Tot zover geen nieuws, alles is toch bekend
- tenzij u 't geheim van de smid nog niet kent:
maar weinigen kunnen tekort camoufleren
wanneer hun selectie tot middelmaat reikt,
"matig" wordt "machtig" als slim combineren
tot doelgericht flitsende uitvallen leidt.…
Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Schieten de broze wortels
Die ons stutten en doorstromen
Een nevelsliert streelt jouw wijkende lippen
Een waterval klatert over ons
Vult de holte
Vaagt de stofnetten in de schedel weg
Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Vinden we dansend de bron
In onze borst waar een smid schuilt
Die gensters…
maan
kust in haar stervensuur beland uitgeblust
en moegestreden zwarte aarde die gewillig
gelijk een geduldig minnaar wacht
een devote goudsbloem
in zijn late bloei versierd door restanten
oudjaarsvuur blinkt als het opgepoetste
voornemen uit een vergleden jaar
goudgeel vergeten figurant
een minuut slechts
lijkt de wereld brandhaard, smidse…
die smeedt het ijzer
als het rood-, roodgloeiend is
maar soms hoor je hem zacht vloeken
want hij slaat ook wel eens mis
Naast de smid daar werkt een dame
en die dame vlecht van riet
van die hele mooie manden
die je daar overal ziet
De snoepwinkel in dat straatje
verkoopt ook allerlei soorten drop
als je eenmaal begint te snoepen
nou…
Maar wát ik kokkerel is voer voor mannen,
niet iets dat in een holle kies verdwijnt;
meer voor een smid die van de honger kwijnt
en ouderwetse Oosterse tirannen.…