Alle inzendingen over OR verdriet OR relatie

Ik heb iets doen besluiten Zonder mijn hart en ziel Iets waarvan ik niet dacht Dat het mij moeilijk viel Ik zou zo graag willen Dat onze relatie anders was Waarin wij kunnen genieten Zonder enig tegengas Het blijkt niet te gaan Zonder een traan van verdriet Ik zou je willen vragen Alsjeblieft vergeet me niet Met pijn in mijn hart…

Laten wij nou maar afscheid nemen dat bespaart ons een hoop verdriet onze relatie drijft op problemen wij liggen elkaar gewoon niet Laten wij nou één keer eerlijk zijn deze liefde bleek een vergissing ons spanningsveld is veel te klein geloof mij, dit is de juiste beslissing Reis verder in jouw leven vol pracht vergeet mij en hoop niet…

Een gebroken relatie doet pijn Het maakt je kapot het is niet fijn Je hart gebroken Het gevoel het gaat niet snel over Iemand verliezen die naar de hemel gaat, niet meer op deze aarde zal voortbestaan Het doet pijn Je hart gebroken Je kind huilend aan de telefoon Ik mis je ik wil bij je zijn Het doet pijn, je voelt verdriet Je hart…

Het pijnlijkste in het leven is een gebroken hart Je hart kan alleen maar gebroken worden door mensen die je lief hebt of mensen die je lief had Je kinderen die je te weinig ziet of niet mag zien Een geliefde die vreemd gaat of de relatie verbreekt of een dierbare die overleden is of vermist is Het doet pijn, het hart breekt, je voelt verdriet…

prachtig jouw kopje met je hemelse lach je opent een knopje verhoogt mijn hartslag mijn handen gaan trillen ik weet niet wat doen je zal wel iets willen en ik geef je een zoen niet haastig maar rustig wil ik je verkennen eerst praten we ernstig daarna komt verwennen!…

een goede relatie is als een tatoeage eenmaal in het bezit ervan raak je het nooit meer kwijt…

erkend Je kwam en veroverde me hart Je mond kuste me zo zacht Je handen ontdekten mijn lijf Je ogen vertelden me de liefde Toch heb ik je laten gaan Ook al dacht ik, hier komt geen einde meer aan Je was zo jong, veel te jong voor mij En ik was bang voor de pijn Liefste, weet dat ik aan je denk En dat ik huil om jou, mijn tranen van verdriet…

Vol paniek en angstgevoel, Zat ik hijgend op de trap, Een ellendig voorgevoel... Plots stond hij daar, Met in zijn hoofd wat woorden, Voor praten was hij nog niet klaar, Het waren mijn ogen die hem stoorden, Kansloos zocht ik naar 'n blik, Een blik die mij ontvangen zou, In de stilte, die alles zei, Bekwam ik van de schrik, Het was verdomme…

Niets kan me nog weerhouden om voor eeuwig van je te houden om voor altijd bij je te zijn alleen met jou is het leven pas fijn Herinneringen van weleer de liefde bedrijven, keer op keer Wandelend in de Zon daar waar onze liefde ooit begon De keerzijde is de realiteit van alle dag zonder liefde blijft dit een hard gelag Terend op slechts…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

Zwaar teisteren de zwarte zwepende golven mijn schip Dalend en steigend, honend en deinend, met het gevaar van een klip Met kommer en kwel door het donderdend geraas Er schijnt geen eind te komen aan dit helse relaas Maar wat valt er op mijn oog Licht sterker dan de zon doch het staat niet hoog Het is geen boze bliksem of duistere donder Wat…

Heb alles al gezegd en alles al geschreven Leeg ondanks alle ervaring en al wat 'k heb mogen beleven Gevoel steeds meer afgevlakt emoties geen pieken en dalen Vroeger was ik een "brenger" tegenwoordig alléén een "haler" Bang mijn gevoel te tonen bang voor een kans op geluk Tenslotte ging alles steeds fout en elke relatie ging stuk…

Doffe ogen bevroren tranen een mond die zwijgt haar hart dat huilt de wind die zachtjes een masker streelt over bleke wangen en haren lokt waar krullen futloos hangen voeten lopen over zwarte rozenblaadjes laten een spoor achter waarin in scherven van gebroken liefde werd gestapt ze ziet zijn schaduw node gaan niet bij machte hem…

Zonder gereedschap breek jij door lagen afbladderende verf. Schilfers dwarrelen op mijn vloer, en af en toe vallen grote stukken tegelijk. Oude lagen "ik" uit vervlogen tijden leg jij bloot, ook kleuren die ik niet meer kan waarderen. Maar om iets op te knappen moet je met een kaal geraamte opnieuw beginnen. Een nieuw likje verf…

Door het lot versneld kwamen gevreesde woorden eindelijk over mijn lippen. Vol vertwijfeling keek jij me aan. Je sloeg je ogen neer, tranen biggelden langs je wimpers. Toen je weer opkeek was dat niet naar je vrouw, maar naar je aanstaande ex. Ik voelde jouw pijn in elke vezel van mijn lijf, zó herkenbaar ... Hetzelfde gevoel als…

Zó moeilijk, vaak ook pijnlijk, het pad te volgen dat ik koos. Voor veel anderen onwaarschijnlijk en aanvaarding duurt nog een poos. Met mijn einddoel in gedachten houd ik vol van dag tot dag. Schat, ik weet dat jíj zult wachten tot ik voor áltijd blijven mag!…

Ik open mijn ogen Jouw hart is al even op slot, Ik open dat van mij, maar alleen jij kent het plot. Ik ontdek mijn fouten, Jij somt er nog meer op, Ik verontschuldig me, Jouw hart zegt duidelijk stop. Ik vraag nog een kans, Jij geeft me geen illusie, Ik ben ten einde raad, Jij wil geen geruzie. Ik heb je steun nodig, En wil met…

binnen vier muren kaatsen woorden koud schieten blikken dwars door en langs niets hecht meer het behang laat los…

tussen eb en vloed verdween je geruisloos in afstromend water heb nog vele dagen je naam geroepen en gezocht bij hoog en bij laag maar tevergeefs je wilde het tij niet meer keren…

Niets meer te zeggen Of uit te leggen Alles is al eens gezegd Soms gelogen, soms oprecht Soms in woede of verdriet Soms om anders Soms om niet Blijf bij mij En ga niet weg Laten we samen ongelukkig zijn Waar moeten we anders heen Ja, samen ongelukkig Dat is beter dan alleen…

het vuur verwarmt verbrandt twijfel tot zwarte rook de regen dooft niet zij vormt slechts plassen de tuin dampt ontsteltenis hier was onze grond wacht zij of verwacht zij langzaam schrijdt de tijd voort zonder een geluid ons vuur verbrandt dit voorjaar we dachten het woordeloze uit te kunnen drukken in omhelzing…

Vandaag ken ik slechts eenzaamheid en verdriet ook al schreeuw ik het uit horen doe je me niet het is ook zo afgezaagd jouw aandacht is te veel gevraagd ik huil wel in stilte ik alleen voel de bittere kilte op het raam groeien de ijsbloemen de kou doet hen vanzelf groeien maar dat kan jou niet boeien.…

je nam je schaduw en verdween tussen bladerloze bomen geduldig maar tevergeefs bleef ik wachten op nieuw groen maar het donker bleef stil toen de tijd het ook niet meer wist besloot ik op zoek naar andere kleuren nieuw licht te zagen het zwart aan jou te laten niettemin mocht het ooit nog eens tot een ontmoeting komen dan…

Maar dan mijn kind, als de relatie klapt en je vindt, dat je hart bij een ander ligt, gaan we nog steeds akkoord, denkend je bent gelukkig! En echt mijn kind, als ik IETS belangrijk vind is het jouw geluk, daar feliciteer ik je mee, al is ONZE relatie naar de knoppen en dus onherstelbaar stuk!…

één, het is waar plezier en verdriet hebben we samen onze band is voor altijd daar Ik koester dit gegeven voor de tijd dat we leven het doet mij heel goed het is mij gegeven…

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…