Alle inzendingen over Afscheid OR van een onmogelijke OR liefde

Over een onmogelijke liefde tussen een dienstmeid en een admiraal en de bezegeling hiervan.…

Onze liefde geeft ons de prilheid Van de eerste zalige kus aan elkaar Het afscheid mag niet voorbij zijn Bij elkaar schuilen als de schaduw komt Onze liefde mag niet dood bloeden We kunnen samen deze zware storm aan...…

Pijn in 't hart Om los te laten Zien ze elkaar Ooit immer weer Blikken in elkanders ogen Afscheid nemen 't Doet zo zeer Liefde doet hen Zeer beminnen Houden-van bindt hen te saam Maar zij moeten Niets te willen En hij moet haar laten gaan…

Ach wat haat ik liefde verpakt in tijd kussen met de smaak van afscheid…

Met tranen neem ik afscheid van jou. De liefde overheerste voor ons beiden. Door jouw ziekte kon je hier niet blijven. Troostend leg ik mijn hand in de jouwe. Met veel verdriet moet ik afscheid van je nemen. Jij hebt je taak volbracht. Sterf in vrede. Wij blijven voor altijd verbonden.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ik denk weer even aan Kees hij is een jaar al dood is best veel een goeie vriend van mij we gingen naar de film of we kletsten een hele avond en dan vonden we het goed dat we elkaar al 40 jaar kenden hoewel dat ons ook onmogelijk leek maar het was echt zo en roezig namen we afscheid als de beste vrienden toen was hij opeens dood…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Bedankt u allen dat ik een deel mocht zijn in u leven, geniet en geef veel liefde aan al wat leeft. En tot weerziens, ooit in een andere leven. Gegroet Rowdy.…

Vandaag is het zover, dat ik van mijn moeder afscheid moest gaan nemen. Een vrouw die alles in het leven gaf voor haar kinderen Niets was haar te veel de liefde en de warmte die ze ons gaf was altijd voelbaar Zij was de stuwende kracht voor ons bestaan, dat deed ze al toen ze ons negen maande droeg in haar buik.…

Liefde laat zich niet verklaren. Liefde gebeurt aan ons. Voor haar is niets onmogelijk. Haar glimlach, Haar zwijgen, Haar zachte hand. Haar onuitputtelijk beminnen. Eens, ja eens, zal alles liefde zijn!…

afscheid Soms zit er even Teveel verdriet In ‘t leven De dood strooit dan Zo om zich heen Dat de scherven Van de liefde Zich niet verzameld weten En onheel blijk je dan Veel te weinig tijd te nemen Het afscheid behoort niet Zo snel tot het verleden…

ik neem afscheid afscheid van een koestering afscheid van herinnering ik begraaf hem niet ik wil hem nog even een beetje in mijn hoofd ik kijk nog even achterom en voel jou ik voel nog even je liefde ik begraaf ze niet ik wil ze nog even een beetje in mijn hoofd ik dwaal dolend in gedachten naar je toe Doelloos want ik kan niet blijven…

In verstilde tussenspinsels zweef ik weg tussen steniging dromend van vrije lente afwezigheid die ik beween een laatste beeltenis kan ik je zenden mijmering je gulle lach gemis van je lendenen volledig universum kim van ons samen liefde, bedolven woordenloosheid het jij en ik, verstild tijd tussen ons de wil die te bevechten…

* wie denkt dat liefde enkel lente kent drijft op het gevoel dat een droom verwent het bestaan verhaalt van geboorte en afscheid maar uiteindelijk wordt leven door liefde verleid *…

Sint Petrus wacht al aan de hemelpoort en noodt hem binnen met een breed gebaar: “Er staat een gouden zetel voor u klaar, wij hebben heel veel goeds van u gehoord. Hier kunt u wonen, in het eeuwig licht. Een stropdas is hier echter wél verplicht....”.…

dichterbij dan in jouw gedachten zal hij toch nooit komen mag je enkel dromen dichterbij dan in jouw hart zal hij nimmer zijn maakt je kansen klein dichterbij dan deze afstand zal hij zich nooit begeven … … niet met haar in zijn leven…

ik zet mijn een ezelinnenbadmuts op en duik naar een oesterloze bodem woestijn onder water dom: jij mist een laag en toch blijf ik maar zoeken in het zand wat fijn dat je gegroeid bent zeg je en ik denk dat je mijn ziel bedoelt maar jij, lief, jij had het over mijn rondingen, ook een compliment ik lach om lot en misverstand vandaag…

Zo dichtbij, maar toch ver weg Slechts door een muur gescheiden Hij hield van haar en zij van hem Tot in de verste einden Zij zochten de liefde bij elkaar Door een spleet in de muur Zij hield van hem en hij van haar Tot in hun laatste uur Ontroerd door slechts een stem Deed hun verlangen branden Hij hield van haar en zij van hem Nooit…

Ineens stond hij daar Onder het donker van 1000 schijnwerpers Gesloten Dicht Maar toch zo open Een pad naar ergens Ligt erachter Een pad naar nergens Ligt ervoor Zij toetst een code in Die hij ook kent De slagboom blijft dicht Hij duwt met al zijn kracht Zodat het kraakte Ook dit hielp niet Wat maakten die schijnwerpers De zaak toch…

Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van kokkelgeur, het ganzeëi moet stuk voor stuk gezwellen. Toe maar, bekakkelei wat bokbederft, jij stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij. Knip mijn oren, snij die staart. Dat kindschap zweet in appeltaart vol hoededoos en razernij? En dat octaven…

jij en ik samen op de bank geen meter van elkaar maar onbereikbaar voor elkaar gescheiden door mijn huwelijk…

De regen valt Bevochtigd Maakt schoon Stof wordt vloeibaar Druppels worden stromen Zou er ooit een einde komen Aan deze liefde Soms stromend als regen En net als wolken blijft groeien Niet altijd een kans Om neer te vallen, en wordt alles door te wind geleegd Maar als het komt Dan is het mijn kans De stromen op te vangen, Te dragen,…

maar echte liefde gaat niet' ik kreeg vandaag zo'n rare brief. zo'n brief. -------------------- Uit: Verzameld werk', 2004.…

Dichterbij komt mijn afscheid, mijn afscheid van jou. Elke dag een beetje afscheid, dan doet het definitieve minder pijn Straks komen de tranen Dan is het voorgoed voorbij Mijn liefde voor jou loopt dan ten einde Hield jij ook maar van mij..…

" Ik dacht, als jij geen risico tot waarlijk leven mét liefde aandurft... ben jij geen man meer maar één groot klaagzang!…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Waarom zoekt de mens nog liefde, als dit allemaal zo is? Omdat die liefde een nog veel krachtiger wapen is. Ze laat zich nooit verdringen. Daarom weet elk mens, die zijn eigen kleinheid vindt... Dat liefde overwint.…