Alle inzendingen over opruiming in januari

Almaar meer denken aan winters van vroeger: blanke sneeuw, kanjers van pegels, ijsbloemen op het venster, nu het midden januari is, springt lente te voorschijn in de vogels in de bloemen in de struiken. Verwarring is troef. Ook in mij.…

Toen ik de Dag en de tijd Had losgelaten En mijn leven Als een laken Vol vlekken En scheuren Op een hoop Naar beneden viel Was ik op een Keerpunt gekomen Niet wetend of De hemel zou Volgen of toch Nog de aarde Die ik al Verlaten had 29 januari 2010.…

Ze neemt tot 1 januari een kerstpauze in acht. De gedichten van dit tabblad blijven bereikbaar via de categorieën links in beeld en de zoekmachine.…

Ik kan dat niet negeren en hoop dat ik na even weg geweest te zijn hier met geïnspireerde geest op achttien januari terug mag keren. Ik zend u daarom nu vast, beste mensen, voor kerst en nieuwjaar allerbeste wensen.…

Als vissen happend naar lucht als wandelaars snakkend naar water als christenen verlangend naar 'hun Heer' Zo verlang ik naar JANUARI Nog even voelen nog even woelen nog even slapen nog even afzien decembergevoel voelt als decembergewoel!…

Januari de somberste maand van het jaar als de wolken somber en grijs hangen geen tekens verschijnen van het voorjaar om naar een bloeiende lente te verlangen wij kunnen alleen binnenshuis genieten knusjes bij de haard, met een thee of wijn ons lekker in een goed boek verdiepen of met gans de familie gezellig samen zijn januari is nog…

wrevel als weer een ijzeren kruis in de verte de velden decoreert afgrijselijk van dichtbij dat witgekalkte corpus en dan dat rossig haar geen wonder dat ze daar in drancy de verwantschap niet zagen ------------------------------------ zaterdag 12 januari 2002 zonneleen 43 www.abelstaring.tk…

We krijgen een klimaat als bij Bordeaux In januari zonder das en jasje Een Hollandse Grand Cru op een terrasje Zo af en toe een flinke tor-na-do En heel het jaar, heb ik zojuist gehoord Bakken aan het strand bij Amersfoort.…

Een januari is een dag om elkaar nieuwjaar te wensen, maak er een mooie dag van.…

Ja, januari is voorbij, ik pas, En vul m’n kelk: in vino veritas!…

De tonen strelen je oren De noten springen bij voor een geheel aan mooie klanken Hoewel het licht aan de einder de deken over ons heen trekt houdt deze zaal het gehoor Mooie instrumenten klinken subliem; muzikanten halen, alles voorzien, maximaal uit Het podium davert, terwijl de zaal, met vele voetjes van de vloer elkaars kwaliteiten…

dit is de dag de middag tussen januari en februarie een rustpunt een moment ik weet dar er duisterheid kleeft een spanningsveld een krachtmeting dit is de dag de middag weg rustpunt weg dat moment want zonder dat moment geen vreugde geen fijn zijn geen moment van daar geen moment van zijn zal er...…

Al voor de 2013 de keer Schrijft men 1 januari neer. Stel de gemiddelde generatie op 50 jaar, ben je na 40 generaties klaar. Een gering aantal niet waar ! Op weg nu maar Door dat ver-schrikkel-lijke fijne nieuwe jaar.…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Haha, lacht Heinsbroek met een hoop bombarie Ik heb, haha, een gloednieuwe partij Haha, gemaakt rond Wijnschenk en rond mij Voor straks op 22 januari Dus, haha, Herman Heinsbroek vormt weldra Met Hulpje Harry lijst H.H.H.H.!…

Ik schrok vanochtend door een oogopslag Je liep ineens weer levend langs de grachten Ik hoorde weer je stem en hoe je lachte Een kwart seconde dacht ik dat ik je zag Het doet nog pijn, je hebt echt geen idee Je zoontje wordt in januari twee.…

gevoelsmatig moet januari wel de langste maand van het jaar zijn het feest is geweest en alles is weer bij het oude... wij klampen aan bij de lange stoet van reizigers naar het gindse voorjaar we tellen en passant kilometers de uren dagen en weken en misschien nog een keer…

Ik ben de uitdaging weer aangegaan, Heel januari is mijn maand van droogte, Ik dacht: ik breng je even op de hoogte, Dan snap je waarom ik de drank laat staan. Wie weet dat ik dit ooit het prettigst vind, En nooit meer dorst naar whisky, wijn en pint.…

Het begint altijd met opruimen van de scherven van geluk het verlangen naar eenzaamheid maar zij kruipt nog steeds al je poriën in en uit Als je wakker door de regen van een onbekend geluid het bed veel te groot lijkt Gedachten aan haar dijen haar mond, lippen, haar buik de streelzachte binnenkant dwingen tot tijd voor buiten Een moeder…

meer en meer worden boterhammen belegd met achterdocht beschuldigingen vinden het heden branden handen langs borden waarin grote barsten blijven 't dagelijks opruimen worden knelpunten, het bekladden van verdwenen mes-steken geen enkel beeld kan nog rusten; achteraf uitgetekend in een te kleine kamer waar voeten gekluisterd zijn…

Ruimte en tijd verhouden zich als opruimen tot snelheid. (Ik ben niet snel, wèl opgeruimd.) Dat ene versje dat je vindt, wanneer je het niet zoekt, dat is geen vinden van, maar het verliezen van de tijd. Dat andere over de poëziepolder wordt geheimschrift van weleer. Gelukkig roep je nu of ik op tijd kom eten.…

Tussen het tastbare verleden weeg ik af wat ik kan opruimen, weeg ik af wat ik kan Al deze vertrouwde spullen kleinigheden, een grote koffer voor een grote reis, met een kopie van mijn paspoort van toen Voor ik de dozen open, draai ik het opschrift naar me toe Ja, ik weet het nog Het is er nog, stofvrij Keukengerei en serviesgoed…

haar adem begaf zich de kamer uit en traag bewogen de gordijnen haar contour haar schema schim ging over asfalt heen het donker in ik pak de gitaar van blauw en sprokkel de morgen rood ------------------------------------------------------- woensdag 16 januari 2002 zonneleen 47 www.abelstaring.tk…

. ----------------------------------------- Gepubliceerd op internet, januari 2011…

De wereld om me Heen is soms te Druk geworden Zo veel mensen Die kennelijk Iets van me willen Ook al begrijp Ik zelf eigenlijk Niet waarom Besluit om het Leuke eraan toch Maar mee te maken, Mee te gaan met De stroom van de Rivier, zonder Noemenswaardige Weerstand, en op Gezette momenten Even een poosje de Bergen…

Vandaag scheen me de witte tuin een wijds geval, met zoveel leegte na het opruimen van blokken. Een kwestie van gezichtsveld: het lijkt soms of een vrouw na jaren bovenaan steeds nauwer onderaan steeds breder wordt. --------------------------------------------------- Uit: Nieuw Vlaams Tijdschrift 31/6.…

Wat drijft er hier een rommel, moest maar eens opruimen gaan. Ik ga eerst maar eens sorteren de dingen uit het verleden en daarna verzamel ik alles van het heden. Wat ik niet meer nodig heb dat doe ik in een grote zak en wat ik nog gebruiken kan zoek ik uit op mijn gemak.…

Zou wensen in jouw hart waar je slaapt en droomt een zingend leven dansend misschien jouw stem horen terugkeren, hoop bewerend zal weer de grond omspitten de zolder opruimen, het jaar afserveren een nieuw huis inschrijven de bomen laten groeien naar jouw hemel, de zoete stem die naar mij roept, telkens een stapje dichterbij het nieuwe…

Kalenderblaadje eenzaam op je laatste dag, ‘k trek je waggelend af knetterend vuurwerk een mensenzee kijkt omhoog blaffende honden tijdloos ritueel oud glijdt nevelig in nieuw zonder alcohol 2 januari nieuwjaarskussen afgekuist, een lach is te veel…

dozen, dozen en nog eens dozen kijk, daar ligt ook nog wat alles gaat mee naar het nieuwe huis je wist niet dat je zoveel bezat vele dozen gaan gelijk naar zolder rustig valt het stof daar neer sommige dingen moet je bewaren heb je tijd dan kijk je wel weer na lange tijd is daar die tijd als je opnieuw gaat verhuizen wat zat er toch in…