Alle inzendingen over met het badwater weg

Onzichtbaar voor ieder ander Beloop ik mijn zelf gecreëerde wegen Ontworpen en ingekleurd Met zwart bloed en rode stenen Tijd ben ik verloren in de ruimte Die is ontstaan bij het maken Van alles dat nooit heeft bestaan Lang gewacht en zoekgeraakt Grenzen verdampen in de lucht Bij het trekken van verbanden Tussen wat ooit is geweest en…

Een jaar, ben je er al niet meer, een jaar, wat is dat nou helemaal, een jaar niet eens een schrikkel, maar een jaar, van vier kwartalen, een jaar van twaalf maanden een jaar, van twee maal zes een jaar, waarin je niet meer jarig was. Een jaar ben je er al niet meer, maar lieverd, geloof me als ik zeg: het doet…

De ochtend nog zwart scheer ik mij in een wipje mijn tanden gepoetst weeg ik mij in de bijna stilte commentarieer…

nu het weer beter gaat met jou na deze lange weg haal ik weer even adem en komt er ruimte vrij in mij en in de tijd nu moet ik je dus loslaten dat is een hele kunst ik moet weer leren vertrouwen het gaat met vallen en opstaan maar op een dag dat weet ik zeker dan kijk ik naar jou en zie ik een volwassen vrouw, iemand die straalt van…

Ik ga het uit de weg, ik stop ermee. Ik ga weg, ik ben er klaar mee. Ik zoek mijn eigen weg, ik wil je mee. Ik ga op weg, ik neem je mee.…

Wat ik je zeg, Het zit behoorlijk in de weg. Ze moeten hem vragen Ook een helm te dragen Op een onverharde weg. Het komt er op neer, ‘s lands wijs, ’s lands eer.…

Geluk en liefde van ons beide dat is de weg waarvoor ik kies, niets zal er toe kinnen leiden dat ik daarop het gezicht verlies. Met ogen vol van aandacht voor hetgeen ik nu behoed, vervolg ik elke dag en nacht de weg die ik vervolgen moet.…

Gedaan en gegaan verdwenen in heden ontstaan een blaam in nieuw verleden gegoten veel tranen van het wenen en krampen in spieren van rennende benen…

Blad na blad laat je ze vallen wegwaaien met een poolwind gecreëerde demonen die het vergallen Het is uiteindelijk het lied dat wint Legende in jezelf maak er hetzelfde feest van elf na elf Er bestaat niks wat niet kan, niet dan? alles is lijden en daarna komt de lach eventjes is het oerstil in je diepste angst maar weet dat je verder…

Mijn weg is eigenzinnig en vrij. Als een vrijzinnige hoor ik nergens bij. Ik weet niet wie ik zoeken moet. Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet.…

Onstwedder Holte glooiend wijd machtige stuwwal uit de IJstijd Onder de wolken die ik zie is het landschap pure magie Aan de Holte aan de straat een huisje waarop staat 'Zadowolony' als je het niet weet neem Google translate Pools voor 'tevreden' Opbollende akkers zonneschijn in dit toverlandschap kan ik ook tevreden zijn…

Maartje van Weegen Zou ik wel eens willen wegen. Dan zag ik pas, Hoe gewichtig zij was, Valt het mee of tegen ? Al ben je slank van lijn, Toch wil je graag gewichtig zijn.…

. ___________________________________ DAG VAN DE ELFSTEDENTOCHT Vandaag is het de dag der Tocht der tochten Ik smoor het maar bij voorbaat in de kiem 't Giet nooit meer ân, geen kruis, geen Bartlehiem Reinier op youtube: ijzig grijze bochten We zijn 't ontwend, het badwater met kind Dat op natuurijs schaatsen onderbindt…

Ik mocht uw land zo binnen zonder kloppen Mijn groot hart haalde net nog Amsterdam Pijn in mijn hart dat hier mijn einde kwam 't Is nergens goed voor om mij hier te stoppen Nou huil maar niet, want je weet nooit wanneer Nu mag het licht uit, zeker, leg me neer.…

een helm berooft zijn hoofd van licht en wapperend haren moeder neemt hem mee voor de eenden in de vijver heeft hij geen oog voor vogels en bomen evenmin zijn hand omklemt een flesje met de andere houdt hij de blaastuit vast dit is zijn heilige Graal de onvaste stappen van een onwillig lichaam zijn vergeten het innerlijke kind…

Stromen van tranen, van vreugde van blijheid. Soms ontroerend soms droef. Opgedroogd en weggegleden in de stroom van de tijd. Wat is gebleven? Een enkele traan, vergoten in het donker van de nacht. Een vleugje hoop op een weerzien, misschien. Dat is, wat er is. Dat ik je mis...…

Leid mij op Uw weg, de weg der waarheid Zoals het in de Bijbel staat omschreven Dat ik naar Uw geboden streef te leven En mag blijven geloven in Uw wijsbeleid Leid mij op Uw weg, de juiste weg ten leven Zodat ik niet een heilloze weg zal bewandelen Maar dat ik steeds naar Uw wil mag handelen Geef Heer dat ik naar het goede mag streven.…

1. Uit donkre gang van het station uit dompe mensenmassa kwam ik in het licht; daar sloeg de felle zon in mijn gezicht ik stond er stil en knipte met de ogen… Daar was het plein, de brede straat met hoge gebouwen, daar was beweging: fel door elkander was het woelen trams en auto’s in koele schuiving glijden aan tussen de mensen, die, zich…

Een windmolen draait op volle kracht. Vogels doodslaand naar de grond. Heeft al heel wat groene stroom gebracht. Zijn wieken gieren rond. Als scheermessen klieven zij de lucht. Om te voldoen aan Europees beleid. Vogels dodend in de vlucht, als een wiek hen door midden snijdt. Oh, steltloper, kievit, en tureluur, wat doen wij jullie aan.…

Vanuit haar stoel kijkt ze door het raam heen naar de toekomst Proberen deed ze jaren dus nu kijkt ze toe en terug in stilte Dit is verdriet, van niemand anders Wat ik voel als een nieuwe dag begint Ze kan niemand meer haten Of haar liefde geven Het is net zo eenzaam als de ochtend in de schommelstoel zelf, als de vogels langs het raam gaan…

Het is niet meer zo leuk hier op mijn strandje Dus haal me maar snel op ANWB Zo zonder Thaise hapjes valt niet mee En waar is nou dat kleine meisjeshandje? Nou sorry hoor, dat ik niet helpen blijf Ik geef wel wat aan giro 555…

waarom voelt mijn hart zich steeds vaker zo slecht waarom kleurt mijn ziel zich in het rouwige zwart mijn hart opent deuren voor goedheid en vrede maar weinigen luisteren ze blijven maar zeuren daarom heeft mijn ziel een iets donkere kleur en daarom voelt mijn hart zich steeds vaker fragiel…

Vermomd of niet, het zit hem altijd tegen want door de slechte toestand van de wegen wordt hij meteen door iedereen herkend. Steeds als hij stiekem rondstruint in de straten loopt hij daar toch voortdurend in de gaten.…

Met de huidige wind, uit dit zonnige gloren zijn weer een reeks nieuwe kansen geboren. Ik kijk naar het talud verander in dat grasgroen, kijk daar naar een kleine bloem, mag vervolgens ook lila wiegend als krokus een lentedansje doen. Zal leven steeds zo zijn tot in de eeuwigheid. Wat is vreugde en wat kwaal in ons bestaan, we zijn toch allen…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

De weg is nog lang waarop men verder kan gaan. Tot in het Eden.…

in het tonen veranker ik mijn ziel met beelden die wazig hangen te dromen aan de baleinen van mijn doorwaadbare ogen morgen zijn ze gedroogd en staat het spel strategisch opgesteld voor het doel dat geen onderweg kent maar slechts een obstakel voor de geur van bloemen onderweg…

doe zeg het mij maar sla mij niet wat ook ik verkeerd doe toon het mij maar straf mij niet wat ook ik gebrekkig doe leer het mij maar pest mij niet wat ook ik doe verlies mij niet opdat ik mij koud voel verlaten en alleen wat ook ik doe wees niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik doe kijk niet weg…

weg nu nu…

waarom je daar weer staat de weg die hij ging en weggaat zomaar alsof er iets te zien is van toen van hem van jou alles is weg zo lang geleden pas de nacht zo stil weg van zichzelf weg van jou…