Alle inzendingen over smachten naar

ik was nog jong althans zo is mij verteld dat ik reeds zong in stille gedachten dat ik al vroeg werd gekweld door wijsgerig smachten nog steeds kijk ik midden in de nacht diep in het heelal en stel mijzelf de vraag wie heeft dit zo bedacht het houdt mij bescheiden omdat welk antwoord ook mij nooit bevredigen zal…

.` Het orkest speelt, de tango wacht, pluk de vrucht, waar het lichaam smacht. de boomgaard slaapt, de stilte lacht Deze dans is voor ons de hele nacht…

alles kunnen we verliezen alles raken we ooit kwijt maar alles weten we te bevriezen in gedachten een kleine troost voor de ergste spijt en zij die zijn verloren wachten ons op in de donkere nachten fluisteren dan hun onwaarschijnlijke verhalen over het verdwenen zijn met smachten in menig luisterend geestesoor…

Dit is waar iedereen naar smacht, na de ontberingen die het leven bracht, na de zware tochten die het vege lijf bijna sloopten, maar wat uiteindelijk tot bedaren heeft gebracht, en om te beseffen dat niets in het leven echte liefde kan verslaan. Het heelt alle wonden, het is lief en zacht, het is waar ieder hart naar smacht.…

Het is weer zover ik zit te smachten Verlang zo naar jou en jij laat me wachten Heel diep van binnen weet ik het is klaar Jouw liefde te klein pijnlijk maar zo waar En nog blijf ik hopen stilletjes dromen….. Dat mijn wens uitkomt en alles goed zal komen…

Ik smacht naar je hand, vingers die zoeken. Strelen, glijden en vinden. Ik verlang naar je mond, zoet en klef. Kussen, smaken en beminnen. Ik voel je lijf, bezweet en mannelijk. Zwoegen, kronkelen en kozen. Branden van verlangen, beschamend hoe dierlijk. Zalig grenzen te verleggen.…

Honderdduizend eksterogen Doen de zwerver minder smart, Dan het branden van mijn ogen, En het smachten van mijn hart. Tachtig uitgevaste leeuwen Om het leger der hijëen, Kunnen samen nooit zo schreeuwen, Als ik huil om u alleen!…

Als men ten laatste heeft gevonden Waar heel de ziel naar smacht, Dan is ’t te laat, de dag verzwonden, Reeds valt de nacht.…

Hij smacht naar water om zich te wassen. Ik zie hem in het water plassen. Het is een lieve lust Hij gunt zich geen rust. Drinkt nog wat na En denkt, ik ga! vliegt weer heen en laat mij weer alleen...…

Honderdduizend eksterogen Doen de zwerver minder smart, Dan het branden van mijn ogen, En het smachten van mijn hart. Tachtig uitgevaste leeuwen Om het leger der hijëen, Kunnen samen nooit zo schreeuwen, Als ik huil om u alleen!…

Daar staan ze Verpakt in neopreen Gelabeld met boei Smachten, wachten Dan klinkt geloei De zwarte wand breekt Ze stormen naar voor Wringen en dringen Laat me erdoor Stampen en malen Opspattend schuim Kom kom, niet stresseren De finish is ver en Het water is ruim…

Vaak sterven wij In hooploos smachten, Als Gij: - En 't doel van hopen en van trachten Lag zo nabij!…

goudgeel glanzen haar borsten in het welig decolleté kon ik met haar toch dansen mijn ogen hangen aan haar lippen en smachten tot van haar korset een knoopje openglijdt hoe zou ik het kunnen laten en wachten tot mijn kus haar lijf bevrijdt kon ik met haar toch dansen maar zij lacht en lacht en lacht haar mond knalrood kraakwit…

Ik drink weer hop en gerst verveel me, dus ik dicht is dat dan nu de kerst die ik me heb verplicht Ik ken ze nog frapanter een meisje veel charmanter Is twee dagen alleen met niemand om zich heen Eindelijk eens tijd voor zich alleen Geen debiteurenlijsten om haar heen Is dat allicht de kerstgedachte Waar elk mens ooit eens naar smachte…

Lieve God, ik denk dat U een foutje hebt gemaakt Uw cupido heeft volgens mij zijn doel niet goed geraakt Want ziet U, de persoon waar ik Zo hopeloos naar smacht Is eigenlijk perfect, maar heeft hetzelfde geslacht Lieve God, ik smeek u, doet U mij dit niet aan! Want zeg nu zelf; twee vrouwen dat hoort niet te bestaan!…

Licht in mij als de sneeuw buiten in deze donkere avond vloeien in elkaar over De kracht van de golven in mij in het verlangen naar jou als vrouw in je volle kracht te meten met mijn machtige smachten De golven die op het strand beuken het zilver zonlicht besmeuren In mij naast elkaar in vervloeiing in mijn zijn in en zonder jouw…

Voor in de klas leergierig als ik was Grieks, Frans, Latijn zou de wereld altijd zo zijn briefje van Miriam alsof mijn gedachten bij haar waren het was René naar wie ik smachtte maar alles had zijn regelmaat het lawaai van de straat die naast de school liep klonk als muziek de oude iep die op het schoolplein in de middaguren zijn…

Herinneringen aan gedachten over smachten… Verlangend naar een iets.. Wetend dat dat bestaat… Gaat het leven door, met of zonder niets? Of is het toch zoals 't gaat?.. Wat er boven komen komt en overblijft? Eerder is al lang geleden.. Goddeloos verstijfd.. Zo moet het, niets wordt vermeden..…

Hoort ge, mijn blonde, Geen vogel, die smacht, Ai, sluit uw oor niet Voor mijn klacht! De starren spranken in den hoge, En hoger zingt de nachtegaal; Maar 'k smacht naar 't spranken van uw ogen, En uwer lippen zoete taal. Hoort ge, mijn schone, Geen lied van leed, Minzieke tonen, Klagenden kreet?…

Prettig vind ik de nacht ik geniet ervan, zonder weemoed Het is niet iets waar ik naar smacht en toch, prettig voor mijn gemoed Er zwijgt een donkere sfeer, die verlicht wordt door helder denken.…

Prettig vind ik de nacht ik geniet ervan, zonder weemoed Het is niet iets waar ik naar smacht en toch, prettig voor mijn gemoed Er zwijgt een donkere sfeer, die verlicht wordt door helder denken.…

Twee strijkers die smachten moeten niet langer wachten. Wij willen noten kraken waar stemmen staken. We zijn er hard aan toe: samen entre nous…

Een kind van deze wereld een kind dat schreeuwt om aandacht een kind verloren en alleen een kind dat naar liefde smacht. Een kind in oorlog een kind als soldaat een kind zonder liefde opgegroeid een kind dat ten onder gaat.…

ze was echt gedekt, mooi afgewerkt wit kleed, doorschijnend schitterend twee borden, mooi uitnodigend 'k wachtte op dessert, dat niet komen wou kaarsjes stonden rechtop, brandend van verlangen 'k maakte ze nat, kon ze niet doven ze smachtte naar dessert, dat wel komen wou…

Er zijn veel dingen Die ik men niet vertel Het gaat ze niet aan Of ik heb geen behoefte aan hulp Er zijn veel dingen Die ik liever achterhoud Misschien omdat ik me ervoor schaam Of mensen slecht vertrouw Er zijn te veel woorden die je pijn kunnen verzachten maar er zijn er meer die naar je zoute tranen smachten Om je even weer pijn…

Alleen geleden In verdronken maanden Immense leegte Zonder baken Een terminus post quem voor mijn geest Die niet begreep Waarom de sluier van stilte Mij moest omhullen Geen fluistering Die mij doet hunkeren Naar de terugkeer Van weleer Verdwalen voor weken In mijn verleden Waar ik zal rusten En smachten naar jouw verloren ziel…

Ik wil jouw liefdevolle afdronk blijven Dit hartverwarmende tafereel Zonder koud schoonmaakgareel Bibberend en in het onzekere vocht, klam Waarna de bewondering kwam Die lieve glimmende schone kop lacht Met een dof klinkende pracht Vol smacht... Als een paar Met de koppen tegen elkaar.…

Soms klimt haar geur heel rustig in de kamer dan denk ik - vreemd genoeg - nu wil ik dat wezen zijn of die herinnering maar er gebeurt weer niets alleen in mijn dromen glijd ik langs je lichaam als een slang in het duister dronken - stoned en giftig kan ik bijna breken want ik wil zo graag voor iemand engel zijn niet langer smachten…

Het eeuwige smachten naar meer. Al die slapeloze nachten weerspiegelen dwangmatige verkenning naar zingeving van dit bestaan. Verlenging van inzicht hoe nutteloos gedachten zijn, gezien in het licht van het einde dat zo duister is. Jouw kennis verlaat het koude lichaam dat ook snel vergaat.…

Vaar uit mijn hoofd Onze zielen zijn al één Mijn hart smacht naar het andere deel van mij Waarom is niet alles één Jouw gevoel is mijn hart Jouw pijn is mijn gebed Jouw vreugde is mijn glimlach Jouw leven heeft mij gered Gescheiden op aarde Maar samen in de lucht Voor altijd met jou verbonden Tot de wind haar laatste briesje zucht…