Alle inzendingen over Aurora OR nieuw OR Begin

Een nieuwe start, een nieuw begin, ik ga ervoor, zorg dat ik win. Diep in mijn hart, vol bloed erin, wordt voortgestuwd wat ik bemin: een levenskracht, zo vol en puur, die staat me bij in het beginuur. Het gaat hard, je zult wel zien: Mijn nieuwe start, mijn nieuw begin…

harde, primaire kleuren spiegel van de werkelijkheid ik verlies mezelf aan de koude spijt in deze trillende leegte tegenovergestelde, nieuwe gezichten asymmetrie in mijn leven, ik zoek verder een manier om je mijn hart te geven maar niks is goed genoeg voor jou…

Nee, vanaf vandaag begin ik aan een nieuwe start ik ga erover praten, ik volg mijn hart. Daarvoor zal ik eerst door een diep dal moeten gaan, maar uiteindelijk zal ik weer rechtop staan. Dus alsjeblieft geef mij wat kracht en moed, geloof me het zou me helpen, dan komt het goed!…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Deze dag is als een rivier zonder oevers. En ik laat mij gaan op de stroming. Telkens een andere stad, een verrassing, een beloning. De wereld is een bron van zaligheid die naar de zon en liefde leidt, ons verwarmt van binnen. Deze dag is eigenlijk als iedere dag, een om opnieuw te beginnen.…

De nacht slaapt waarover zij waakt. Vol verkregen levenslust gooit zij haar gordijnen open kijkend naar ondergang van volle maan, vervangend in prille ochtendzon. Een zware deken valt van haar af. Ze voelt zich vrij, eindelijk haar ogen, kijken weer blij. De nacht; eindelijk voorbij.…

Proef de schoonheid van het leven en ruik de geur van een nieuw begin. Accepteer dat wat is en ga voor dat wat komen zal. Het leven waarin je hart jouw zal sturen en je wijsheid hierin zal leiden. Jouw leven waarin je aan het einde van een pad een nieuwe zal betreden. Het pad van jouw bestaan, de weg naar jouw geluk.…

De geploegde akker ligt daar het nieuwe zaad zal wasdom geven zo is het ook in het leven aan het begin van het nieuwe jaar voor ons ligt onaangeroerd de tijd wij mogen de tijd vervullen met blijdschap of met narigheid met tienen of met nullen de toekomst nodigt uit om dromen te vervullen neem daarom een kloek besluit met passie en liefde…

ruisend als wind onder ritselpapier in de stilte zinnentuin zoemen samenklanken eerste hommellijfjes vliegen in een lange zwier - opnieuw ademhalen het laten van een zucht de wind bolt zijn wangen blaast regen uit de lucht natte tegels drogen voetstappen zoeken het onbereisde pad herkenning in ogen en ik denk… nooit heb ik nieuw…

raakte ooit midden je bloei verslingerd driftte mee deelde verhalen geheimen tijden van liefde verlies en verandering tot ik verweerd maar nog steeds een glimlach rimpelend in de holte van je stam stil slapend ging bedenken dat als dit het einde was ik er ons heel graag in verdroom met evenwel een nieuw begin…

Je neemt een nieuwe bol en laat die spinnen. Je voegt er water, land en bossen bij en laat er dan een keur aan dieren vrij, de allermooiste die je kunt verzinnen. De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’. Maar is die wel van toegevoegde waarde?…

druppels waaien weg een nieuw begin stroomt binnen het pad rolt vooruit…

Uit de eikenstronk groeit nietig, met levenskracht, een berkenboompje,…

Ik weet, ik weet… Ik zoek, ik zoek… Een nieuw begin.…

Nog wat herfstbladval maar zichtbaar al de knoppen voor een nieuw begin…

begin de zomer in…

Ruimte zon en wind in korte vlagen schreven een nieuw begin in hem.…

Mijn kleinkind met haar appelwangen oranje jack en kleurstrings in het haar komt mij vanmorgen door het raam verrassen toevallig keek ik om en zij stond daar haar blauwe fiets bracht haar ook deze morgen van huis naar school, hier bij mij om de hoek niet eerder kwam zij zelf om me te groeten dit is haar eerste zelfbedacht bezoek ik kus haar…

Zodra zij glimlacht, plaatst zij zich in de tijd, worden rimpels geteld op haar voorhoofd en om haar ogen kraaienpoten na souplesse van een jonge naar karnemelk ruikende huid Haar liefhebben is als wachten op een zonsopgang, die zich in rosse, zachte passie verliest zichzelf hervindt en in de morgen opnieuw zichzelf in licht hervult…

Ik weef een web van licht aan de hemel die baadde in duister, de dag groeit langzaam een gezicht en een stem aan verscholen gefluister. Ik schenk kleur aan de druppel van dauw die hangt in ’t ontluikende land en schoonheid en kracht aan de vrouw wier licht in de avond gestrand. Waar mijn stralen de ochtendstad strelen waart mijn zachtste…

Niet alle sterren gaan uit dromen ze maken plaats voor ruimte, dingen herinneringen geven een slinger aan dat wat komen gaat in afwachtende stilte om haar te zien gaan, warme schaduw van schoonheid en dauw bloesem van de dag, opspringend uit de vacht van de nacht. Een lied zwelt aan en zij komt op in haar mantel van licht.…

Drachten soest vredig bij stille dageraad. Hoge gebouwen staan dof te wachten; kleine huizen tonen eeuwige krachten: nietig leven, dat bestendig bestaat. Lome wolken, in plechtig grijs gewaad, hangen laag boven de schaduwstad, trachten haar te houden onder sluimernachten, maar zeilen weg, na wijs beraad. De bleekblauwe lucht baart van lieverlee…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

begraven onder dikke aarde verstikkend en bang, woel jij jouw onderaardse gang naar boven, aanvaardde het leven zoals ik jouw weer deed geloven, greep mijn handen en rukte je los uit het verleden, weg naar boven dagen werden helder, verlichtten het nieuwe pad, ingeslagen vol verwachting en gedreven totdat, je teruggleed in spiralen…

donkere dagen nu de dagen amper licht door laten de boom haar sap in de binnenkring roept en wij kleumerig op zoek naar warmte onderdak vinden in huis en herberg thuis mogen komen bij ons zelf verwachten wij U in het uitbrekende ochtendlicht waarlangs onze hoop in diepte verscholen oplicht en onze levensstroom opnieuw…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen Er klinken geluiden uit de achtertuin een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ------------------------------------- uit: 'Mijn pen krast al even dwaas'.…

eens onder invloed van warmte en licht zal het leven terugkeren en zich zichtbaar uiten Soms ben ik die boom en hoewel ik niets wil laten vallen gebeurt het toch en verdwijnt het besef met de tijd Wat rest zijn lege handen en een weemoedig denken aan vervlogen dromen Maar van binnen ontluikt klein, aarzelend maar niet te stuiten nieuw…

Mijn pen stroomt over van geluk wat ik ook schrijf het kan gewoon niet stuk blijdschap vreugde glimlachen je ziet mijn geschrift mist enig doel het is zonder overdrijven vasthouden wat ik heb dat blij gevoel dronken van geluk alle bloemen die ik voor je pluk.…

het offer gebaart naar lege woorden die zich uiten met verzen die ik niet ken toch beweegt mijn mond in de klamme wind waarvan ik weet dat die me bevrijdt beloften zijn de knopen die de storm schuwen voor grijpgrage schuldenaren welken mij de drempel over laten treden met bewegingen die ik eens terzijde had gelegd de ruimte gebaart naar…

Is er heel veel afscheid genomen, het nieuwe jaar dat wacht. Wij mogen opnieuw gaan dromen, niets is te gek, alles mag. Laat achter de pijn en het leed, ben klaar voor de eerste nieuwe dag. Laat de zon in je hart gaan schijnen, neem elke hand nu met een lach. Je zult dan zelf ervaren, dat gelukkig zijn in het nieuwe jaar weer mag.…