Alle inzendingen over OR gras OR reiger

de kikkers kwaken in een plas na de regens de reiger doodstil…

kikkerbilletjes bibberen in de blubber grauwe reiger spiedt…

een hap en een slik was voor de reiger genoeg moedereend zag niets…

De reiger zit blij bij de goudvissenvijver de buit is binnen…

hoog opgetrokken hangen reigers volledig in hun spanwijdte…

winterse beelden inééngedoken reigers trotseren de kou…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Een kaarsrecht fietspad Geschoren waterkanten Een reiger slaat toe…

Een kaarsrecht fietspad Geschoren waterkanten Een reiger slaat toe…

een kikker kwaakt nog de reiger wacht geduldig hap, dan is het stil!…

De reiger verkast met een boze schetterschrauw: das Nichts nichtet hier!…

Twee reigers baltsen en dat al in december 't is vroeg dit jaar…

een reiger vliegt laag krassend over de vijver moderne dino…

Een blauwe reiger zorgt met zijn raspende schreeuw voor koude rilling…

In 't ooievaarsnest staat heersend en vergenoegd een blauwe reiger.…

Een blauwe reiger stijgt op van het knuppelpad. O schone traagheid.…

Listig denkt de mol onontkoombaar ondergang de reiger verslindt…

Roerloos staat hij daar de stil vissende Reiger Standbeeld aan't water…

Een reiger kijkt toe.…

Jonge meerkoetjes kleine rode snaveltjes een reiger zit stil…

De reiger staat stijf; opeens dwingen kraaien hem tot sierlijk dansen.…

Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

Ik lig tevreden in het gras, mijmerend over al dat ooit was, en nooit meer terug zal komen. Ik sluit mijn ogen, ik blijf wachten tot jij komt, om alles te verzachten. Maar jij laat me wachten en dromen. Dus blijf ik liggen in het gras, mijmerend over al dat ooit was, en nooit meer terug zal komen.…

malse grassprietjes zwaaiende boterbloemen in gele jasjes…

Als het gras gaat zingen en de vogeltjes worden gemaaid, ben ik bang de dingen enigszins te hebben omgedraaid.…

ik vond woorden kermend in het gras verlaten door jan en alleman door de wind verwaait uit stoffige gedichten overwoekert door onkruid verterend tussen brandnetels maar als drenkeling red ik je en geef je een droog boek onwennig schrijf ik jouw oude woorden verder glanzend over de nieuwe bladzij het gezicht van de nieuwe toekomst…

een lome zomerzonnedag van blakend bladergroen om ruglings in het sprietend gras nu verder niets te doen dan hoofd steun op een elleboog te turen naar de lucht daar zweven buizerds hemelhoog hun zomerzonnevlucht…

kom wonen waar ik woon het gras is groener er is meer tijd om te verlangen naar wat je misschien zoekt bomen wuiven in de wind diepe grachten waar je volop boterbloemen vind kom wonen waar ik woon het gras is jonger er is meer tijd om te verlangen naar wat je misschien mist.…

Het rende, met genoeg PK’s over ’t pas gemaaide golfveld alsof ’t nagezeten werd, echt waar Tot die felle nietsontziende bal over ’t veld vloog en eventjes, echt heel even maar scheen de tijd stil te staan, evenals het beest, hij kreeg de bal met een knal tegen zijn breekbare kopje en was er zonder slag of stoot geweest.…

Het gras bij de buren is altijd groener behalve als je kleurenblind bent.…