Alle inzendingen over weggenomen

de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen? wie kon er zomaar binnendringen? en ze zag opeens de tuinman komen ‘Maria!’ De klank van Zijn stem was Hij dan waarlijk opgestaan?…

natuurlijk vooral met je broer sportfanaat en spring in ‘t veld kleurrijk creatief en vol met dromen een kunstenaar dàt zou je later worden blonde krullen lieve sproeten en een hartveroverende lach niets in het gareel geen gedoe gewoon jezelf, dat ben jij Jesper als kleine man geboren als grote, maar nog veel te kleine man, zomaar weggenomen…

Lieve papa Dit gedicht schrijf ik aan jou Jij was de beste papa die ik hebben wou Waarom ben je al zo snel van me weggenomen? Hoezo was het niet te voorkomen? Jij was altijd met je fuchsia's in de weer.. In de vrieskast, er weer uit, keer op keer.. Ook hielp je altijd met toernooien van het badminton En wij kwamen kijken als dat kon..…

Advent, Jezus, Gods Zoon zal komen Een tijd van bezinning en inkeer Vol verwachting uitzien naar de Heer Die al onze schuld heeft weggenomen. Advent, licht zien in de duisternis De blijde komst van onze Heiland Redder der wereld, Gods afgezant Advent, toe leven naar Kerstmis.…

Advent, Jezus, Gods Zoon zal komen Een tijd van bezinning en inkeer Vol verwachting uitzien naar de Heer Die al onze schuld heeft weggenomen. Advent, licht zien in de duisternis De blijde komst van onze Heiland Redder der wereld, Gods afgezant Advent, toe leven naar Kerstmis.…

Hij had iets onvoltooids, doordat men zijn gebit had weggenomen toen hij langzaam lag te stikken: meer embryo dan hond, zo lag mijn vader dood.…

Op frêle pootjes tippelt hij rond het roodborstje kwiek en teer hij maakt het nu wel erg bont in de slaapkamer zie ik hem weer Zachtjes is hij naar boven gevlogen zag toen geen uitkomst meer hij voelde zich licht bedrogen door het openen van het raam kreeg hij de vrijheid weer Kleine rakker met je rode borst drempels heb je weggenomen…

Een lieve vrouw had weer licht ontstoken in mij, die beelden willen maar niet komen, want de blijdschap werd ruw opgebroken: een ongeval heeft haar van mij weggenomen. Nachtduister niet alleen rondom mijn huis, sommige dagen omfloerst het ook mijn hart, voel ik mij heel nadrukkelijk eenzaam thuis.…

de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen? wie kon er zomaar binnendringen? en ze zag opeens de tuinman komen ‘Maria!’ De klank van Zijn stem was Hij dan waarlijk opgestaan?…

hoger wist te komen en hoger groeide dan mijn huis en alle andere bomen na zestig jaren ging mijn eik mij plotseling vervelen hoewel de kinderen van mijn kind er fijn in konden spelen maar heel mijn kleine achtertuin was louter stam en takken waarom ik op een boze dag mijn kettingzaag ging pakken van boven af heb ik de boom tot onder weggenomen…

Advent, Jezus, Gods Zoon zal komen Een goede tijd van bezinning en inkeer Vol verwachting uitzien naar de Heer Die al onze schuld heeft weggenomen. Advent, licht zien in de duisternis De blijde komst van onze Heiland Redder der wereld, Gods afgezant Advent, toe leven naar Kerstmis.…

Ik wil vluchten naar een wereld waarin mijn zorgen en pijn weggenomen worden, maar helaas bestaat deze niet en zal ik deze klus zelf moeten klaren. Ik wil stoppen, stoppen met het leed die mijn leven leidt. Ik moet leren van mezelf te houden, en anderen zullen moeten kruipen voor mijn liefde.…

vol aan het onderzoeken, nog lang niet alles gezien, die wordt weggenomen bij zijn ouders zijn leven Het zieltje nog lang niet klaar, nog lang niet wijs genoeg om te snappen wat er gebeurt De dood is de enige vraag die niet beantwoord zal worden het enige mysterie dat nooit ontrafeld kan worden Daarom fascineert het de mens ook zo, van naturen…

Het licht werd weggenomen, Dat over de aarde lag. Reeds duisteren de bomen - De avond is gekomen. En 't was nog klare dag! De zon had hare stralen De rijpe zomernoen Rechtstandig neer doen dalen, Met oogsten en binnenhalen Had ik nog veel te doen.…

Van moeders lief gezicht Was ’t roosje weggenomen, Maar ’t is weerom gekomen, Gij streelt het, aardig wicht! Weer zit de beste vrouw In mijner kindren midden; Het danken volgt het bidden, Het feestkleed kwam voor rouw.…

morgenstond de verlichte kantlijn was gebleven het gras de rug recht in de grond we gingen ervoor uit het stof verheven met opgebloeide pen of uit bittere mond het uur was tot bloei gekomen de vergulde lijnen leken onvoltooid leunend op z’n schaduw bleek de blinde muur te dromen niets werd overspoeld, niets werd zonder enig doel weggenomen…

eens zo oud Maar zo ontheemd Die alles kwijt zijn in hun bovenkamer Wat hen vertrouwd was Is nu vreemd Het schept verwarring Te vergeten Af te dwalen Afstand doen Jong zijn en toch Niets meer weten Geheugen weg Van nu en toen Ik kan er niet aan wennen Als ik denk aan hersens Waardeloos als prul Door die ziekte Niets herkennen Weggenomen…

ik kijk omhoog er hangt een boog avondrood in de lucht zo zoel en zacht, o wat een pracht deze stille vredige avondschemering waar hooggezeten de zangvogels afdalen langs twijgen glanzend in de avondzon de hemelkleuren zichtbaar voor 't oog in ziekte en gevaar van het in nood verkerend leven, en het voelt alsof alle troost is weggenomen…

Dat allen het mogen weten Dat Jezus de redder is gekomen Onze schuld heeft weggenomen Dat we dit nooit zullen vergeten. De grootste liefde van God Een wonder ons gegeven Dat ons doet herleven Tot vrede en heil genot.…

staarden naar het fijne goud op de lijsten rond de spiegels en dan had niemand het meer koud Een vreemde vrede daalde neder over het wachtende publiek en vanuit de wagen klonk zacht ruisende vioolmuziek Wie ter plaatse oliebollen of een wafel-slagroom at ontdekte dat men tijd en ruimte op het plein direkt vergat De stille pijn werd weggenomen…

Dat op deze wijze niet alleen hún-, maar ook míjn pijn om jouw heengaan eens zal worden weggenomen. Jij vervolgt in een andere dimensie nu jouw weg en ik hoop dat je onze zoons van daaruit bij mag staan. Dank je voor álles, is wat ik je nu nog zeg. Dank, dat je een tijd op ons pad bent meegegaan.…

Bij een pilaar waaraan geen beeld meer hing (alleen dat bleke van een weggenomen lijst) verbrandde ze een kaars waarvan ze het verlengde was, het verlangde, zeer van paraffine. Ze brandde nauwelijks en toch helemaal. Ik kan niet doven, zei ze. Ik mag niet.…

de barbaren hebben hun zwarte piet weggenomen….kinderdromen aan gort geslagen. zij ….. wie waren die barbaren ook alweer? verhip, de Nederlanders zelf zijn dat geweest. kinderen begraven kinderdromen dag sinterklaasje dag, dag, dag dag, zwarte piet….…

zoveel meer dan een kindje zou mogen huilen lief meisje met je grote donkere kijkers mijn dochter thuis is ongeveer zo oud als jij met dit verschil, haar tranen worden gedroogd haar angsten weggenomen. ze is vrolijk en blij maar voor alles heeft ze geen zorgen een heel ander leven dan jij in die gore tent jullie eigen leider heeft je dit…

donkerste kant van het leven te hebben gezien die inktzwart zijn schaduw werpt op heel jouw hebben en jouw zijn hou vol want er komen betere tijden als vrolijk de muziek speelt maar je hart niet dansen wil als je ogen niet meer oplichten omdat zij slechts onheil zien hou vol want iemand zal jouw ogen openen als het leven lijkt weggenomen…

Ik had geen toekomst meer, tot ik werd weggenomen en in een koffer van een auto gestopt. Gelukkig waren mijn vrienden bij mij. Zo kon ik mij nog vermannen tegenover hen. De weg was hobbelig en het deed pijn. Ik wist niet wat mij te wachten stond. Wij werden uitgeladen in een garage. Een lieve mevrouw zei: ”dat heb ik nodig”.…

Daal je neer op de aarde, worden we verteerd, langzaam weggenomen, zijn we voedsel voor de bomen, wachten we tot het moment dat we worden geruimd, als het abonnement op ons graf niet meer wordt verlengd. Dat blijkt het echte sterven. De tijd is voorbij. Er is niets meer van ons lichaam te vinden. Bereiken we de grote stilte.…

Gij staat bewogen - Uw wonden waar bloeddroppen dropen, Uw schreiende ogen, Uw haat, uw deernis, uw berouwen, Uw vreugd, uw woeden, De smart, de zachtheid en 't betrouwen Van o hoe moeden, Gij ziet, gij voelt ze en bij 't ontwaken Uit zo schoon dromen Ziet ge mijn deur en wilt ze raken, Maar weggenomen Zijn uit uw hart, zijn…

Iedereen zit onderwater. De ene wat dieper dan de ander. Hoe dieper, hoe meer geïsoleerd van de prachtige wereld aan het oppervlak. Boven water leer je pas echt te lopen, kun je jezelf duidelijk zien in een spiegel, je kunt elkaar eindelijk verstaan, en je kan pas echt ademhalen. Onderwater leef je in de onzekerheid van je bestaan, je kunt…

zo'n lief poesje die niemand kwaad deed ik zal niet rusten voor ik het weet wie jou bij mij heeft weggenomen Mijn Minoesje, mijn zonnegodin rust zacht en vergeet ons nooit wij zullen jou altijd in ons hart dragen en we weten dat jij ons zonnetje in huis bent…