Alle inzendingen over OR levenspad OR pijn

duizenden sterren aan de hemel schitteren als kleine diamanten, wijzen mij de weg in mijn donkere dagen licht wordt gebundeld, straalt zoveel kracht, effent de wegen op mijn nog onbekend levenspad!…

Ik huil om alles wat ik hoor en ziet Ik ben het beu te leven met verdriet Om te wandelen op dit levenspad Ben ik meer dan zat…

Het zicht belemmerd door schemer Wanneer ik mijn levenspad doorloop. Niets is zeker En in de onzekerheid van het niets Wacht ik in het onbekende Als een waakzame uil Op een gebroken tak.…

Ze houden een misbruikcongres te Rome Daar gaat de hele jurkensantekliek Zich buigen over seksproblematiek Ze hopen er nu echt mee klaar te komen Vastklampen aan het kruis op ‘t levenspad Werd veel te lang letterlijk opgevat…

Ze houden een misbruikcongres te Rome Daar gaat de hele jurkensantekliek Zich buigen over seksproblematiek Ze hopen er nu echt mee klaar te komen Vastklampen aan het kruis op ‘t levenspad Werd veel te lang letterlijk opgevat…

Hoe we het ook anders zouden doen of willen; ons levenspad is wankel, heeft zijn grillen en steeds voortijdig slaat het noodlot toe. Ook nu vindt men in Kootjebroek, na jaren, geen reden om de rampspoed te verklaren.…

Ik ben dat slap geleuter meer dan zat Een nieuwe maand een nieuwe rekenrente Het wordt hoog tijd voor een pensioenen-lente De dekkingsgraad moet van mijn levenspad ‘k Heb jeuk aan mijn pensioengat...ik ben kwaad Weg rekenrente...fuck de dekkingsgraad!…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dus ik wandel over het levenspad waar ik continu een keuze moet maken. Ga ik het pad der liefde in of het pad van andere belangrijke zaken? Nu zit ik op zo'n kruispunt waar je diverse levenspaden op kunt. Laat ik mij verleiden naar het onzekere en naar avontuur? Of is het de zekerheid waar ik mijn leven heen stuur?…

Ik verblijf graag in zijn levenspad maar volg mijn eigen weg.…

zoeter nog dan het suikersap van de honingbij groter nog dan de eerste stap uit het eenden-ei rechter nog dan het levenspad van de evenaar reiner nog dan het rozenbad rond het tortelpaar warmer nog dan de zomerzon aan het hemelblauw verder nog dan het eindstation gaat mijn spoor naar jou…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie 'k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen over het Het tuinpad Van mijn vader - Een niet in woorden Te vangen geluk Maakt zich van Mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is kortstondige extase Over wat hopelijk Mijn levenspad zal zijn…

wie telt de druppels van het dauw, zoet en zacht wie was het kind dat liggend nog lacht totdat de aarde haar zal ontvangen in dankbaar verlangen te geven, te verzorgen opdat op n frisse morgen de dauw likt aan het blad van een volgend levenspad…

Hoop voor de toekomst, kijken naar de zin van het bestaan op mijn verdere levenspad.…

Het is zo'n ander levenspad.…

Het is 2017 geworden We wensen u geluk en veel succes Een tip, een goede raad, een wijze les: Uw levenspad staat vol met hoge horden Ze zijn te hoog, bevreesd staat u ervoor… Met speels gemak kunt u er onderdoor!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie ' k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen langs het Tuinpad van mijn Vader - een niet In woorden te vangen Geluk maakt zich Van mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is korststondige Extase over wat Hopelijk mag zijn Mijn levenspad…

Je vak is het Om je medemens Te helpen in Het reine te Komen met zijn ziel, Vooral hij die Al zo vaak viel Over de doornen Op zijn levenspad - Als ik dat andermans Muizenissen noem Reageer je verontwaardigd, Bijna kwaad - want jij Vindt dat dit is waar het Leven ten diepste over gaat…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

wegen leiden naar het doel waar wij heen willen en normaal gesproken kom je geen enkele verrassing tegen paden onbekend nodigen ons heel mysterieus uit naar iets wie of wat er na een bocht zal wezen de onbekende weg die wij mensen hebben te gaan noemt men daarom ook niet voor niets: ons levenspad…

Dartelend als een klein kind schaterlachend in de zon meedansend op geritsel van de wind geboren waar het levenspad begon. Buitelend, tuimelend, vallend, staan... groeiend van uk naar puber eigen weg ingeslaan. Adolescent en denkend dat ze het leven kent, verliefd, geliefd, gestorven vreugde, pijn, geluk gekend...…

Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Ze zeggen nog wat, Ze zeggen nog wat, Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad Als trage brand die node verging, Het hoofd van een mens, dat te sterven hing. Uit de smeulende as van z'n brekend oog Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog, 'n Vlam als een vraag. Want ze vragen nog wat, Ze vragen: Wie heeft er mij liefgehad? En voor ze 't vernemen…

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

Langzaamaan, héél voorzichtig, steeds een stapje verder waag ik mij op dit nieuwe levenspad. Vertwijfeld en aftastend, langzaam loslatend het andere leven dat ik eerder had. Alleen dán zal ik groeien en weer stralen, schouders fier. Als ik besef tot in elke vezel, mijn thuishaven is voortaan híer.…