly
gedownload door mijn dochter
studio- en life-uitvoering
ik ben begeesterd
heb nog immer geen werk
leef op de rand van bestaan
bonusnummer
Kraftwerk, Autobahn !!…
groeiend verval
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
366 de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos
ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los
ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton
een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon
zo grillig is ook
ons bestaan…
Het betrekkelijke
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
301 Het Betrekkelijke van het bestaan
En wandelend over die weg
In een afgebakende visuele cirkel
Ziet men dat alle begin het einde is
En haalt het voorbije uitzicht u in
Met moeizame schreden koud en schraal
Komt de mens steeds dichter bij begin
Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd
Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan
Dan ziet…
jullie schepping
netgedicht
4.0 met 25 stemmen
684 jullie hebben mij vernoemd
mijn naam die ik voorbij het bestaan draag
in de tekens van mijn leven
onwennig lag ik in het landschap
schepping in zoeken en vinden
in louter tedere onbekendheid
en in de kluwen van de vriendelijke duisternis
en in mijn beeld bewoog ik
in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden
eenmaking wat één moest worden…
zielsverwant
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
649 in de armoe van mijn bestaan
dook jij op in mijn dringende leven
niemand is voor iemand gemaakt
zo denkbaar in onze hoofden
wij veroorzaken elkaar
ondeelbaar in ons hart
maar slapen ieder onze eigen nachten
jouw antenne gericht op voelen en ervaren
een rode draad door onze bezieling
niet bewust gezocht
maar voelbaar één geheel
ook al…
Samen een
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
577 Geef me ons bestaan
en sleur me van deze eenzame ellende vandaan.
Vertel ons verhaal aan iedereen
en laat ons nooit meer alleen.…
Liefde voor het leven.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
390 Elke nieuwe dag mag plukken
zolang het nog mag en kan
dankbaar zijn dat ik mag bestaan.…
Alles
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
151 Het meisje vroeg naar het bestaan.
Alles met een naam.
Geen enkele betekenis.
Alleen daar hechte zij waarde aan.…
Protobestaan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
94 binnendrijvende bewolking
net nu het feest leek te beginnen
er waren al mensen voor ik binnenkwam
van buiten, elders en onderweg
alomtegenwoordig
koekoeksjong
stamgast
de barkruk
stel je voor dat je ontwaakt
uit nachtbraken, winterslaap
alleen en zonder geheugen
op tafel liggen nog rafels
van samenhang, ofschoon
zonlicht lijkt te…
gedaante
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
38 in de gedaante van afwezigheid
is het snel gedaan
met flessenhalzen, knooppunten
avondspits en binnenwater
omringd door aardse herinnering
doorzichtig maar hard als knikkers
past bij elk moment een
tijdelijke plaats
met de gedachte aan toekomst
breekt het glas van de dag
liggen wegen open naar terugkeer
-is gedaante voorgoed gewist…
isobaren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
42 er is nog ruimte
in luchtlagen, in hemelgewelven
in denkbeeldige rijen voor de kassa
het grasveld van een zaterdagochtend
een terloopse kus, in het stilstaan
bij achteloos voorbijgaan
voordat we zwijgen in lijnen
van gelijke strekking…
Existenz
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
101 de stenen van de straat liggen
er deze nacht onbeduidend bij
waarom loopt nu juist deze kat
hier en niet die van de buurvrouw
lantaarns schijnen vannacht fletser
dan de schaduw van hun palen
enkele parkeervakken bieden
nog ruimte aan thuiskomen
als het zou regenen zagen we
een glinstering in spiegellak
maar deze nacht lijkt besluiteloos…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
154 achter jouw donkere glazen
schijnt al even niet de zon,
zo blijkt
gevoelens nemen je
steeds vaker te grazen
het is dan de nieuwe maan
die naar je kijkt
en heftig roert in je bestaan
van komen, blijven en gaan
doch teneinde is er een kracht
die niet voor de verweven
werkelijkheid wijkt
en ook niet echt verzacht
sterven en geboorte…
Illusie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
28 Ik voel wanneer ik denk,
dat ik gevoelloos ben.
Ik denk wanneer ik voel,
dat ik zonder gedachten ben.
Ik besef dat ik illusie is.
Dat ik ben. Ik ben dat.
Ik lééf gebonden en vrij.
Zonder te vragen waarom.
Zonder te voelen hoe.
Zonder te weten wat.…
binnensmonds
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
57 traag vermaalden we spraak
in onze mond
die dag rook naar protobestaan
in het voorportaal van verhalende kennis
alles moest nog ontstaan als hoedanigheid
er bestond geen herhaling
daarmee was niets gezegd
niets geschreven, niets overgegeven
het bleek in afwijking van naderend grijs
nog lang geen avond…
voetje voor voetje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
53 een man schuifelt
wankel langzaam
onzeker voetje
voor voetje
een man denkt na
over de volgende stap
verdriet kan niet vlug
het heeft tijd nodig…
happy end
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
66 geleidelijk beginnen we aanwezig te zijn
in stilgelegde bovenlandse beemden
nog voordat stof is gaan liggen
zelfs sprake is van beginnend besef
weten we waarde van ijdele hoop
welke kleur; groot of klein?…
Langs de rand van het gedicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
630 Kleine egel, bol van angst,
schuifelt heel voorzichtig langs.
Zijn bestaan is marginaal.
Maar zijn stekels die ik zie,
prikkelden tot poëzie.
Metaforen, maar voor wie?…