Ik heb mijn klokje om mijn pols.
Ik ben arm en zonder liefde lijkt het wel.
Maar toch word ik gered en hoef niet in dat vieze gat zonder bodem te vallen ook al verdien ik het.
Ik lig op bed en heb hemelse dromen.…
gebroken geesten
Heb je niet
Je rent, je hart klopt in je keel
Het lijkt wel of je vleugels hebt
Kerngezond ben je
Maar weet van verstarren
Heb je niet
Kind in katoenen badpak met een rokje
Je bruist van energie, maar weet van Doodsdrift heb je nog lange niet en Oma zingt dat jullie nog lange niet Nog lange niet naar huis gaan
Maar het klokje…
De temperatuur van deze wintertijd
Heeft zwoel mijn bloemetjes verleid
Zo kwam het klokje veel te laat en broos
Omdat het liever eerst wat sneeuw verkoos
De hyacint was dit jaar wel erg gezwind
Hoe heb ik die als eerste in mijn tuin bemind
Narcissen voegden zich met ongekende kracht
Bij deze ongewone simultane bloemenpracht
Dit natuurgebeuren…
Het klinkt vanuit de vage verte
alsof hij midden in ’t gesternte
zijn zilvren klokje luidt.
Wat zijn gelui beduidt
weten wij beiden, liefste mijn!
Zo zal hij onze lievlingsvogel zijn.…
En 's avonds, als 't klokje ten Angelus luidt,
Dan is 't weer: Dag, Mieken! Dag, Sander!
Doch zeg ik maar luttel, zo denk ik te meer,
En wat voor kastelen ik tover,
Verraden wellicht mijne blikken, zo teer,
Der lieflijke meid van hierover!
Wel lastig maar eerlijk verdient ze haar brood,
En zingende zit ze te naaien.…
Gevoelsmatig gaat de tijd te snel
het klokje dat tikt langzaam door
Het is bijna tijd dat realiseer ik me wel
de muziek klinkt nog altijd na in het gehoor
Doorgaan wil ik tot het bittere end
het intense geluk zolang mogelijk beleven
Het intense geluk bij verslaafden bekend
die hiervoor huis en haard hebben moeten opgeven
Lekker…
Een grote kleine man zat voor zich uit
Vol overgave machinist te spelen
Die zou zich zo te zien nimmer vervelen
Met Märklinloc en zijn stationscheffluit
Zijn wereld was op bord uiteengezet
Met rails en wissels in een groot ovaal
Een lange sliert wagons: mens in metaal
Hij was de baas maar moest op tijd naar bed
...Reeds sloeg het klokje…
Watervlakten in een jaarkeerkring
Donkere dagen waar het licht wil uitbreken
Het waterzonnetje zit te bleken
Het lengen van dagen
Het klokje dat tikt
Tegendraads in een Tegen-wijzer-zin.…
altijd
dat we ons beter veel meer
naar binnen kunnen keren
en zo wordt het een afdeling
vol binnenstebuiten gekeerde
malloten die alleen zichzelf
nog maar kunnen tegenkomen
nog een geluk dat hier binnen
de dagen datumloos verstrijken
herfst en lente tegelijk beginnen
dit is: in onze perceptie van tijd
III
men zegt dat er een klokje…