Alle inzendingen over OR bord OR meisje

de wind in de bladeren verwaaien gedachten aan haar het meisje van toen toen de regen was vergeten waarvoor ze was bedoeld haar eerste zoen haar verdriet om niet wat zou ze doen nu heeft de zon haar omarmd verwarmd tot in haar hart waar ligt haar smart voelt ze zichzelf in het midden diep van binnen of zoekt ze verder en verwarren…

tijd vereeuwigd in het oneindig verbonden zijn aan een lijn van sterren beelden die verschijnen in vergeten flitsen van liefde bliksem donder bewegen je gezicht in je slaap een zucht ik voel de lucht je adem warm me tussen sterke armen en draai mijn hoofd naar het licht van de sterren die zweven om ons kussen…

Draken , in de schemering ging ik temmen . Handvol tamme kastanjes bracht ik voor je . Onbekende scheppen met de leegte van de nachten beladen, in jouw haven liet ik zinken. Roze orchidee met mijn handen maakte ik weer levend.…

sneeuw schijnt vegen in een gezicht zwicht voor een vergeten kindertraan in grijsgroene ogen die de waarheid spreken geeft licht aan woorden die liefde verbreken…

sneeuwstil vervormen wolken lichtjes in jouw ogen zweven witte feeën tot aan hun hemel tot aan de maan waar mensen en woorden alleen zijn om te zijn en niet bestaan zodat jij jij kan horen hoe diep in liefde geboren jij bent zo stil sneeuwstil mijn lief ben ik voor jou…

vergeten de gedachten vervreemd de woorden in eenzaam gevoel zonder bedoeling komen ze elke keer gaan en komen vergeten dromen wensen mensen voorbij waarom zijn wij ben ik dit verdriet nog niet voorbij langs mij zweven wensen mensen en gedachten in een onoverkomelijk zwart nachtblauw gauw vlieg dan geloof in nu…

er kwam een meisje mee ze was lief ze had in goud gesponnen haren waar haar tanden parels leken klonk een roze lach zomaar op een dag verscheen ze haar gestalte aan de hand van trots warmte en een beker thee namen plaats op kleine tafels haar blik blonk in rots vaste ogen…

Meisje van glas, groot in een harnas Meisje, tussen bommen en bloemen Meisje, vechtend tegen de werkelijkheid, zoekend naar de waarheid Meisje, ik sta naast je ... wij voeren geen strijd…

het zout op je gezicht te proeven die bitterheid vervaagt de wind in je haar te voelen die wolken opjaagt naar de nacht als onze hoofden op een kussen rusten in de zon en zorgen veilig slapen vergeten we dat de morgen komt bewaren de geur van de zee als herinnering dat ik weer zing voor jou…

Een meisje dat ik ken, ken ik niet Haar gezicht is doorsnee en doorzichtig Haar stem klink doodnormaal, Niets bijzonders aan haar lichaam Te zien, ze loopt richting mij Draait vlak voor mij haar hoofd om Ze blijft staan, bevroren, ontdooit niet van mijn stem Koorts zonder hoge temperatuur Is wat het met mij doet Ik begrijp het niet Ze is…

Voor altijd in mijn gedachten, voor altijd aan mijn zij: mijn lieve kleine meisje, jij hoort gewoon bij mij!…

jij dompelt mij in vervoering ontvoert mij in ontroering jij rijmt de onschuld parelmoer gepenseeld in ogen die niet spelen met mij, je bent jezelf jij bent niet van mij en toch ben je mijn meisje…

als je pas veertien wordt gaat tijd niet vlug genoeg je wil in zeven haasten naar grote mensenland 't is nog een beetje vroeg geniet maar van je jong zijn van spelen en van sport giechel, stotter, bloos je mag nog even kind zijn voor je volwassen wordt blijf nog even meisje spring maar in je touw 't duurt nog maar een poos de tijd…

ooit als kind begonnen in een droom een bruidskleed, wit met volle rozen blakend onder zonnig zijn en een schijfje maan nu vervrouwelijkt binnen deugd het bij elkaar geraapt geluk verzameld boven vruchtwater, een vreugd binnen verdriet plooien banen weg in haar oud geworden huid levensecht gekweten aan de bruid die enkel zomerleven…

Ze draagt geen linten in haar krullen meer. Alleen de dromen die ze gisteren najoeg, maken haar nog altijd warm net als het lavendelblauw en de zoete geur van rozen en warme kriekentaart. Haast onhoorbaar klinkt haar lied van onbevangen jong, vertederend mooi en wat verliefd. Een heel klein beetje maar tot aan het kuiltje in haar wangen…

op de boulevard langs het strand, schuin beneden mij, loopt een opvallend mooi meisje voorbij haar uiterlijke schoonheid vangt en boeit mijn blik plots kijkt zij omhoog zij ziet mij en slaat haar ogen neer dan vervolgt zij haar weg de heupen wiegend als door wind en water bewogen…

die je laten genieten ach meisje wees maar niet zo bedroefd er is nog zoveel om van te houden…

wat fonkelende sterren keken mee naar twee dronken hippies in de weer ik werd alleen wakker aan het water want... mijn hippie meisje was verdwenen er restte me enkel nog een kater en natte ogen van het wenen!…

Een meisje, Ergens op deze aarde. Het meisje, Dat zelf geen geluk meer kan vinden. Dat meisje, Dat alleen nog kan hopen. Dit meisje Is onze hoop.…

Onze zielen scheerden langs elkaar ranzig en rafelig als oude sole mio dekens. Je moeder zwoegend als een aftands schillenpaard was aan haar fornuis gestorven. We zagen de duiven van je vader roekeloos koerend nu de kat van het gif at, hun vaalblauwe kielen, hun korstige schedels en het ampele leven rond de constateur. Toen we kusten achter…

Je wilt lopen loper zijn in beweging komen en zijn Natuur het decor landschap -aanraakbaar- met decorstukken De weg wijst je als vanzelf je hebt geen bord nodig Maar op het bord staat meer dan die lijn de knooppunten de verbindingen het treffen van elkaar het ontmoeten van jezelf.…

Jullie denken mij te kennen Het kattige meisje, het zelfverzekerde meisje, het vrolijke meisje, misschien zelfs het arrogante meisje Pap, Mam, ik probeer alleen maar het juiste te doen! Zien jullie dan niet Dat ik het onzekere meisje ben, het meisje zonder eigenwaarde, het meisje met een groot, maar breekbaar, hart?…

Een Antilliaans meisje met een Antilliaanse jongen. Een Chinees meisje Met een Chinese jongen. Een Kaapverdisch meisje met een Kaapverdische jongen. Een Marokkaans meisje met een Marokkaanse jongen. Een Surinaams meisje met een Surinaamse jongen. Een Turks meisje met een Turkse jongen.…

Maar ook deze momenten gaan voorbij: de ober die onze glazen vult en die wij dan weer legen; nu zijn onze witte borden vuil en ooit scheiden onze wegen.…

De welvaart is verkeerd verdeeld. In landen die achter blijven in ontwikkeling, betalen kinderen de rekening en later staan ze vaak met lege handen. Ze willen pillen tegen cholera, maar krijgen laptops van het CDA. ---------- ...het CDA in het Europees Parlement ondersteunt het One Laptop Per Child-project...…

Borden met codes wijzen het bouwverkeer: daar – was eerst de heide.…

de hemel een bord vol vervagende vegen ook morgen weer…

leven” zo dus dien dat bord maar op (Samen met mijn dochter Giulia deze tegeltekstwijsheid overhandigt aan Hare Majesteit Koningin Maxima)…

geleerd Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele mooie stoel verdienen echt standvastig in hun leugen kabbelen zij voort op hun gedrag van bedrog & geenszins deugen Hun hersens heilloos vertroebeld en inmiddels structureel tot niets echt helemaal niets verworden twijfel overheerst met een schuldgevoel dat nekt kop en borden…

Liefde is als een bord erwtensoep met uien lang nagenieten…