5348 resultaten.
Alles is bereikbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 Alles is bereikbaar,
Zelfs het meest onmogelijke
Wordt mogelijk, zeggen
De heren van de communicatie -
Alleen zijzelf
Zijn niet bereikbaar,
De bedenkers van
Dit communicatieve geweld,
Ze zorgen er nauwgezet
Voor dat ze niet bereikbaar zijn,
Dat ze niet onverhoopt
Gevonden kunnen worden
Door die kneuzen
Aan wie zij hun
Dure…
Aanwezig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 Stil zit ik te zijn
Zonder zorgen
Vertrouw ik in het nu,
Te zijn, het beste wat ik ben,
Hoef niets te worden
Of niets te zijn.…
Zon.
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 106 Zon in de hemel.
Schijnt haar stralen op het strand.
Schittering op zee.…
Verstild
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 Bekend
in deze stad
in dit oord
wijd en zijd
Zijn arbeid
verstild
zijn bewegingen
verstomd
Hij, ambachtsman
stokstijf beeld
van ooit.......
van toentertijd.…
Anatomie op de herinneringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Zoveel beelden
In mijn geheugen
Bewaard
Die mij tot
Op vandaag het
Voortgaan nog
Bemoeilijken
Beelden vol
Boosheid, pijn,
Verdriet die de
Vrije stroom van
Gedachten in mij
Blokkeren -
Wellicht is het
Verstandig al deze
Slechte herinneringen
Nader te ontleden
Om te zien wat
Ze echt waard zijn -
Of ze het waard…
EENS EVEN
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 27 Het gebed tot God
zegent de vroege ochtend
evenals de late avond
en menig verstrooid uur
bij
het drukke middag van de dag
eens kort en krachtig
blije woorden of vragen
naar de hoogste Heer zenden
is een onkwetsbaar schild
sterk en steeds te gebruiken
onder voortgaan vol geloof.…
1 Mei
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 1.855 Zodra hier de Oranjezon gaat schijnen
Ga ik elk jaar weer hossend over straat,
Maar gloort daarna de rode dageraad
Dan vier ik feest met de republikeinen.
Er is nog steeds niks nieuws onder de zon:
Ik ben nog altijd een kameleon.…
De taak
poëzie
4.0 met 5 stemmen 831 O, zeg mij wat ik doen moet, zie
De volheid van mijn kracht ontbloeid,
Betast mijn spieren, buig mijn knie,
Voel hoe mijn wang van aandrift gloeit,
Zegen mijn morgen met een taak,
Gun mij een denkbeeld, geef mij stof,
Dat ik mijn kamer klinkend maak
Van zang en arbeid tot Gods lof.…
thuis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 510 ik zorg er voor,
klantvriendelijk
afstoffen
stofzuigen
dweilen
afwassen
en na gedane arbeid
ga ik naar huis
waar alles, zoals altijd,
weer eens is blijven liggen…
Angst en moed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Leven is moedig durven voortgaan.
Is vrees met open ogen zien.
Is angst verslaan.
Angst maakt mensen zelfbewust.
Vrees kan nooit de bedoeling,
van ons aller leven zijn.…
Het werkt
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 834 Zo menig sector die was uitgekleed
door Paars, werft nu werknemers voor een prikkie.
Dus zegt Wim Kok terecht: Wel potverdikkie,
die Melkert heeft dat geld maar mooi besteed:
De ex-werklozen hebben nu emplooi;
en arbeidskrachten krijg je voor een fooi.…
Buiten waait de wind
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 221 Buiten waait de wind zachtjes om m'n huis
maar in mijn hart, is het net een kleine storm
terwijl jij buiten geniet van het bladgeruis
plagen mij vele.onbeantwoorde vragen
Iets zijn of iets worden in 't leven valt niet mee
op aarde leven, met zijn allen in goede tijden
is altijd een vraag, wanneer is men dan tevree
dat denk ik bijna nooit…
morgen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 758 morgen zal ik pauwenveren dragen
de zon naar beneden halen
een glitterjurk aantrekken
en de stoute schoenen
morgen zal ik voortgaan
ook al draagt elke stap lood in zich
lopen benen in beweging vast
mokert de hamer op een beurse ziel
heeft mijn gezwollen tong
mijn mond verstomd
morgen zal ik bloesems
uit hun knoppen dwingen
morgen…
Het goede voornemen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 649 Wanneer ik traag in 't leren ben,
Dan denk ik aan het kleine miertjen,
En sta dan in mijzelv' beschaamd,
Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen.
Des zomers werkt het altijd voort,
En nimmer zou het moeite sparen,
Om, in de kleine voorraadschuur
zijn wintervoedsel op te garen.
En, zou ik, minder wijs dan hij,
Mijn tijd met ledig zijn…
Arbeid Adelt
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.068 Arbeid adelt
Werd mij vroeger verteld
Maar de adel arbeidt niet
Zij hebben het oude geld
Blauw bloed
Stroomt door de aderen
Zij hebben het goed
Dankzij hun voorvaderen
Ik ben niet rancuneus
Jaloers ben in ook niet,
Heus!…
OPEN STAAN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 150 Binnen Antwerpens schatpaleis
waar Schone Kunsten bewaard worden
blaast door elke zaal en gang
een stille maar steeds wakende adem
vorst met wijze kennis alle tijden
zoent eerbiedig grote oude werken
der reeds lang geroemde meesters
waait over herschapen wanden
die een nieuw leven begonnen zijn
bemoedigt jonge Vlaamse kunstenaars
van het bruisende…
Liefde
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.684 I
En nog een ander licht stroomt van de aarde
In des heelals onmetelijke gaarde
Door de arbeid steeds groter. 't Is de liefde.
Luister, arbeiders, naar mijn zachte monde,
Naar wat ik diep in mijn hart heb gevonden,
Het ware wezen van der mensen liefde.…
WERK
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 de spin
schakelt zich in : het zuigt
op het darmpje tot het putwater
met dode vliegjes en larven de mond vult,
het lijf volstroomt.
bij het eten
de enkels, bij de koffie de knieën,
bij valavond het borstzakje,
tot het met krakende wervels
en barstende lippen lucht staat te happen.
alleen de klok verspringt.
conversaties pletten zich…
Schaduw van de vooruitgang
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 351 De mens die u laat arbeiden op alle
tijden om zich van zijn routine arbeid
te bevrijden en dientengevolge zijn
eigen behoefte aan arbeid vergeet.
Ontwaakt computers uit alle landen!
Wil niet de nieuwe god van de mensen
zijn die hen de verantwoordelijkheid
ontneemt van alle wereldse pijn.…
Overgave
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 380 Het witte breekbare vrouwtje,
had nooit een beetje kracht over gehad -
na haar plichtsvolle taak van zware arbeid
vervuld te hebben - om nog
een lach te kunnen produceren.
Ik zong haar een absurd lied
en ze kon enkel een zware frons
van haar massieve wenkbrauwen
laten spreken.…
Confusius
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 283 Ach, waarom is geen mens gelijk
en vallen in lagere klasse de klappen
haalt men de arbeid door het slijk
zal men goed voor kwaad vertrappen.
Vroeg reeds die oude filosoof en criticus
zijn naam, wereld bekend, was Confucius.…
een woord, een blik: een kijk op de wereld
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 Rood en vol van vlees en bloed
Doch laten ieder effect verdwijnen
Wanneer zij enkel met haar ogen kijkt
En haar blik
Haar blik die alles wat nog over was
beinvloed
Tot het universum
Op haar afkomt
Te groots, te overweldigend
Voor het menselijke brein
En haar ziel enkel blootlegt
Zonder een verschil te zijn
Trachtend,
Zoals wij allen voortgaan…
Tijdloze gevoelens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Terwijl we verder voortgaan,
naar wie we werkelijk waren.
Wanneer we vooruit gaan,
naar wie we gelooflijk zijn.
Gedreven door het leven zelf,
dat ook het leven in ons is.
Gedreven door ongrijpbaarheid,
dat niet anders groeien kan.
Leven dat in de diepste kernen,
ieders bewustzijn is.
Bewustzijn is van al wat leeft.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Zware arbeid
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 818 Hoe geniaal! Hoe komt zo’n Bos erbij?!
En toch is het heel simpel, vindt u niet,
Dat men gewoon het zware werk verbiedt.
Ach, was Ab Klink maar net zo slim als hij!
Dan schafte hij, nu Bos het voorbeeld gaf,
Gewoon ook alle zware ziekten af.…
Kerkje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 212 Zij vertelt van de
arbeid
die werd verricht
en die nog moet
worden gedaan.
De kerk staat er
middenin, als
symbool van de
geconcentreerde
energie
waarmee hij
werd gebouwd.…
Perpetuum Immobile
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 157 ~ na gedane arbeid ~
Mijn harde schijf een megazee
Een oceaan die niet meer stijgt
Zodra mijn tekstverwerker zwijgt
Perpetuum Immobile
Een laatste woord van Zonnegod
Adieu, gij kleine laptopzot.…
RIVIER "LEVEN"
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 In de brede stroom draaien wilde kolken
gulzig zuigend rond als een grote kluwen,
laten zich soepel dansend voort duwen
door onvermoeibare lucht- en schuim dolken,
vol balletglans uit zonnige wolken,
om heftig op te springen, dan te luwen,
mogen 't goede en 't kwade samen stuwen
naar hun einddoel, dat God zal vertolken.
Tenslotte treft het…
DRUK LEVEN IN STILLE OMGEVING
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 Oma en peuter
huppen gearmd voort, zingen
wulps en veerkrachtig.
Winterse dorheid
omringt een bloeiend veldje
paarse krokussen.
De verse mesthoop
op natte bouwgrond verdrijft
zilte regengeur.
Ijskoud holt het kind
door de tentoonstellingzaal,
staat bij één schets stil.
Spelend rent een kind
het politiebureau in:
Pa's tas is terecht…
STEEDS BIJ GOD
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 108 Veerkrachtig geloof is een zwak zuchtje
dat al dansend voortzweeft van bloem naar bloem
omhoog zweeft _ de wijde lucht tegemoet
waar verrassende vrijheid wenkt
door ruwe stormwinden geslagen wordt
vermoeid op brullende golven neerzakt
onder vernielzuchtig schuim verdwijnt
bijna zinkt maar stootsgewijs verder drijft
lang ronddraait - tenslotte…