71 resultaten.
NOG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.373 En ikzelf loop in mijn droom, dat landschap,
Eerst nog vergezeld, dan plotseling eenzaam,
Tegelijk loer ik van achter stammen
Om mijzelf van schrik te doen ontwaken
Maar ik ben verlamd - ik wil gaan roepen
Dat het onweer komt en de verwoesting
En daarna de doodlijke verdorring!
En ik roep, maar angst versmoort mijn kreet.…
Bloeiende ‘roots’
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 100 Dan sluit zich de bloem die kort heeft gebloeid,
de ‘roots’ verdorren, voltooid is de taak.
Of het bovenstaande iemand heeft geboeid?
’t Is meer gissen dan ’n uitgemaakte zaak.…
hou vol
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 de blauwe plekken verdwijnen
als je niet de antwoorden vindt
omdat je puzzelt zonder afbeelding
als ademen jou zo pijnlijk wordt
dat je liever het einde komen ziet
hou vol
want jij bent het leven waard
als je hart te verzwakken lijkt
als een mooie bloem die verwelkt
als de zon niet meer lijkt te schijnen
en het gras zich geel laat verdorren…
De pracht van een roos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 69 De nacht is gekomen waarin helderheid, contrast
en scherpte van allerlei maan en sterren schitteren in de hemel
O Roos, zo elegant en puur je bent, altijd zal ik van je houden tegelijk bewaren
in mijn hart om jou nooit meer te vergeten laat staan verwelken, verdorren en dood laten gaan.…
De handdruk
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.784 Verdorre de hand, die verraderlijk streelt;
’k Voel liever een klauw of een tand!
De handdruk, die louter een 'gunstje' verbeeldt,
Die wijs ik bepaal van de hand!
Ik weiger uw handje zo keurig en teer,
Mij angstig en huiverend geboôn!
Ik vraag u geen handschoen; ik weiger die eer,
Al waart ge Jouvin in persoon!…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 413 Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II.…
Hades en Perséphone
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 153 In catacomben
verkleven de wortels
van slingergevaarten
en wormengewriemel
van transgenererende
parende pieren
Verdorrende nesten
vermagerde heinen
van kevers in klevende
massa's van klei
Resten verweerde
oneetbare stoelen
van padden en amper
te determineren
gemasculineerde
geblindeerde mollen
Schoorvoetend dolend
door hun…
Distichon 11 De gierzwaluw
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 451 Hij doet de donder verdorren. Hij zaait bij heldere
hemel. Als hij de grond raakt, krimpt hij ineen.
Zijn weerwoord is de boerenzwaluw. Hij verafschuwt die
allemansvriend. Wat is kantwerk van de toren waard?
Zijn pauze is in de donkerste spleet. Niemand zit zo
nauw als hij.…
VIJF EN TWINTIG JAREN
poëzie
3.0 met 27 stemmen 6.268 De harp van mijn stam heeft de wissling gekend
van gejuich en geklag, van verheffing en lijden,
van bevrijding en lange — verdorrende ellend.
---------------------------------------------------------------
Zoete boorden des Amstels! gij deed ze herleven.…
Ontevredenen
poëzie
2.0 met 8 stemmen 3.194 '
Deze krans zal nooit verdorren,
Vlecht hem in uw lokken, Trui!
Kom! wij lachen met het morren
Van die ontevreden lui!…
De eerste psalm
poëzie
3.0 met 12 stemmen 6.185 Op tijd draagt hij vrucht,
zijn bladeren verdorren niet.
Alles wat hij doet komt tot bloei.
4.
Zo niet de wettelozen!
Zij zijn als kaf
dat verwaait in de wind.
5.
Wettelozen houden niet stand waar recht heerst,
zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen.
6.…