14108 resultaten.
Koud
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.283 Het is mij
om het
even
wat jij
van mij
denkt
of voor mij
voelt
al zie je mij
niet staan
voor mijn part
vlieg je
naar de maan
het ga je
goed
mijn hart
heeft eindelijk
ruim baan…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…
Soms.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 Haar handen zijn leeg en koud
de zon kan ze niet warmen.
Er is twijfel te zien in haar ogen
angst heel diep in haar ziel.
Wie kan haar helpen om haar
het licht weer te laten zien.…
ontdaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 vreemd hoe het voelt
nu hij een jas heeft uitgedaan
ik zie het hem zo aan
dit leven kost hem moeite
een kil seizoen moet ons nog leren
hoe samen te doorstaan
hij aan het eind en ik
nog zoveel kou te gaan…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 133 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
emoties
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 813 Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil.
Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd.
Geef me de kracht die de pijn verdoofd.
Ik voel me zelf zo wankelen....
En vraag me af wanneer ik val!!…
Dood van een junkie
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.847 handen
op de koude grond
rond plastic verdriet
jouw doodsgezel
die je niet verliet
maar alle anderen
wel...…
Kamperen?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 424 hij wil haar uit haar tent lokken
maar het is nog véel te koud
ze bibbert in haar slaapzak
met kruik als lijfsbehoud
ze krijgt toch medelijden
dus noodt ze hem naar binnen
waar zij nu met zijn tweetjes
een sneeubalwals beminnen
.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.997 Terwijl de sneeuw
jullie verdriet bedekt,
is er dan tóch nog iets
wat haar leven rekt?
Sneeuwstormen overleefd
maar deze keer is het dan echt,
geen beschutting meer
alleen de liefde die nog rest.
Sneeuwvlokjes dalen
buiten in de koude, maar
zij zal met jullie warmte
heengaan naar daar.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…