Alle inzendingen over OR blik OR ooit

Wij praatten, lachten Bedreven de liefde Schreven. Dansten en Reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten Jaren tot één. Onze erotiek Echt verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echte liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop Lijkt…

rondom zon, maan en sterren blik dwaalt gevoel achterna het reiken buiten langs binnendoor achterom… terugkijken draagt de jas van warm herinneren een hart klopt tweemaal in dezelfde slag en ooit- ooit op een dag zijn jij en ik…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het doet pijn daaraan te denken en vergeten zal ik het nooit toch wil ik je eindelijk vergeten en misschien lukt het...ooit.…

't Verdriet zal langzaam slijten voorbij gaat het immers nooit mijn hoop is stilletjes verdwenen en toch denk ik ; misschien....ooit ?…

Ooit zal je me vragen wat belangrijker is: jij of mijn leven ik zal zeggen: mijn leven Met tranen in je ogen loop je weg zonder te weten dat jij mijn leven bent.…

Een snijdende kou Tot op het bot Iedere dag Uiteindelijk ben je bot Kaal Zonder huid Zoals een boom Tijdens de herfst Kaal Zonder blad Zoals een boom inslaapt Zich opmaakt voor de lentetijd Zoals hij dan in volle pracht zal bloeien Trots zijn bladeren gaat voeden Krachtiger dan ooit…

Je tranen van verdriet zie ik nog steeds rollen Over je wang langs je neus naar je lippen, mooie volle Ik veeg ze voor je af en troost je zo ik kan Je weet niet wat je wilt maar ooit word ik je man…

daar in de achterkeuken scheurde haar lijf en alles verbrijzelde zwart borsten en buik werden getooid met een lijkstoet van razernij bomen huilden naakt en gekromd om haar ogen in het gras en de kinderhoofdjes lagen stil , ongeneeslijk ziek achter het raam van angst ik zag wat ik morgen nog zie…

Nooit hebben wij onze geest in kloven van `t sneeuw geworpen kennen dus ook de verrukking van zijn koude niet daarvoor willen wij niet heet genoeg als te lauw ontworpen wij kennen van de geest slechts vonken zien niet het aambeeld dat hij werkelijk is zwijgende blijft onze echte geest in de wreedaardigheid van zijn hamervonken liefde wordt…

Dat we ooit daar lopen Een moment is slechts voor een keer Is dat bedoeld zo Of komt een moment misschien nog een keer?…

drink nog wat thee tussen de muren ooit van ons twee. de echo van het lachen kreunen en dansen. maar ook het schreeuwen en huilen. dat geluid zal wel tussen elke vier muren schuilen. van de elementen beschermt anders gaan de geluiden ervandoor stil onopgemerkt.…

Ooit zal ik weten waarom dit moest gebeuren Ooit zal ik weten waarom ik zó moest treuren Alles ging tegelijk alles ging ineens kapot Onze vriendschap Onze liefde Ons geluk Ik wil die tijd terug De tijd dat we samen konden lachen, konden praten De tijd waarin alles goed ging Nu is alles zo moeilijk ik weet het niet meer Maar óóit…

achter en ik ga verder dan samen in het duister om water te dragen naar de dromenoceaan van groot verlangen het concept ligt hier voor handen draagt weemoed naar zijn golvengraf ik heb mijn leven volgeschreven met waterdunne letters op onzichtbaar papier alles wat rest is onzin klaar voor verzending naar nergens in dat eeuwig ooit…

Als ik ooit ga wat ooit zal moeten dan hoop ik ze ooit weer terug te zien te begroeten Opa Moeder en zelfs pa iedereen die ik heb gemist Ook zij die ooit zorgden voor wondjes al onze fouten zijn dan immers weggewist maar alleen dan dan alleen als zij er ook zijn als hun aanwezigheid ook zeker is die van al mijn ooit gewezen hondjes…

Dat wat ontstaat ontstaat, omdat het moet schijnbaar blijkbaar Ooit zullen antwoorden komen zegt een oude wijze man die als wacht de rivier laat stromen Als een kern is ontgaan langs het oog van de mensen zal dit nieuwe ruimte slaan en kan men blijven zoeken naar zelfontwikkeling en nieuwe grenzen Totdat een reis ophoudt en de…

Voor een andere kijk hoeft men slechts van liggen over te gaan tot staan of omgekeerd wat ook te bereiken valt met transcedente poëzie lichtjes zwevend boven de grond men zegt ´hij dicht´ als men je ziet, en ´let op, straks zie je het weer niet´…

Blikken, dood of dodend zacht, verward of dolend scherp, gericht of liefdevol flitsend of temperamentvol Zeg me welke blik je wilt desnoods alleen verstild waarvan ben je gecharmeerd dat je zeker weten reageert…

als de zon achter je ogen doorbreekt en de vreugdeboogjes je lippen buigen krullen je golven om mijn stiljuichen tot mijn kus van de jouwe losweekt vertrouwder dan zaterdagnachtgesprekken waar de rest van mijn wereld bij verbleekt weet je nieuwsgierigheid te blijven wekken die liefde zal me altijd mogen fascineren want zulke dromen sterven…

ingeblikt Een goed gesprek over de zin van het leven De oorsprong van bestaan begon met beven Haar vorsende blik zocht naar de redelijkheid Tot ik besefte ik ben jou nog lang niet kwijt Een fiere blik vol overwinning Haar eerste speech in het openbaar Met opgeheven hoofd de massa tarten Ik dacht waar haalt ze die nou toch vandaan Ze…

Leeg blik schittert in kunstlicht eerder gevuld met tomatensoep nu een sieraad glimmend als zilver - Andy Warhol mandaat- vaas voor bloemboeket schaars gebloemde berm links rechts soepblik bloemboeket langs de berm wordt opgelet en giftig bestoft staan ze nu te pronken bloemen… en een soepblik glimt bestofte kleuren.…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

Uit het niets huilde ik uit het niets herinnerde ik mij die blik het is over zei hij daarmee die blik, zo weltevree dat herinnerde ik mij, die blik, gevolgd door nog meer gesnik…

O, kon ik mijzelf eens vanuit mijn bank zien naderen, een blik werpen op de man die vanaf het trottoir naar me zwaait alsof hij gelukkig huiswaarts keert. -------------------------------------------------------- uit: 'Reislust in ommezien, gedichten 2008-1983', 2008.…

Jouw oogopslag verraadt jouw kleuren die je tot dan toe goed verborgen hebt weten te houden onze onzichtbare lijn is duidelijk voelbaar en laat jouw wangen blozen je hart sneller bonzen woorden lijken overbodig daar gewoon zijn al genoeg is…

wolk glijdt voor de maan maan schuift achter wolken weg wat beweegt mijn blik…

Ik loop snel door zodat ik niet veel blikken hoef op te vangen. Ik loop zo snel mogelijk door. Ik let niet meer op de weg. Ik probeer niet te kijken naar de mensen. Het lukt niet, de mensen trekken m'n gezicht naar hun toe. Ik loop nog harder. Hoe dichter ik bij huis kom des te onzekerder en angstiger word ik.…

Je was mijn eerste keus, Dat weet je heus Maar dat verdomde blik, Je verdwijnt weer, en ik slik De zovele verwijten, Hoelang moet ik mijn tranen verbijten? Voordat je ziet, dat dit de oorzaak is van ons verdriet. Ik hoop dat voor jou de zon mag schijnen, wanneer de drang naar verdoving voorgoet zal verdwijnen.…

Soms is er random iets, Dat me aan jou doet denken. Verdwijnend in het niets, Om 't dan weer te bedenken. De tijd vliegt o zo snel, Zo moeilijk te geloven. Maar een ding weet ik wel, Dat jij je uit kan sloven. Hoe kan ik dat niet zien, Dat jij een doelpunt maakt. Als jij me hebt gezien, Of ik, door jou bewaakt, Je in de ogen kijk,…

maar vol passie Niet misschien ooit... maar nu meteen Niet je blik ontwijkend... maar je recht aanstarend Niet in 1 beeld gevangen... maar 1000 stukjes !…