Alle inzendingen over OR verdriet OR warmte

er wordt een nepvuur aangestoken zij die zich willen warmen zijn welkom soms kan gefingeerd geluk wonderen doen…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Want al wil je dat koude gevoel echt niet, Het zit hem in je eigen stille verdriet. Buiten is het somber, koud en heel kil, Terwijl ik eigenlijk alleen maar echte warmte wil…

50 jaren samen liefde vertrouwen geloven 50 jaren samen warmte geven en nemen 50 jaren samen vreugde verdriet houden van…

Het geeft warmte en een veilig gevoel... En heeft als doel samen verder gelukkig te zijn. In alle verdriet en pijn. Dat is liefde en medeleven.…

wanneer het licht zoekt naar bekende ogen lijkt het in het donker zoveel mooier alles in de nacht is zo vreselijk zacht als je niet alleen bent zie, je lacht tranen vloeien over wangen uiteen op zoek naar het derde been…

ze weekt zich los van het onderhuids reizende verdriet zoveel stiller dan de biggelende traan kouder dan het bittere woord geslepener dan het mes of de pen ze loopt de zomer in als de warmte zich van haar losmaakt…

eenzaam hart verloren zoekend in de diepe zee eenzaam hart verschuilend achter bomen als een ree dwalend door de straten als geen mens meer buiten is eenzaam hart zoveel verdriet verlangen en gemis hunkerend naar warmte maar ook warmte doet soms pijn eenzaam hart wanneer zal het weer eind'lijk zomer zijn…

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Niet te stuiten, het tranendal niet te stoppen de tranen-waterval Het verdriet, zo intens zakdoeken te weinig. Zo hard is de klap dat ze nooit, nooit meer met huilen stoppen mag. Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn.…

Kerstmis een tijd van licht brandende kaarsen sfeer en warmte om de versierde boom denkend aan elkander Kerstmis dit jaar samen bij elkaar liefde gevend warmte samen zijn delen verdriet en pijn En in het nieuwe jaar laat die ster stralen hoog in het universum laat het licht zijn laat er vrede komen voor ons allemaal…

Ik zou je iets willen geven een grote warme deken Een toverdeken die je om je heen slaat die jou met zijn warmte helemaal omsluit afsluit van deze boze wereld die je hoofd leeg maakt je onrust wegneemt en je hart verwarmt In de deken is geen verdriet geen werkelijkheid geen tijd alleen kriebelige warmte In gedachten telkens…

als schaduwen duisteren in tijden van verdriet herinner dan de mooie dingen die je even niet meer ziet weet dat na elke nacht de zon weer warmt met licht om je tranen te drogen van binnen en op je gezicht…

is Zoals je ziet Een gedicht, een klein gebaar Wordt de warmte al gewaar Verdriet, verborgen emotie Voor mij niet...…

Een mantel, liefdevol gevouwen om huiverende schouders, geeft zoveel warmte. Biedt troost en geeft vertrouwen. Als wij die mantel kunnen geven, omdat we weten, er is zoveel mis, zal dat veel vreugde geven. Beseffend dat zorg hier nodig is. Door zijn warmte stopt het beven, verdwijnt verdriet en droefenis.…

We zitten samen voor de buis geplakt En kijken met miljoenen landgenoten Hoe slagroom in een soesje wordt gespoten De zomerhit van Max: 'Heel Holland bakt' De winnaar staat met foto in de krant Mijn voorstel luidt: we sluiten Nederland.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Terwijl de sneeuw jullie verdriet bedekt, is er dan tóch nog iets wat haar leven rekt? Sneeuwstormen overleefd maar deze keer is het dan echt, geen beschutting meer alleen de liefde die nog rest. Sneeuwvlokjes dalen buiten in de koude, maar zij zal met jullie warmte heengaan naar daar.…

Ik heb meer dan genoeg  te eten, warmte en een dak boven mijn hoofd.  Ik kan slapen zonder de reële angst dat iemand mij van het leven berooft. En toch  leef ik moeilijk en heb ook ik mijn portie verdriet. Maar als ik denk aan vele, vele anderen,  dan zinkt mijn verdriet bij dat van hen  vergeleken in het niet.…

en heb ook ik mijn portie verdriet maar als ik denk aan vele, vele anderen dan zinkt mijn verdriet bij dat van hen vergeleken in het niet…

Als de zon voor jou, niet meer zal schijnen Je mist de warmte en het licht en je hoort zelfs de lach, niet meer van een kind. Als je het mooie niet meer ziet, van wat het leven je biedt. Dan ben je bevangen door een intens verdriet. Het liefst ben je dan alleen, geen mensen om je heen.…

veeg die tranen van je gezicht 'k wil dat je m'n glimlach ziet ween van vreugde ween van verdriet maar voel vooral voel de warmte je zal het zien je komt er door zing een lied ik heb een goed gehoor…

Als een naar de zon gedraaid gezicht, door zijn warmte uitverkoren, zonnebloemen verlangend naar het licht een nieuwe dag, het ochtendgloren. Hunkerend na de donkere nacht, wachtend op de dageraad, verdriet en pijn weet ik verzacht door zonnestralen die ik binnenlaat.…

als de dichter om woorden verlegen zit is het verdriet nabij melancholie is de donkere inkt waarin hij zijn pen doopt natuurlijk komen er na worsteling de woorden maar weinigzeggende woorden zonder warmte die niet het ware verhaal vertellen…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen. Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken tot…