Alle inzendingen over ongeboren kind

Lang mocht ik niet genieten Mijn ongeboren zieltjes Veel te kort bij me Niet geboren worden Zo gewenst Ik zie vaker gezichtjes Gezichtjes die ik nooit heb gezien Ik hou me voor ogen Engeltjes In Gods armen…

Onze liefde kan niet maar ik hou van jou en jij ook wel van mij toch blijft ons ongeboren De droom blijft alleen zonder ons Maar kan de band dan toch blijven kunnen we voor altijd maar in totale stilte elkaar in ons hart dragen?…

gedroogde halmen zwichten voor versneden kleuren in een gele februariwind een zwarte vogel steelt het laatste zaad het leven is grijpbaar zucht ze en wij nog ongeboren ©anno…

2x een verdronken vis. 1x een angstig rund. 6x ongeboren leven. 1x een bange kip. 1x een vermoord varken. 2x een delerium. Kom je bij me eten?…

het vreet mij uit de ongeborene ik draag haar tussen mijn schouders mijn ouders wilden een dochter doch ik werd hun zoon en mijn draagzusje de dokter zei zoiets van gespleten persoonlijkheid eigengereid geef ik mezelf een kusje…

was je maar enkel alvast voorop op zoek naar een uitgelezen plek voor een zomerbuffet met al wie je lief was je holde vooruit zoals wolken boven zee terwijl het eerst nog zomeren moest…

David, kleine David ongeboren mens lieve kleine jongen stil verzwegen wens David jij zult nooit het levenslicht aanschouwen omdat de mensen om me heen daar niet in vertrouwen ik heb twee jongens David en dat liep niet zo goed dat is de reden jongen waarom een derde kind niet moet maar David ik heb je voor altijd in mijn hart geplant daar…

soms weet ik niets te schrijven dan lijken letters in oud zeer te beklijven of houdt de geest ze in grijs gevangen ook kan hij het ongeborene naar verten dromerig doen afdrijven als een literaire abortus provocates van een nodeloos bevrucht verlangen…

Tussen de lijnen heb ik jouw rozentuil gelezen zoals een knipoog tussen dag en dauw van de maan boven de bomen naar de ongeboren zon. Ze zijn verwant als tweeling die elkaar telkens nahollen in immer verlangen…

na verdreven stormen kleurt de ochtend rood zwart en grijs verdween de nacht verborg haar tranen liefde schonk haar dromen bitterzoet geween wat ooit zal worden geboren draagt zij in haar hart en al het grijs verdween stil is haar verlangen ogen berusten zacht in wensen ooit vervuld…

laten verkleuren en verteren terwijl ik zwijgend naar binnen kantel om de sluipende donkere dagen te eren het is loven met voortschrijdende weemoed uit dankbaarheid, nog zo vaak gepaard met ampel gedroogde tranen over de aan mij uitgeleende dagen van voor en tegenspoed morgen schijnt ons toe als nieuw maar is nog slechts een ongeboren…

Steeds ontmoet ik ongeboren mensen, die voor mijn tijd geboren werden. Ik praat met gestorven mensen, die na mijn tijd pas sterven gaan. Elke nacht opnieuw droom ik levens, die de onvermoede bronnen zijn, van mijn bestaan.…

De euro is spreekwoordelijk gezegd Een ongeboren kindje dat na jaren Wim Duisenberg als draagvader mag baren. Alleen gedijt de vrucht bijzonder slecht. Misschien dient hij alsnog te overwegen Abortus op het misbaksel te plegen.…

we hadden de zee in ons hoofd en vissers die hun netten knoopten zo nu en dan dreef er een hond voorbij die later nog -vanuit de verte- blaffen zou toch leek mij de wereld nu nog ongeboren tot jij me op de vogels wees en hoe hun zware vleugelslag verstilde…

schittert in het vroege ochtendlicht regen heeft een jas van tranen uitgegoten over een stad die nog in diepe slaap verkeert een nachtbraker doopt zijn pen in een onbekende vloeistof waarmee hij een ongeboren gedicht tot leven wekt titel onbekend…

Hallo jij kleine ongeborene Jij kindje in je moeders buik... Je bent zo erg gewenst Je bedje is gespreid, inclusief de nieuwe kruik... Alles staat op jou te wachten Nieuwsgierig als we zijn zitten we op je te wachten hoe jouw geboortedag zal zijn...…

't En waar de scherpe pijn Die honger heet, ik wou wel ongeboren zijn.…

Zo welkom in ons leven... Jouw naam allang bedacht. Zoveel liefde nog te geven, Zo lang op jou gewacht. Het kon niet, of het mocht niet. Waarom, dat blijft de vraag... Misschien zou het te mooi zijn, of wilden we het te graag. Al voordat je zou komen, raakten we je kwijt. Maar in mij heb je geleefd, je was er al die tijd... © 2006…

in de vroege ochtend zag ik een bleke schim. in het gele licht van een lantaarn een grove gestalte een vrouw onzeker op dit onmogelijke uur ik verdoemde haar omdat ik wist dat zij die mij ooit zou baren nu al ongelukkig was een hard gezicht het maakte me bang want wat had ze mij te bieden ? ik kan de toekomst niet veranderen…

je ligt in mijn warme bad tevreden zo beschermd mijn lichaam heeft zich over jou mijn schat liefdevol ontfermd ik voel jouw weer hoopvol kloppen aan de randen maar ik wil meer ik wil je in mijn handen in mijn armen en dan mag jij mij gaan verwarmen dat is mijn wens je bent zo welkom mijn lief klein mens en dan besef ik na een…

Zwevend in een warme oceaan, grenzeloos en zonder tijd, ervaar je deinend en wiegend, beschutting, veilige omslotenheid. Hier val je samen met jezelf, dat wil zeggen het totaal, een schemerige wereld, waarin je stijgt en daalt. In deze omgeving vol geluiden - maar die komen slechts vaag door -, vormen ritmische patronen een continu en…

In het snijpunt waar mensen van zichzelf vervreemden, kreunt de eik in ziel van het geaarde kind ademt de geest de spreuk der ontheemden, onafhankelijk bemind. In het licht van weerbarstige levens, kinderen van zon en aardse bomen, met de vingers naar de hemel geheven, tredmolens van een nog te dromen droom.…

Ik dronk op de liefde gouden bergen glinsterende torens je zei nooit wat je dacht ongeboren woorden in je ogen geschreven te prematuur om te bestaan een luchtkasteel aan gruzelementen ik lijm de scherven hef het glas op wat nooit was drink en vier het leven…

Abortus is niets meer dan laffe moord, bruut stoppen van het ongeboren leven. Wij moeten namens God die zonde wraken door vroom zo’n arts dus zélf maar af te maken.…

Zijn wereld is het paradijs, want hij is rein en ongeboren. Ik mag mijn armen niet uitstrekken, hem smekend met ons mee te gaan. Waarom ook zouden wij hem wekken tot een ontluisterd, aards bestaan?…

Laat ik maar ongeboren blijven terugzakken in een zachte slaap ik deins terug voor de reusachtige taak van leven Laat mij het levenslicht maar niet aanschouwen zaaien maar niet oogsten geen glimlachend welkom In een proces van aanpassen ik ben bang om te leven laat mij maar staan op de drempel van het bestaan…

de lente wil spreiden ze wil naar ons toe maar rinkelend door de bocht komt de winter nog met kwade blikken hoopvol dacht ze te komen maar sneeuw sluipt nog naar binnen het verlangen naar warmte onzichtbaar nog even stilgezet nog niet opgewassen voorjaar nog in de verte gestald in dromen nog ongeboren…

Vol ongeboren licht drijft de zalm naar zee; langs de oevers schrijden bloemen en de kleuren van dode vlinders.…

Laat ik maar ongeboren blijven terugzakken in een zachte slaap ik deins terug voor de reusachtige taak van leven Laat mij het levenslicht maar niet aanschouwen zaaien maar niet oogsten geen glimlachend welkom In een proces van aanpassen ik ben bang om te leven laat mij maar staan op de drempel van het…

Mijn stem is zwijgzaam in mijn hoofd roffelen de woorden en verdrink ik in ongeboren gedachten wisselwerking lijkt verloren zit in een fase van optrekkende mist die gepaard gaat met momenten van verstilling mijn spiegelbeeld is mijn gedaante niet meer sinds jij mij de weg naar het onbekende wees…