5164 resultaten.
Het eeuwig lied
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.427 Ik lig en luister in de wei-
En boven mij de hemel,
De grote, blauwe, blonde lucht,
En boven mij een blonde vlieg,
Die zweeft - en zingt - en zoemt-
Weg! - en weerom!
En zingt en zoemt,-
En 'k luier-luister naar haar lied-
Beduidt het iet-?
Ik weet het niet.
Ik lig en luier in de wei-
En ginder zit een vogel,
En vogeltje van pie-pie-piet…
Na de regen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.952 Na de regen straalde de avond
En breidde zijn blauwe armen wijduit
En hief het lachend gelaat van de aarde
Door de dunne nevel van tranen
Voor hare fonklende wimpers
Weder blozend omhoog;
Laat mij zo lachen hemel,
En hef mijn ziel tot uw borst,
En laat de dampen van mijn leed
En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten
En van mijn…
Het geredde kind
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.162 'Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar
De grote diepe zee ik minnen moet,
Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar
Mij opbracht uit haar vloed.
En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep
Achter gordijngedonkerd raam
En hoorde niet of moeder riep
Mij bij mijn eigen naam? -
Hoe kan ik anders dan gelukkig zijn
Bij dit geluk…
Mijn kind, ik ben niet rijk
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.774 Mijn kind, ik ben niet rijk,
Al ben ik niet zo arm als 'k lijk.
O, al bezit wordt wonderlijk,
Zodra men komt te leren
Wat rijkdom kan ontberen!
Eens had ik mij zo rijk gedacht,
Dat tot mij heel de stille nacht,
Onafgebroken wanhoopsklacht,
Rezen der wereld zangen
Van overwinning en verlangen.
Nu, in de stralen van de zon,
In 't water…
Vluchtende ontroering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 535 Verloren in de' avond
Weg van mij,
Vlucht een ontroering,
Voorbij - voorbij.
Was het 't lieflijke
Van een gezicht?
Alleen de weerschijn
Van 't avondlicht?
Was 't de gedachte aan
Iets liefs van weleer?
Of een verwachting -?
Ik weet niet meer.
Een vogel nam het
Mede op zijn vlucht
En droeg het ver heen
In de avondlucht.
Een dood…
Oui: je vote que je suis
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 147 Al ben ik niet met hokjesgeest geboren,
toch zie je mij braaf naar het stemhok gaan,
als nette burgeres en ook voldaan:
mijn stem, al zweeft die, raakt dus niet verloren.
Wel treurig dat, als je dit keurig doet,
je stem daar in een grijze kliko moet :-(…
Spoken
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 125 op een nul
Met stemmen op een zeven
Dat komt niet door magie van mij
Maar spoken die hier zweven!…
Ontwaken bij regen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.188 't Is regen, - 't regent aan mijn ruit —
De regen wist mijn dromen uit
En draagt mij in de droom van 't leven;
Een beeld gaat om — een beeld beklijft,
Beeld van een lied - dat blijft, dat blijft:
Het zacht en zegenend geluid
Van droppelende regen.
't Is regen, - 't regent aan mijn huis -
Ik luister, sprakeloos en kuis,
Naar 't lied van…
Zingende stemmen
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.248 Maar op 's harten grond murmlen de beken,
Waar een ongeweten licht in speelt,
Waar de stemmen van dit leven breken,
Doch waar nieuwgeboren stemmen spreken
Rondom menig stil verzonken beeld.…
Liedje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 793 Neem gij het leven
Zoals het is
Een beetje onrechtvaardig,
Een beetje boosaardig,
Maar ook wel eens aardig
En soms lang niet mis!
Leef gij het leven
Zoals het gaat —
Niet al te opzichtig,
Niet al te gewichtig,
Een beetje voorzichtig
Dan is 't niet zo kwaad!
Houd gij het leven
Bedaard in het oog.
Toon gij u krachtig,
Uw doel steeds…
Liedje
poëzie
4.0 met 3 stemmen 619 voor de geestelijke middenstand
Neem gij het leven
Zoals het is -
Een beetje onrechtvaardig,
Een beetje boosaardig,
Maar ook wel eens aardig
En soms lang niet mis!
Leef gij het leven
Zoals het gaat -
Niet al te opzichtig,
Niet al te gewichtig,
Een beetje voorzichtig
Dan is 't niet zo kwaad!
Houd gij het leven
Bedaard in het oog…
Langs het Getijde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 359 Het schemert, en
Waar 'k peinzend langs de golven ga
En peinzend naar hun ruisen hoor,
Ruist al hun vloed mij schuimend na
En wist mijn spoor.
Het schemert, en
Waar 'k wijkend het getij beleef,
Ruist het getijde op mij aan
En wist wat 'k in mijn hart beschreef -
Wat 'k heb gedaan.
Het schemert, en
In 't ruisend wit getijde zie '…
Bede
poëzie
4.0 met 5 stemmen 285 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
Nazomer
poëzie
4.0 met 5 stemmen 606 Vaag drijft door de open deur
De bleke avondwind
Een bitter kille geur -
Alsof de herfst begint.
Vaag, als een vallend blad,
Daalt door mijn lege geest
Herinnering aan wat
Wel eenmaal is geweest.
't Is of mijn hart verstomt
En of ik stil verga,
't Is of de herfst al komt -
Hij komt weldra - weldra!…
Vrede
poëzie
3.0 met 8 stemmen 532 Vrede spreid gij uw zachte vleugels
Over de donkere aarde heen -
Over de moede en de gewonden,
Over de duizenden, die verzwonden,
Over al de snikkende monden,
Die verbleekt zijn van geween!
Vrede daal gij uit de lichte sferen,
Waarheen gij vluchtet voor deze wereldsmart,
Daal over hen, die u hebben verraden,
En over de dwazen, die op u smaadden…
Kwijt
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 176 Mijn stemrecht laat ik uiteraard niet lopen
Nee, ik doe graag mijn burgerlijke plicht
Maar ik ben echt vergeten waar hij ligt
Vertwijfeld trek ik alle laatjes open
Ik heb tot woensdag, vind ik hem op tijd
Of ben ik werkelijk m’n stemvork kwijt…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.646 Verdrongen door een vale schaduw
Schuifel ik langs kale muren,
Besmeurd door vertwijfeling,
Uitgeput door gekwetste uren
Aan het eind van de dag,
Zo beklemmend zwaar,
Hoor ik alleen nog maar stemmen,
Zo verward en ondraagbaar
Ik beweeg als een vreemde,
Rusteloos in de tijd,
Gebonden door een cirkel
Neemt mijn falende adem afscheid…
Eind in zicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 919 dat het went
Rinkelende telefoon
Stemmen
Leegte
Eind in zicht…
portret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 het huis is groter dan mijn
schedeldak
de vloeren piepen en kraken,
alles lijkt aangeraakt
schemer daalt op de tast in
het trappenhuis
stof dempt hier de stemmen,
de tijd lijkt geel en ijlt na in
rammelende,
zware houten spiegelkasten
met geraas dat smoort in
late doofheid
er hangt nog etenslucht
boven de afgeruimde tafel…
zware dagen...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.040 zware dagen
van droefheid
en gemis
verdriet om
degene die
er niet meer is
zware dagen
waar geen einde
aan lijkt te komen...
en jij die terugdenkt
al je nare
dromen...
ik neem je hand
en zal er altijd
voor je zijn
wil je troosten
je helpen met
al die pijn...…
De top
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 374 onvermoeibaar zwoeg ik voort
de weg is lang en zwaar
obstakels vliegen rond mijn oren
mijn hiel prikt in een blaar
elke rots en kei
versperren delen van mij
spreken me aan
ga heen, vandaan
ik verman me, stap door
volg verbeten het spoor
geef als het ware
mijn leven voor ’t hare
zij is onweerstaanbaar
en weet van geen wijken
maar…
Het zwellen van zwart
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 915 niet langer dan even
of wat meer, beet het kwaad
in mijn gezicht
als begin van zwart,
plekken zonder glimlach
op braakliggend land
diepe nachten werden geblinddoekt
en door waanzin ontwikkeld
toen ik huilde om mijn huid
en de dagen vervloekte
van sterven
ik had geen verweer of wereld meer
slechts aarde
als vingertoppen, afgesneden…
Het leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 903 Soms wil ik niet door, maar dan bedenk ik mij,
Ik moet doorgaan, soms lukt dat aardig met mijn vriendinnen erbij,
'Tuurlijk, soms heb ik het moeilijk, maar dat is het leven,
iedereen heeft het zwaar, maar we zullen het overleven!…
Afronding
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 358 De ronde van Bergen aan zee
was heel zwaar en dat viel 'm niet mee,
maar uiteindelijk vond
hij zich niet meer zo rond,
want hij deed aan een afvalrace mee.…
Limerick 2
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 338 Ze kocht een sigaar,
zo groot, en zo zwaar,
Dat hij hem doormidden moest zagen.…
Dode knuffels,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 211 Kinderen wachten eenzaam tussen wier en stenen
door ziedende hemelvrachten puin en water
rusten dode knuffels aan hun schenen waar de
levenden halsstarrig beschutting zoeken en moeders
radeloos naar geliefden die zijn verdwenen en geteld
het naakte licht slaat dreunend om zich heen.
Het tart elke beschrijving zoveel gewikkelde doden
later…
Golf van succes
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 159 De golf van het succes is niets meer dan een illusie.
Wanneer de voeten het contact met de aarde verliezen,
verliezen we onszelf.
Voor wie het succes naar het hoofd stijgt,
is het als balanceren op de punt van een potlood.
Hoe langer je het volhoudt des te zwaarder het wordt.…
zwaar bewolkt
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 241 alles gaat gewoon door, het vergeten
waarom ik hier ben, de waarheid die het minst
op mij lijkt en het onderscheid tussen minder en meer-
maals mogelijk in het spreken, het tastbaar binnendringen
in het niet-gedroomde en de absolute zekerheid dat het wachten
een voortdurend afscheid is, steeds duidelijker in de wolk die ik ben…
Vast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 Ik loop steeds weer vast
het stoort mij zeer
ik zoek in de woordenkast
het lijkt eindeloos te duren
ik vind niet de woorden
maar die kille uren
zij staren mij aan.…
Van slag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 93 Ons land is in rep, alsook in roer,
hoge waterstanden komen eraan
stuwen worden rap gesloten,
zodat 't water niet de foute kant op zal gaan.
Dijken worden gecheckt, en nog eens nagekeken
een zakje hier, wat scheppen daar,
want stel dat de dijk nu zou bezwijken
tja dan zijn de rapen gaar.
Voorzorg wordt genomen, niet gering
keringen sluiten…