Alle inzendingen over OR gewoon OR mens

De een deed het voor een familielid, een ander, omdat ze het wilde, gewoon. En dat maakt deze RUN zo wonderbaarlijk want kanker brengt de mens gewoon dichter bij elkaar! Chapeau mensen!…

Je kan een vrouw sensueel vinden geheimzinnig elegant of misschien wel krachtig hard en fel Maar het maakt eigenlijk niets uit Want hoe ze ook is, ze is net als een man, gewoon een mens…

strikt genomen is een hoofddoek ook een belediging voor alle mannen die gewoon als mens met vrouwen willen omgaan en anders in elk geval een motie van wantrouwen…

Hij gaf mij Parkinson om mij tonen dat ook ik val onder het gewone een mens als iedereen met zwakheden en talenten Dat is alles wie ik ben vliegend als een vlinder stekend als een bij jij blijft de grootste een voorbeeld voor mij…

Hotel de botel met badhanddoek zwembadstoel geen mens te bekennen, maar bedden toch vol Oh nee, dus te laat voor bedreserveringen verwijder dan lakens gewoon voor de lol…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Hij was maar een mens een gewone jongen. De zoon van de timmerman. En over enkele dagen wordt hij hier weer als baby geboren. Met veel vertoon.…

Soms is een mens gewoon een beetje trots op dat wat hij bereikt Soms wordt dat door een ander de grond in geboord en ben je dat gevoel van glorie meteen weer kwijt, Alsof het er nooit was!…

Rover ineens weer een heel gewoon mens.…

Het doet een mens aan huppelen denken. Doet een mens huppelen. De haren langs haar oor, of gewoon in haar gezicht. Een streepjesblouse die dromen maakt. De manier dat zij haar water drinkt. Maar uiteindelijk steeds weer haar rode schoentjes.…

De mens leerde praten, schelden vloeken heet communiceren blijkbaar de mens leerde lezen, schrijven kleuren heet zich ontwikkelen zo schijnt? Toch hoorde en las ik zelden: zo ongekend veel vloeken en verwensingen als in deze idiote nare tijd, de mens is het gewone taalgebruik een beetje kwijt?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ze zei: ik brand een kaarsje, speciaal voor jou alleen, dat ga je merken, dat voel je echt da'k het meen! En zo brandde zij een kaarsje speciaal voor haar vriendin, en weet je ze ging er echt, niet eens tegenin.…

Zoals tijd in het leven snijdt, Meedogenloos en zonder spijt. Zoals pijn en verdriet teveel kan zijn, In jouw leven het refrein. Zo ook weer kan er dat moment komen, Dat je weer in jouw dromen durft geloven.…

Mijn ogen zal ik nog niet voorgoed opslaan, al zijn ze vannacht plots met schrik vervuld, is er werkelijke onrust in mij komen wonen die met alle macht het wankele wilde tonen. En waarom die uren eensklaps zijn gekomen zo mijn denkruimte thans hebben ingenomen ongevraagd hebben zij wellicht iets geveld, heel stilletjes met 'n vreemdsoortig…

Je spreekt vaak over de complexiteit van het leven dat ons is gegeven, over hoe de mensheid ontnuchterend van geluk mag spreken dat er kinderen onbevangen registrerende pennen zijn. Sommige uitspraken van je zijn als een liedje een bijzondere versregel of persoonlijke brief. Nee, dagelijks andere prikkelende gedachten dan weer juist een unieke…

Het is te horen, 's nachts in die kamers ver weg, of was het ook bij jou onderweg op tonen in de wind ook echt duidelijk te verstaan niet ver hier vandaan. Ik zag het zelf in hun ogen intens bewogen al was en is het in een herhalende flits snel gegaan ik zag in werkelijkheid ook jou weer hier bij ons staan. Een punt zetten maakt wellicht…

Mooi - lelijk, waarom niet gewoon? Goed - slecht, waarom niet 'n beetje van beide? Vrolijk - sjacherijnig, waarom niet gewoon goed gemutst? Tegenstellingen, er is ook een tussenweg! Waarom de beste zijn, de mooiste, het gezelligste mens, Wees jezelf dat is goed genoeg!…

is liefde 'heel gewoon'? Is voor elkaar klaarstaan een utopie? Is haat dan onderdeel van 'houden van' dan is geen mens echt gelukkig omdat men net zo goed, houden- als haten kan?!…

Soms, een enkele keer wil de mens net, dat beetje meer is genoeg, net niet genoeg! Soms die ene enkele keer als de mens dat beetje meer wil, ben ik genijgd dat te geven! Want soms, begrijp ik mensen wel die niet genoeg krijgen van de zon, maar weet je: ik zit gewoon in de schaduw op ons balkon!…

Eén gewone dag is een unieke mix van doodgewone dingetjes, van gebeurtenissen en ontmoetingen, die nooit meer zullen worden herhaald. Eén gewone dag maakt elk mens uniek, gestoord en volkomen abnormaal. Wie een slet is blijkt ook een prinses te zijn. Wie matroos is een admiraal.…

meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te zijn wie ik ben zonder enig fingeren of zonder te menen…

Zo wil ik zijn een schilder die een kaal canvas omtovert tot een fleurig landschap of gewoon tot een oude regenjas zo wil ik schrijven als de dichter die een blanco vel papier weet te vullen met zijn gave te boeien door een liefdevolle beschrijving van zijn huisdier of zulks dat je zelfs de koeien hoort loeien zo wil ik zijn een mens…

Ik had ooit een droom hij was niet zo groot gewoon iedere ochtend een afscheidskus die nooit gaat vervelen en een tuin om in te spelen dat leek me wel zo knus ik had een droom en met jou is hij uitgekomen wat is een mens zonder dromen.…

Een avondwandeling hier door mijn wijk Er heerst een diepe stilte in de straten Het is, besef ik nu, compleet verlaten Ik zie gewoon geen mens, waar ik ook kijk Toch hoeven wij nu niet meer bang te zijn Er zit hier geen leeuwin, het was een zwijn…

Overvloeiend in het bos Een vuur Regenende gouden vonkjes Stille warmte in zijn schitterende zelf Fel als de bliksem Brandend onder de maan en Eénwordend met de droogte En daartussen Ik Ik, ik zonder lichaam Zonder vaste vorm Niet warm, niet sterk, niet golvend Geen beschermer van het leven Slechts vervagend en nietsziend Ik, gewoon…

Rijd haar naar binnen Op de staander de klem Zet haar op de rem Het is echt geen dringen Druk op de knop Het is echt geen mop Auto gaat weer omhoog En ik ga met een boog De auto weer in Voor een ander begin Het is zo gewoon Een ochtend zo mooi Rijdend over de wegen Zijn er tegen negen Tja zo gewoon Slechts een ochtend zo mooi…

Nu weer gewoon Toch anders dan met anderen Zoeken naar De manier Om niet te zoeken Naar jou van toen Gewoon ervaren Hoe je bent Nu Hoe ik ben Nu Hoe ik ben Met jou Nu er veel veranderd is Eigenlijk zoals ’t allemaal begon maar toch anders anders dan met anderen…

Gewoon omarmen Elkaar verwarmen Zonder iets te zeggen Of zelfs maar uit te leggen Dat wat je voelt en Dat wat je bedoelt Is te lezen in je ogen Die hebben mij nog nooit bedrogen.…

M'n leven gaat gewoon door.....!…