Alle inzendingen over maar eigenlijk

Wie ben ik zelf eigenlijk, als iemand anders dat beschrijft ..? Ben ik dat dan ? Wat dat betreft boezemt mijn doodgaan mij niet zozeer angst in als wel wat men over mij gaat zeggen.…

Pas toen ik aan de oever Dante las Dacht ik wie ben ik nu eigenlijk wel of niet De plant herken je aan de vrucht voorjaar…

Ik dacht aldoor Wat stelt het eigenlijk voor. Wat voor denkbeeld of gedachte kon ik hier verwachten het drong nog niet tot mij door. De eerste opwelling was een teleurstelling.…

Hebben zij ontdekt wat voor mens je eigenlijk bent? Er blijft niet veel verborgen. Alleen het allerbelangrijkste.…

de oudere koorddanseres die na een vrije val uiteindelijk ontdekte dat dansen zonder koord eigenlijk wel leuker is…

het leven is zo mooi zo prachtig dat het eigenlijk geen dood verdient en toch in veel gevallen wordt hij omarmd als ware hij je laatste vriend…

als de beste Want eigenlijk heb ik veel verdriet Maar ik kan alleen mijn woede uiten En er is niemand die dat ziet…

het is niet meer te vatten de oorzaken zijn niet meer te bedenken eigenlijk wil ik er geen aandacht aan schenken maar steeds word ik met alle leed geconfronteerd het lijkt wel of geen mens van dit alles leert goede gevoelens worden zonder meer vernield vroeger werd met bidden geknield nu blijft men hangen aan gebeurtenissen eigenlijk kunnen…

ik zou ze eigenlijk moeten ordenen op alfabet in een kastje binnen handbereik voor momenten van onzekerheid maar het komt er haast niet van…

Geboorte en sterven, dus waar maken we ons eigenlijk druk om?…

Frustrerend onvoorstelbaar in eenvoud zijn woorden van kinderen ook mijn gedichten zullen helpen problemen op te lossen die eigenlijk niet bestaan…

Doet u eigenlijk wel veel Met uw potentieel ? Mogelijkheden benutten Om uw ontwikkeling te stutten in uw voordeel. Potent, dan 100 procent.…

Niet dat ik hem zou missen en niet meer zelf kan beslissen, maar wat kan je er eigenlijk voor kopen. Ik steek mijn centen liever in het ontwikkelen van mijn talenten.…

Eigenlijk, zei ze troostend toen ze me de bons gaf, moet je niet treuren. Want jij hebt verdriet om te koesteren, maar ik heb niets: ik zal je zelfs niet missen.…

je eigenlijke kleuren worden steeds duidelijker zichtbaar nu je je eindelijk mag ontdoen van die jas die je al die jaren met je mee torste omdat…

Aan mijn oude fiets hangt de geur van vrijheid eigenlijk is het niets of het moet die roestige ketting zijn vrijheid openbaart zich in grootse onvolkomenheden.…

zoals een hondje of een poesje zichzelf in de spiegel ziet verbaasd verdwaasd zo denk ook ik weleens ik ben dat wel maar eigenlijk ook niet…

overbodig Want wat Mama en ik voor elkaar voelden heeft eigenlijk geen woorden meer nodig...!!…

Echter om te weten hoe ver en of er een weg is naar de Hemel en dat opmeten kunnen we wel vergeten en trouwens zou ik dat eigenlijk wel willen weten?…

Iedereen probeert te zijn zoals hij denkt dat een ander hem graag ziet Daarom is niemand wat hij eigenlijk zou willen zijn: zichzelf. Want dat accepteert men niet…

De waarde van 1 traan is dat ik het eigenlijk niet wil maar toch moet laten gaan. Woede pijn en onmacht breken wil ik wel of niet dat je hebt gekeken?…

Femmeke Halsema (eigenlijk Femke maar dat is te kort) Merkt ondanks charme en Overwelsprekendheid Dat de partij er niet groter van wordt…

een graf gedolven zand hoopt zich op geen kant te gaan die bos bloemen, besef je, had je eigenlijk bij het leven moeten geven…

Hoe sexy, Is eigenlijk zelfreflectie. Door je denken, Nog eens te overdenken, Aan je zwakke punten aandacht schenken. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, Wat is er met me aan de hand.…

ik wil een paar woorden en meer woorden wil ik eigenlijk niet alsjeblieft zeg niets meer denk aan mij en ik zal aan jou denken jij in mijn armen zeg niets of alles en wees van mij…

Wie zijn er eigenlijk lui? Niet de jongelui Of de oude lui De boerelui Ook niet de buitenlui Of het klokgelui. Enkel mijnheer Aarts is lui, Die is aartslui.…

Ik heb vannacht een ster uitgezocht voor mijn opa die moest gaan Een ster voor iemand zó bijzonder dat hij eigenlijk alleen moest staan Nu kijk ik naar de sterren en huil ik naar de maan Dan straalt daar weer die éne ster dus is mijn opa eigenlijk nooit weggegaan Hoog in de hemel straalt die éne ster het lijkt dichtbij maar toch te ver…

‘Ik spreek haar eigenlijk nooit. Wel geprobeerd, hoor, maar het klikt niet. Ze heeft een groepje van eigenlijk allemaal vrouwen om zich heen verzameld.’……

Helaas heb ik weer moeten zien hoe je eigenlijk bent Zoals eigenlijk mijn hele leven heb je je “ik” alleen aan jezelf gegeven Ver weggestopt en het niet willen weten was ik het vergeten De herinneringen komen weer boven al wilde ik het niet geloven Nu doe je niet alleen mij pijn maar ook iemand die op je leunde en je door dik en dun…

Wil je dat eigenlijk wel, dat delen? Wil je eigenlijk wel, samen spelen? Of moet je een stukje delen, moet je samen spelen? Ken je dat, familie hebben maar geen familieband? Ken je dat, nooit geleerd, nooit meegekregen, ken je het? Wat ben je dan een bofkont! Toch? Of juist niet, het hangt ervan af, hoe je het ziet!…