Alle inzendingen over vriend OR lotgenoot

Wat doet een mens met zeventig, algoritme van de tijd, terwijl de zon westwaarts spreidt? Wordt het zielenmeer opstandig of een eigengereid verzaken aan het haasten? Gedachten verstillen bij het voorbije, de feestroes maakt hem tot een ongastvrije: verwachtingen worden gedoofd als kaarsen. Toch blijft het dwingend leven drummend aan deuren…

Ros Klowees haren Wortels uit Ninof Pastasaus in de mondhoeken Dutje…

Ik ben een ruimdenkend anarchist die accepteert de geile maagd en schenk aandacht aan iedereen met mijn ingetogen populisme Nog niet opgejaagd door overspel van focusverlegging naar mijzelf Ik ben de nog te ontpoppen bloem in de grote weide langs de Styx met equivalente buren als lotgenoten Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…

Vrienden, Jij Vrienden, Wij Vrienden, Altijd nodig Vrienden, Elkaar steunen in moeilijke en makkelijke tijden Vrienden, Er altijd voor elkaar zijn Vrienden, Samen sterk zijn Vrienden, Samen de hele wereld aankunnen Vrienden, In een woord geweldig fijn Kortom Vrienden voor het leven…

van mijn brein hangt nu in nevel boven de oude schuren van de buurt het vermoedt een grauw landschap in de country nabij Sussax en sleept mijn herinneringen door de asgrauwe wereld van amper dertig minuten opgewarmd met een eerste Senseo regulair hij wil niet mijn jochie snuffelt wel maar verlaat zich op onzichtbare reuk van lotgenoten…

Het rationeel besluit Over leven en dood Maakt verdwazing Onze lotgenoot Ik kan het niet laten Te denken dat leven Soms te makkelijk Wordt opgegeven Geschreven naar aanleiding van het artikel 'Mensen sterven onnodig' (21 juni 2005, Dagblad van het Noorden; strekking: Hartpatiënten overlijden door gebrek aan operatiecapaciteit, desondanks…

Roos in kristal, blikt naar buiten, lijkt lotgenoten te beklagen. Knolselderij weegt zwaarder in naaktheid dan een mensenhoofd. Dennenboom staat in lichterlaaie, de rug naar z’n natuur gekeerd.…

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos. Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag Steeds weer strak in het pak als hoogstandje…

na vele dagen en nog meer uren dacht ik plots even terug aan jou het was een tijd geleden… niet gezien of niet gehoord maar zeker niet vergeten je was diegene die mij en anderen kon laten voelen het leven is opnieuw begonnen bij goed verscholen doch ongelukkige momenten drong je binnen in menig hart het deed geen pijn je was voorzichtig…

jij bent mij dierbaar o,vriend van alle mensen ik zal je missen je woorden en mooie lach beter kon ik nooit... wensen!…

mijn vrienden helpen mij veelal uit de nood. op hen kan ik dus altijd blijven rekenen. maar toch voor mij is dit hetzelfde niet want jij bent mijn onvervangbare hartendief. “als het regent in mijn ziel dan voel ik me zo eenzaam. als het pijn doet diep in mijn hart dan wil ik dat jij... hier bent.”…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

in het bos wonen geen geesten tijd verstrijkt langs de huid en de wind plukt bladeren met ingetogen hand, zag je ze niet liggen, gevonden voorwerpen verlaten van hun bestaan in de zachte moederschoot helmgras, vochtige aarde in het bos wonen geen mensen maar waaien zij uit, in stilte groeten elkaar nog als lotgenoten vluchtelingen…

Gekleurd gekruld en okergeel Pronk je voor mijn vensterraam even nog genietend van je laatste uren voor de fatale val tussen kastanjes en verdroogde blaren in een plas of op het kort gemaaide gras nog niets vermoedend van de lange tocht schuilend voor de koude wind onder hopen lotgenoten...…

Zwart als de dood, Als je samen met je lotgenoot de duistere diepte ingaat. De diepte waar iedereen naar raadt, Maar die diep van binnen gewoon zwart is.…

in het land van niemand wonen vele mensen het land van beperkingen leer ermee te leven het land van ziekte uitzichtloos uitbehandeld in niemandsland spreekt ieder zijn eigen taal zoekend naar lotgenoten die hun taal verstaan zoekend naar hoop begrip medeleven er is geen weg terug naar het leven dat geleefd…

een nacht vol rust wakend door een kleine ziel die stilletjes haar liefde aan jouw oude handen gaf een nacht in pijn wakend door mijn eigen hand en boven alles, op jouw hoofd de ander hield je vast de nacht ontlast met jouw blik gericht naar haar jouw liefste uren lang haar naam en ogen in de jouwe dansend op haar hartenklop die stervend…

Ineens zijn er vrienden niet meer je vrienden; ook al wil je er nog wel van alles aan doen. Het respect, dat ze eenmaal van je verdienden, is verdwenen; wat rest is gemaakte fatsoen. Soms kunnen je dagen zo in en in zwart zijn; het afscheid viel zwaarder dan je had verwacht.…

Je was er altijd maar ik zag je nooit Wie was je Wat deed je Ik kan het je niet meer vragen je bent zomaar weggegleden in de dood Dag vriend, tot later Dan zal ik jou zien en jij zult er altijd zijn…

zachter want ik ben als altijd ruim binnen bereik Ik die graag je broer en je maatje wil wezen Voor jou zet ik mezelf probleemloos te kijk Ik ken jouw vriendin, je zorgen, je angsten jouw liefde voor vroeger, kastelen van lucht Voor 'n knipoog, een hand, lieg ik jouw leugens en weet ik, want neem ik je mee op mijn vlucht Want jij bent mijn vriend…

"Ik heb een vriend"…

Een vriend die er voor je is Een vriend die voor je vecht Een vriend heeft veel betekenis Een vriend waar je je aan hecht Een vriend om van te houden Een vriend om mee te delen Een vriend om vast te houden Een vriend om mee te spelen Een vriend om je blij te maken Een vriend om mee te praten Een vriend om nooit meer kwijt te raken Een…

Ik huil jou tranen voel je diepe pijn kan jou niet helpen om gelukkig te zijn Deze onmacht,is me volkomen vreemd hoop dat je me dit niet kwalijk neemt Kon ik je helpen had ik het gedaan neem even afstand een laatste traan…

Echte vrienden, blijven vrienden en laten je nooit gaan, daarom heb ik in mijn agenda zo weinig namen staan...…

Gerard, mijn beste vriend, Ik weet, dat lees je graag, Maar nog liever hoor je mij dat zeggen Ik beloof je, Al is het het laatste wat je van mij verneemt, Ik zal spreken Wazig, het zicht benomen Verdriet om wie wij zijn, Tranen, die toch komen.…

Als ik geen vrienden heb: heb ik geen been meer om op te staan. Zorg dus dat je vrienden hebt, zorg dat je ze houdt. Zorg ervoor dat ze jou houden, laat het je niet koud.…

naar de andere kant De fietsers groeten mij Zij staan vaak voor mijn hek Of ik de banden pompen wil Wat ik ook doe Want anders blijft het zooitje zeuren Ik ben niet gek Want heb je kinderen als vriend in Amsterdam Dan kan je niks gebeuren…

Een vriend voor het leven daar kun je heel wat voor geven. Een vriend voor alle tijden waarmee je samen kunt lijden Een schouder geleend dat is voor een vriend niet vreemd Een lach en een traan naar die vriend kun je altijd gaan Vaak wordt je bedrogen en is de vriendschap gelogen…

Ik ben blij dat ik hem heb gevonden heel, gezond en ongeschonden. Toen ik hem voor het eerst had ontmoet, dacht ik dit komt helemaal goed. Dit is de jongen die ik wil, ook al moet ik er dingen voor doen die ik niet wil. Ik dacht die kan ik niet laten schieten, dus liet ik hem in gedachten aan me vastnieten. Zodat hij niet meer bij me…

Die voetzool op jouw hart doet ontzettende pijn, maar vergeet niet wie dan je echte vrienden zijn.…