Alle inzendingen over licht-speling

Namen worden vergeten. Het bestaan zal vervagen als een dwalende ochtendmist. Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen zullen het zijn van ons wezen terugbrengen tot iets wat ooit was, maar nooit meer zal zijn of worden. Alles wat was en zou zijn werd ons ontnomen. Alles wat was werd tot niets gemaakt.…

Moeilijke vragen zijn niet leuk, je stelt ze niet – aan jezelf, of wel?…

Als er een hemel is waar zielen vertoeven na de dood of misschien ook ver van hun lichaam kan dat alleen maar de poëzie zijn de ontmoetingsplaats van levende zielen met oude zielen wier pijn niet meer hier en nu bestaat maar als evenbeeldig…

Ik preek niet, ik ga mijn eigen weg Niet echt, want waar ik ga is al een weg Ik preek niet, ik heb gemengde gevoelens over wat ik weet. Ik ben niet bijziend Ik preek niet, ik werp ankers uit, duizenden boeien overal in zee voor wie rusten wil in vertrouwde woorden en samen mens wil zijn Blij, dan samen gelukkig Verdrietig, dan samen verdrietig…

Jouw foto aftastend, wie je was is mijn fantasie, er is geen contact met jou in dat bloemenveld bij Merano Je keek mij vragend aan op dat ogenblik, op deze foto van mijn en jouw gedachten sindsdien tijdloos ingevroren op de rand van een zwarte eeuwigheid Ook mezelf aftastend in de spiegel, zie ik wie ik lijk te zijn en niet wie ik wil…

Papa, jij weet waar het pijn doet ook al was je er niet bij Jij vraagt altijd precies naar iets belangrijks dat anderen niet hebben gemist in mijn verhaal, een terzijde van het pad, een diepte waar ik omheen vertelde gevoelens die ik mijd omdat ze jeuken in mijn hoofd en littekens die ik bedekt houd Jij begrijpt het allemaal al voor…

De machinist schrikt, en ik ben niet mezelf, mijn duim drukt op de rails Het is een van de triljarden tijdelijke toestanden van mijn bewustzijn waarin alles mag en kan in de kindertijd van het heelal Geen jij of ik hoe echt is dat? Een groene deur is ook maar kunst, gemaakt van een stuk boom, tentoongesteld in pop-up museum aarde…

De lucht die betrekt. Er verschijnt een grijs wolkendek. De zon houdt zich schuil.…

Uit het hart schrijven luistert nauw, elk spontaan woord -- kan een misser zijn.…

Waar zijn de dichters die zich wijden aan muziek aan de liedjes die te goed zijn voor de tekst bij de melodie zodat niets afbreuk doet aan de klank van de gevoelens? Liedjes zonder simpele wensen Liedjes zonder grootspraak En geen gemeenplaatsen op rijm Alleen tederheid en blijdschap bij mijn boosheid en angst mijn weemoed en verlangen…

vanuit de perfecte composities die ik zoek, uit meerdere creaties van de muzen die mij bezochten het stuurt een onzekere hand, kleuren van mijn fantasieën in een maskerade op de loop, beland in elk vertekend beeld transparantie, doorkijk van doorschijnende zon als ik met mijn penseel over jouw lichaam strijk, voorspelt de speling…

Vaal het late voorjaarslicht Dat zonder verd're gedachten Plotsklaps van kleur verschiet In uitbundige zomerzon - Waarin alle pijn en verdriet Onzichtbaar versmelten Als bestonden ze niet…

Speenkruid, mijn grondzon, grondtoon, lied voor een lente die nog komen moet, moed na de winter, groet aan het leven. ‘Houdt vol, de zon is aan de terugreis begonnen’; wat kan ik anders zeggen?…

ademloos luister ik als de wind stopt en in die stilte de wolken mij vertellen wat ze onderweg hebben gezien als speling van het lot staat de wereld maar even stil voor ik mijn blik weer omhoog richt en mij spiegel in een blauwe hemel spoelt de regen mijn tranen het dal in waar rivieren stromen naar oceanen van verdriet vermengd…

Dit omgekeerde schip dit ruim dit rompgeval is ruim en licht Dit omgekeerde schip dit ruim dit rompgeval is ruim en licht en licht uit licht valt hier door alle glazen heen Licht uit licht valt hier door alle glazen heen over stenen over namen die gebroken en vergeten zijn Over stenen over namen die gebroken en vergeten zijn…

zonder woorden gisteren nog luidkeels zwijgend innerlijk schreiend mijn rusteloze ik in jou zoekend vind ‘k mij vandaag heel simpel zo op deze dag zwevend licht.…

het strand nog onbetreden na het sneeuwen is melk en grijs van mist en stille meeuwen hoe steels belijdt het licht aanwezigheid het soevereine licht uit licht der eeuwen…

Ons samenzijn, zo uitgelezen een speling van het lot? Toeval kan het niet wezen en ik twijfel aan een god. We delen ons gedachtengoed zodat het volop kan bloeien als een cel die delen moet om verder te kunnen groeien.…

De beknotte wilgen, zij hebben alleen de sloot , geen tint die meer verkleurd , geen kroon om mee te pronken, geen blad zal nog vallen, geen open armen om te verheffen, speling van het lot om te beseffen dat het houten hart werd weggeschonken, de vermolde geest is verscheurd, rest een treurige verveling tot aan de dood.…

Zeer mooi zoals wij de laatste koude oorlog doorstaan en weten waar te gaan: wij, spelingen van de natuur: ónze verspeelde natuur. -------------------------------------- uit: 'Binnenstebuitenwereld', 2008.…

Als de maan en maat vol is het seizoen gerijpt en de uren gunstig staan, werk ik een aan een nieuwe symfonie, een universele ouverture, waarin iedereen wordt beloont in de speling van haar natuur de symptomen onderhoudt, compositie uit het slotstuk in mijn repertoire, ontsproten uit melancholie en de mythen van de 'coleur locale…

Maar echt licht in een gedicht komt alleen van de zon.…

Gestruikeld ben ik Al zo vaak over mijn Uiteenlopende gevoel Van ik - wie is wie In dit ene mensenkind Vraag ik aan hen Die in mij wonen - Pasen geeft me de keus: Wil ik Martha of Toch liever Maria zijn? Wil ik met mensenogen Oordelen over de taken Die alleen door mij En niet door de ander Worden verricht, Of is het voldoende…

Licht tot aan de kim. Dan de hemel nog voorbij en voor eeuwig vrij.…

Het licht dat Je door de paters Werd aangereikt Schiep in jou de Liefde voor taal En literatuur Het licht dat voor jou Begon te schijnen Door de Griekse mythologie Die voor jou oerbeschaving is Die nooit uit ons oog Mag verdwijnen…

Het zilver van jouw Dode leven heb ik Vandaag weggenomen, Zilver dat hier en daar Bemost als goud Te voorschijn kwam Glinstering van grote Waarde nadat jouw Liefde was uitgegroeid En je leven ten einde kwam…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

Het is vandaag de kortste dag hierna gaan de dagen weer lengen steeds meer licht in donkere dagen want vanaf 5 december tot 13 februari is voor mij een zware, donkere tijd met Sinterklaas, Kerstavond, nacht, de Kerstdagen, Oud- en Nieuw en mijn geboortedag de 12e dat laatste wordt niet meer gevierd met oudjaar zit ik vuurwerkvrij in Spanje…

Met Nana naar de grote stad het vertaalmondje in ons oor 'Mignoter et manger, pipi, caca dodo', we verstaan alles dat toeristen hier komen doen 'Hartstikke gemakkelijk hè?' zucht ze voldaan likkend aan een regenboogijsje Vermoeiend ongemakkelijk denk ik, al die mensen daar hoor ik niet bij 'Oma vind jij ook niet: grote mensen zijn…

Lezend in boeken vlieg je overal binnen -- totaal onzichtbaar.…