Alle inzendingen over ma�s

Het spijt me dat ik niet ben wie je wilde dat ik was Het spijt me, mijn ma…

Heel enkle kindren gaan nu wel Eens mee naar 't mooi komediespel; Doch dit gebeurt maar voor een keer - Eens, tweemaal 's winters - en niet meer.…

Eens was ze top nu was ze op Haar lichaam versleten haar geest onbegrepen haar leven gedaan nu wilde ze gaan Haar dochter doortastend medisch circus ontmaskerd toeters & bellen d'r af hoera ze mag, ma je mag Dag lief kind, je bent top ik kus, streel je, ik stop dag lieve, lieve mama ga maar lieve lieve ma!…

niet om gevraagd maar daar sta je dan wel met je spillebeentjes de wereld aan je voeten pa en ma die je een zetje geven naar het leven zo godvergeten ongewoon hetzelfde patroon zij vallen weg en ik schuif de nota door…

(libertango) stemmig als de cello van Yo-Yo Ma te merken hoe het gevoel wordt overrompeld door wat melancholie zoal losmaakt... een brok wegslikken en weten dat het leven om je geeft Lejo van Kuijeren…

veel gezeur en veel gezeik want volgens ma heb ik ongelijk ik ben dom bezig en denk aan mezelf maar kijk eens naar haar ze lijkt net elf ze kijkt naar een ander maar nooit naar der zelf want stel je voor je ziet jezelf…

Ook in Oranje Vrijstaat en Transvaal Daar tussen Schilderswijk en Laakkwartier Nèt niet incognito in het vertier Vond hij dat handenschudden doodnormaal Zijn ma werd ooit gekust in de Jordaan Maar zou daar niet alleen in blijven staan…

poesje, hartedief iedereen mag met mij gaan, op warme winden zweven wij door wollig wit in richting Maan; en als het klopt wat jij mij zei dan vlieg ik weer met Ma…

Ne knarrige vlark oet Kwadamme Versnakelde kal ziene mamme Za zet: oe gezek Ma kalte die bek Da knalt ja die batse gadsamme!…

mijn vader: je kunt me de zak opblazen, de pijp hangt erbij mijn moeder: dat zeg je nu wel, maar daarmee is het plafond niet gewit en zo was er altijd wat in huize Fred pa en ma, bedankt ik heb er echt van genoten…

Dat Hugo, Maarten, Jan en Adriaan elk op hun eigen, subjectieve wijze met boeken al of niet hun moeder prijzen dat is de trouwe lezer niet ontgaan O moeders, doe wat terug voor úw icoontjes en schrijf eens boeken over moederszoontjes!…

Het onverbiddelijke geloof heelhuids ontsprongen Leven met een lichte toets van goddelijk besef; Nooit meer een zwart en bitter einde opgedrongen, Maar zonder wrok, blijmoedig, zonder ophef. Het onderdrukkende juk met z'n noodlottige ban Van je afgeworpen, geen zonde meer, geen eerste steen, Je werd er geen lichtvoetig danstype van, Maar het…

buitenshuis de winterwind sneeuwt monotoon slaan geborduurde ijsbloemen op het raam het ijskristal dat bijt op ingelijste achtergronden gevuld met licht nog tevergeefs bij het raam wacht mijn stoel op een plezierig voorjaar waar alle vogels wijselijk fluiten vogelvrij…

Blij als ik kom, Boos als ik weer ga Dat is mijn Ma.…

Ik mis je nu en dan, je strakke lijn en je fluwelen banken Dan droom ik hoe ik je bevingerde met graagte, je vitessen en je eigenzinnig stuur Hoe nauwelijks ik je rempedaal beroerde, want stilstaan wou je niet: je was gemaakt om hoog te vliegen Je stuwde mij hydraulisch op en neer je zweefvlucht hield nooit op Toen brak mijn…

Ik wil weer wonen in het verloren kleuter- bos, land van spek en bonen waar morgen nog niet bestaat en ma de liefste is waar paddenstoelen de weg niet wijzen en ik achter bomen verstoppertje speel…

Wie Hussein heet van achter of van voren Wie Adolf wordt genoemd of Van der G Die sleept de gruwels van een ander mee Om zich daaraan een leven lang te storen Het duurt niet lang meer dan ben je verdoemd Als pa en ma je George hebben genoemd…

Maar nu ze oud is kan ze niet meer slaan dus ma, nou is het míjn beurt, hier, pak aan !…

het is weer dinsdag en dus gaat Pa weer fris en vrolijk naar de A.A met doodleuk in zijn achterbak heel nonchalant een plastic zak met daarin voor ma verborgen waar. Zo leven ze nou langs elkaar…

We worden met zijn allen opgejut De film van Geert zal menig moslim grieven Dus reken op het zwaard en explosieven Ons land staat internationaal voor schut Maar wat nou: “U tast mij aan in mijn eer” Mijn ma zei altijd: “Schelden doet geen zeer”…

mijn vader, mijn moeder ik weet niet beter dan dat het altijd oorlog is geweest pa zei immer weer "ach, zijk toch in je rokken" of, "je kan mijn zak opblazen, de pijp hangt er bij" en dan zag ik ma, minzaam offreerde ze zijn avondeten, ik ben er niet zeker van of zij daarin gespuugd heeft…

we hebben alles begraven, mijn jongste broer en ik zesenzestig rozen een flesje oud bruin diverse snuisterijen we hebben het achter ons gelaten in de tuin dag ma, het ga je goed wij gaan, nog even, de toekomst tegemoet…

De borsten van “La Brard” zijn weer op peil En Jochem Myjer heeft nu rechte tanden Ronaldo ingesmeerd door moeders handen Ma Flodder en haar nieuwe levensstijl Ik moest dit nieuws met tegenzin vergaren Om vrijdag toch een snelsonnet te baren…

Mijn liefde, een vluchtige stof, ontvlamt alleen bij de juiste chemie. Dan is zij vast en constant, anders is zij vluchtig verliest vorm en inhoud verlaat spoorloos jouw atmosfeer en slaat ergens anders neer.…

Als je kust schep je kunstig een stukje kust, van jou en mij Geen kaper bereikt veilig mijn monding jouw zeebrand heerst, gloeit op mijn lippen Als wij in zee gaan blijven onze monden dan verankert, onze lippen onuitgeblust? Weet, dat als je kust, zonder zee geen kus(t) bestaat.…

‘k heb je lief, jij, die duurzaam de mijne bent zonder mij ooit te bezitten. ‘k heb je lief, jij, die niets van mij verwacht, niet op me wacht, niet naar mij vraagt maar altijd ‘bent’. ‘k heb je lief, jij die mij niet kwetst, niet met mij breekt, nooit om mij smeekt, me niets ontneemt. ‘k heb je lief, jij, die vrijspreekt,…

Karin… Degene die mij waar kon maken, Degene die mij volmaakt zou maken, Degene waar ik verliefd op ben gaan raken, Degene wiens naam ik nu wel kan schreeuwen over de daken, Waarom konden we er niets geweldigs van maken, Waarom heb je mij alleen in mijn droomwereld achtergelaten? Ik zou je m’n hart hebben nagelaten……

Karin… Ik weet niet meer wat ik voel, Ik voel vreugde maar meer verdriet, Ik schreeuw van binnen… Maar van buiten zie je het niet. Het is een schommeling, Een schommeling van pijn en blijdschap, Wat jij voelt is anders, Jij voelt liefde maar op een lagere trap. Het verschilt in je hart, Mijn hart wil meer, Maar het komt niet overeen…

"Alleen spelen aan deze kant van de weg en niet oversteken", zei mijn moeder me als kind Een kinderwereld zo klein, kan zo oneindig zijn omdat je alles wat er aan ontbreekt, erbij verzint Je kindervoetjes deden zeer van het verre lopen want opweg naar de speeltuin kon je zomaar verdwalen Een kinderwereld zo klein, kon zo oneindig zijn totdat…

Je lach die met goud op je gezicht was geschreven herinner ik me in flarden, vaag en altijd maar even Je naam daarentegen met mooie grote krullen geschreven is me tot op de dag van vandaag altijd bijgebleven…