komt
die ongezien en zo ongrijpbaar is
de nachtmerrie die zich ontvouwt
breekt ons natuurlijk doen en laten
stort ons in nog ongekende zorgen
voor elkaar en het dagelijks brood
dat zo vanzelfsprekend lijkt te zijn
zetelend op terrassen en balkons
in deuropeningen en achter ramen
applaudisseren wij voor de mensen
die doodvermoeid maar onverzettelijk…
van kokend zeeschuim
op de onverzettelijke rots;
maar louter vrede en samenstemming,
bij staking van het golfgeklots,
had overal de kamp vervangen
der elementen met elkaar,
en stil was ’t strand, waarop de vloed wies
me nauwlijks opgezette baar.…