21466 resultaten.
Landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
106 Je ogen zijn een landschap.
Het blauw is de lucht,
De bijtjes van goud.
Ik ben verloren in dit landschap,
Waar ik zo van houd.
Je wimpers zijn lang en zwart,
Zachtjes strijken ze langs mijn wang.
Ik voel je adem als een koel briesje
En ik voel me gelukkig,
Maar ik weet, het duurt niet lang.…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen
4.335 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen
3.881 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!…
landschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
247 landschap
het constant golvend blauw en grijs
belijnd door steeds weer wuivend groen
ruw onderbroken door puntig witte vlekken
tikkende touwtjes tegen een verticaal
het altijd stromend water naar het laagste punt
strak overtrokken door een gebogen horizontaal
stevig ondersteund door sterk betonnen palen
schitterend belicht door…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen
280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Mijn Landschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
124 vogelgeluiden
in vreugde
de leegte van dat landschap vullen
stap voor stap…
LANDSCHAP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
60 --------
--------------------
grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig
--------------------
--------…
in het landschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
112 onder slapeloze
wolken kermen
de takken van
twee oude eiken
over blauwe
velden roept
een bange vogel
ik denk aan de
zachte sporen
van woorden
die jij naliet in
het landschap
van mijn hart…
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
91 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Zelf
gedicht
3.0 met 49 stemmen
18.267 Wij moeten eerst wennen
aan dit stralende landschap
van vroeger en later,
van lichtende tijd
zonder nu.
----------------------------
uit: 'Zo kon het zijn', 1999.…
brug
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
103 ontheemd belanden we
in een landschap van zwijgen
lamgeslagen woorden houden
de kaken op elkaar
we wachten op een verborgen
taal die de brug zal slaan
naar de maat der dingen
terwijl de tijd verstrijkt…
Doek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
388 ik zag een landschap
en schreef het zwart op wit
nu heb ik een landschap
maar het is er niet
ik zag een doek
vol eenvoud en oorsprong
over de seizoenen
een landschap vertellen
over de onmacht van een dichter…
Zomer-nevel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
83 Het leven speelt
geen menselijk theater
met de armoede van stilte
de dood is natuurlijk schuw
voor het helse lawaai;
Het zwoele landschap vraagt
en neemt de mooiste dromen
ook de zomer-nevel
gaat in tijd voorbij.…
wat de taal is
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
44 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Amazone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
87 De grande dame
onder de rivieren
met armen donker
als de rio grande
vernoemd naar martiale
vrouwenstammen
een niet te temmen volk
op edele dieren
in duistere
wouden van een
mythisch verleden
trokken vrouwelijke
ruiters onversaagd
ten strijde
een reuzenslang
meandert tot in
de haarvaten
van groene longen
als grande…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Transsiberië-expres
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
949 Kijkend vanuit het beslagen raam
Beelden flitsen door je hoofd
Landschap en dorp passeren snel
De kou achter een glazen kloof
Een reis door de tijd
van west naar oost
Een klop de deur
Een broodje, zoals beloofd…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
87 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
74 ik keerde terug
naar het landschap
van het zinderende
koren waar ik als in
een koortsdroom liep
en liep tot ik oploste
in de tijd er huisde
geen grijs in mij
boven blakerde de
zon door woorden
keerde ik terug naar
een verdwenen wereld
een plek die mijn ziel
niet verlaten kan…
Steeds voortdurender
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
87 geen enkele tijd heelt
graag wonden, draaien
daarom maan en aarde
in een grote boog om
elkaar heen? Ongeveer
1,3 lichtseconde om
precies te zijn, ruimte
kent geen tijd zoals wij
geen genade, ook geen
wonden meer, steeds
dieper, verder, definifief
onherhaalbaar, steeds
exclusiever lopen we
ons landschap uit…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
De praatpaal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
340 Geen gele staanders meer tussen het groen.
Pech onderweg? Bel mobiel of app.
Dan komt er hulp voor onder de klep.
De praatpaal gaat deze zomer met pensioen.
Ach zei een wegenwachter, niets verloren
Er blijven problemen tussen de oren.…
Voltooid-verleden tijd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
985 door de tijd
die steeds
korter wordt
de eindjes
aan elkaar knopend
reizen, rijzen
naar de eeuwigheid.…
Vijvers
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
162 droom de witte duif
in je landschap
beweeg langs vijvers
die stilte bewaren
raak me
herken de liefde
in de schittering tussen takken
reflecteer mij
duizend lelies zullen drijven
in de meren van tijd
beleef me
in jouw diepten
ik ben er
voor jou…
Ontmoeting
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
237 Het landschap voor mij hulde zich
in tinten grijsgroen-blauw met zilverlicht
zover het oog maar zag en ook dichtbij
was geen verloop van kleuren
en zag het aan met innerlijke rust
toen zijdelings een vrouw plots stond
ze sprak geen woord, maar wist het is de dood
haar arm al om mij heen geslagen
en voelde toen haar hand die op mijn schouder…
1800
gedicht
3.0 met 4 stemmen
2.109 De honderd steden met poorten 's nachts op slot.
In de grachten, tollend van vuil, roeit de bacil
van cholera asiatica aan. Venen tussen de steden
dof overstromend. Droge gronden hoeden jager en
herder. Aan de oostgrens rondom de dorpen weiden;
akkers met meekrap, vlas, hop, hennep. Laagveen
daalde in 't water af. Soms, in de mistflarden,…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Een wereld
gedicht
2.0 met 1 stemmen
401 Tot leven komen bewerken en monteren
een wereld van het begin hard en mistig
veel later een oude beschaving monumenten
niet als herinnering maar als buiging
naar een tijd zelf de onmeetbare tijd
niet gericht zoeken maar dwalen
om de rivieren planten bergen dieren
heen draaien vliegen wandelen
halt houden op een plek landschap
laten woekeren…