Alle inzendingen over voor filmers en foto

Als ik je foto zie die sprekende ogen die zoveel mensen mogen zie ik een bange blik Als ik je foto zie met net nog geen traan maar trillende lippen alsof die traan zo rollen kan gaan Een mooie foto, maar toch ook niet omdat men er meer in ziet Angst, maar vooral veel verdriet…

Meisjes houden van roze en jongens van blauw en verder geen getob. Geef je zonen als cadeautje een blauwe barbiepop. Meisjes houden van roze en jongens van blauw en verder geen gezeur. Geef je dochters als cadeautje een roze mitrailleur. ------------------------------ uit: 'Dichter' nr. 7, 2018.…

[Dit schreef ik voor mensen] Onze lieve zoon Onze lieve zoon, je zou voor je vader gaan fietsen op de Alpe d’Huez, het kwam er helaas niet van. Dagelijks was je aan het trainen en dat deed je met liefde voor je vader. Drie maanden van te voren overleed je door een hartstilstand, je was nog zo jong. Je werd vier keer gereanimeerd…

De schitterende foto vond ik op seniorennet natuurfotografie bij het zoeken naar een voorbeeld van wat ik had gezien en verwoord. Deze foto had precies de kleuren die ik zag. Ik kon geen foto vinden waar ook nog de vogels op te zien waren. Ik ben zo vrij geweest de foto bij het gedicht te plaatsen.…

De ochtend is nog vroeg, wind en regen houden de gemoederen bezig. Krachtig is de wind en windvlagen blijven onvoorspelbaar. De bladeren zijn nog mooi groen, maar enkele zie je al zichtbaar vallen. Aan de kust is het stormachtig en moet je jezelf in bedwang houden. Op de pier zie je enerverende golven, die klotsen…

Mijn vulpen zoekt weifelend het wit glanzend papier Blauw lopen scheve letters van holle woorden, naar stotterende zinnen, zinloos, betekenisloos. Mijn zakdoek veegt driftig, troebele bril en natte ogen. Die het wazig schrift spiegelen, onbeduidend verloren naast, de afgeleefde kleurenfoto als vervallen momentopname. Wij, jij en ik,…

Soms word ik gek van al het leven dat ik wil leven, maar dat niet past in de tijd die er is Emoties lopen me in de weg ze woekeren en vullen de tijd die er is Ik moet ze kwijtraken met liefde want met harde hand lukt het niet in de tijd die er is om mezelf open te breken en mijn aandacht te verleggen naar de zon in het leven van…

hij keek mij aan fijn en groen gepantserd trots vroeg de sprinkhaan: "als jij een foto neemt, wat krijg ik dan in ruil?" Wel, zei ik: "ik bewerk je foto, publiceer ze op het internet en verzin een verhaaltje." ach, zo! toen vroeg ik: "als jij een foto neemt van mij, wat krijg ik dan in ruil?…

Op de foto kun je zien, Wat wetenschappers bedoelen, Als ze schrijven Dat bultbuiken aanspoelen. Bij de man op de foto Staat zijn buik op springen, Omdat hij bij leven Het eten niet kon bedwingen.…

is het de poëzie bij een foto of de foto bij de poëzie dat is de vraag de dichter echter kent het antwoord maar hij geeft het niet prijs hij zegt de lezer mag zelf de keuze maken…

Ja, en dan is daar die foto, een vrolijke blik in de lens, een stuk van die oude auto net zichtbaar boven jouw haargrens. Van jou niet de mooiste foto, die staat daar op de boekenkast, maar jij en die oude auto, niets heeft zo bij elkaar gepast.…

Kijk al zo lang naar de foto's op de muur de herinnering onbetaalbaar kijk al zolang naar de foto's in mijn hoofd ach zoveel beloofd jij hebt ooit in mij geloofd.…

een vergeelde foto haalde ze uit haar tasje haar gezicht is gelaten ze wil met niemand praten Neuengamme und Dachau! daar zijn haar intense gedachten zij kwam terug anderen moesten wachten de foto heeft ze altijd bewaard Neuengamme und Dachau!…

Ik wil een foto van je maken zodat vaststaat hoe de sterren uit je ogen stralen En dan wil ik nog een tweede foto: je ogen stralend tussen sterren- stelsels, melkwegen ondoorgrondelijk universa onbegrijpelijk en zonder grens (maar wel van mij)…

Met haar vergeten woorden is alleen de stilte gebleven in de foto waar ze kijkt naar wie haar ziet en zwijgt omdat ze weet dat haar foto´s alleen maar papieren herinneringen blijven die nooit zullen antwoorden.…

niet eerder bemerkte zij haar grijsheid `t kwam door die foto op haar deur herkenning verdrong ze toen iemand zei uw naambordje is een recente foto u komt vanzelf aan het einde van de gang sindsdien is ze haar huissleutel kwijt…

De tandarts die een foto schiet van billen, Dus optimale aandacht aan je schenkt, Vindt niet dat zijn patiënte wordt gekrenkt: “U hebt met mij geen appeltje te schillen, Als bekkentrekker moet ik bekken checken, En daarom maak ik foto ’s van uw bekken.”…

Het gat is eindelijk in beeld gebracht Maar op de foto valt niets te bespeuren Het gat is zwart en heeft geen fraaie kleuren Dat zwarte niets komt door de zwaartekracht Dus op de foto ziet men slechts de rand Totdat men zelf eens in dat gat belandt…

die zwart/wit foto die voor mij opeens een kleurenfoto was.…

Kijkend naar een foto besef ik iets, Geen album van ons samen, Geen negatief of foto met rode ogen, Helemaal niets. Maar het mooiste album zit in mijn hart, Wij samen op die trappen, Wij samen de liefde bedrijven, Iedere foto zo mooi en heel apart.…

De foto die ik van je kreeg was gewoon een innig familietafereel ik voelde me even leeg en vervreemd tegenover wildvreemde mensen de camera legde een moment vast als een schilder met zijn kwast nu kijk ik weer naar de foto was heel de wereld maar zo.…

naar 'a bigger splash' van David Hockney bij een foto die plons dat ben ik onherkenbaar dus lekker anoniem van de foto die jij nam kennen wij de hoed rand en 't negatief en dat willen wij graag zo houden…

tussen de vele mooie foto's aan de muur van herinnering hangt een foto van de haven waar ooit wij herenigd worden In de innig eeuwige omarming van de eindeloze geschiedenis die wij samen maken mochten…

Betovergroot klinkt wel oud maar hij was jonger dan jullie vijftien jaar, de stoerste jongen van de straat ik altijd de mooiste en dolgelukkig: een meisje geboren op mijn verjaardag We hadden het goed met het geld van Jan uit Nederland de lieve kostganger, mijn vrijer toen stoere Louis vertrok en alleen zijn naam achterliet voor…

Ik hoef niets te vragen zijn verlegenheid op mijn borst zegt genoeg, ademt zacht over mijn huid naast zijn warme wangen er is niets mooiers dan dit, liefde is het, helemaal niets kan ik er aan doen niets heb ik er voor gedaan een cadeau is het, het mooiste dat een mens voelen kan de vrede van zijn overgave aan mijn dankbaarheid…

Mijn perspectief tussen het roestblad is een droomhuis aan de bosrand onderweg opgeraapt in de herfst Rijke kleuren in de zon strelen de houten huidschilfers van moeder aarde en ik wandel voorbij even hier te gast…

bij thuiskomst zie ik de foto van de dag waarop wij zo gelukkig waren elkaar het Ja-woord gaven mijn zoon, het levende bewijs van wat eens liefde was prijkt deze foto in zijn kamer, als ' bewijs ' nu rest er niets dan verbittering onder 'n dikke laag stof…

Iedere dag wordt de wereld groter groter dan waar we ons bevinden we samen gaan leven , wandelen wij als individuen af en aan converseren met beminden. Groter worden ook de mooie intense gedachten de groene prachten om ons heen op en in het land de betovering waar je strandt met die gedachten van bomen en alles op de grond naast wolkenprachten…

Van foto ’s weten we dat die nooit liegen, Maar Dennis Bergkamp, hangend in de lucht… Een standbeeld van die man in vogelvlucht…. Al twintig jaar doet Dennis niet aan vliegen. Voor hem is dat nog erger als de hel, Dus foto ’s liegen nooit, maar beelden wel.…

Een mooie foto is als een gedicht, maar dan geschreven in schaduw en licht.…