Alle inzendingen over Brandende OR Stad

mijn wereld is een woestijn waarin ik verzand in de brandende zon van mijn haat tegen alles wat anders is…

Brandend verlangen omringt in het blauwe uur straalt de ster eeuwig.…

Parijs, de Eifel Vurig brandende Liefde Passie heerst regeert.…

Verf op mijn palet kookt liefde zodat het linnen bijna scheurt van hartstocht door de hete olie die straks de vezels brandt maar eerst mijn liefste danst je beeld dat wegdruipt langs mijn geest rechtstreeks naar mijn bonkend hart dat jij in lust doet smelten brandende vezels van liefde en leven brandende liefde als…

is een stad stad zonder plein er zit een dakloze op de stoep er is altijd een dakloze er zal er altijd een zijn dit is een stad een dakloze stad…

schelden onverwacht pijnlijk brandend als maagzuur koekje van eigen deeg? bitterkoekjes…

brandend als een kaars wacht ik op de liefde van een kerel met pit om samen ineen te smelten…

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…

Wanneer zal dan die heimelike pijn, die niemand weet of weten zal, ten einde zijn? Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied, en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet? En wanneer zullen beter sterkre handen m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen, als ik, 's avonds, van verlangen moe, alvorens slapen gaan, wel doe. (Dan…

aan P.B. Bayens Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord is nooit zo licht als 't wel behoort; vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht, maar afstandsloos van de huizen, waaieren open, in breder vlucht en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar. Geluk…

Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht, naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelik getracht, zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust, als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust. Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur, haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot dat zich…

Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in.…

Razend. Gedwarrel van stemmen, tot éen geraas vergroeid. Hoge klarinetklanken. Saxofoon-geluiden en wat rest daar tussen: geweldig koperen orkest. De buffetjuffrouw dromend. Heimwee of verlangen? Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen. Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen. En…

Onder de gloedende zoen van mijn levenscheppende vreugde ligt de stad; vreugde in mij, niet om welke oorzaak ook, maar om zich zelf: zo is elke grote liefde. Mijn vreugde is een absolute liefde. Dat weet ik: ik ben een schepper die een warme golf over de stad laat varen. Op schaliedaken ligt maanlicht dol in vreugde, goud-gelukkig.…

Als koel in 't groen baden mijn brandende ogen, En, stadsgevang'nen, wijd zwerven door 't ruim, Komt vlokkend op de wind, als gorig schuim Uit een riool, het stadslawaai gevlogen; Twee wolken stuiven aan, ineen gezogen Door stinkende auto die, rollende fluim, Op 't stof, dat wegbolt, in kwaadaard'ge luim De stad, immense zieke, heeft uitgespogen…

de brandende liefdes gezongen op een terras aan zee ? de vlucht van de vleermuizen in een zwartblauwe hemel tegen het donker van het heelal ? Ja , ergens wel natuurlijk. Maar als het onweer losbarst en over de stad trekt , schuil ik gewoon in een portiek naast de ingang van de Albert Heijn.…

Niemand was daar heilig en overal vielen brandende sterren daar over de stad Maar hoog in de lucht zweefde ik achter een neus en propeller veilig over landen en over grote plassen water. Ik ben in Gods Hand dus ik hoef niets te vrezen Geen onweer en geen hagel in de lucht.…

Een brandend kaarsje dat licht verspreidt Licht in donkere tijden van droefenis Troost, als wij treuren om het gemis In alle bewogenheid en eenzaamheid. Een brandend kaarsje om hen te gedenken Met wie wij lief en leed hebben gedeeld En al zo lang aan elkaar waren toebedeeld Dat God ons allen Zijn troost moge schenken.…

De onverwoestbare kracht van haar hart laat hem voelen dat warm en koud samengaan in eeuwig brandend vuur…

Vermoedens van de brandende lippen, die elke keer op het grensje wippen, behoren wijselijk op elkaar te zitten.…

Westerhaven Vrij Lees ik dagelijks Op het electronische Bord hier schuin Voor mij - Parkeergelegenheid Die pas geschapen Is en er zo nodig Komen moest, een Ongekend stuk grond Dat vrijheid was In de grote stad Werd opgeofferd - Nu staat het Elke dag vrij te zijn, Wat zou ik graag Met haar ruilen…

Deze nacht Vochtig zwoel Brandende liefde Tongen strelend Ritme zoekend Deze nacht Vochtig zwoel Kreunend genot Vingers strelend Plagend voelen Deze nacht Vochtig zwoel Uitdagende ogen Wilde passie Naakte oase Deze nacht Vochtig zwoel Brandende liefde Smeltend ineen Druppelend vocht Voldane zucht...…

Voel de hitte van mijn brandende liefde...…

De stad heeft zich weer gemeld de balkondeur geopend, straatgejoel zwelt aan door jengelende logistiek, scherp gedrein van tramrails snelt door de sirene geest van ijle lucht de linden werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een…

Op tweehoog in de stad droomt ze van vee dat pijn lijdt, een dak dat brandend instort, en ze valt verdiepingen lager op een matras van haar bed. En is weer op tweehoog hoog, al tast ze in het duister en vindt niet wat ze zoekt.…

Nu ik wandel door de straten van deze verdoemde stad, met altijd diezelfde gelaten voel ik mij zo verlaten als een vrouw die de liefste vergat. Zij blijft maar blindelings lopen langs grachten, kaden en plein, zonder uitzicht en zonder hopen, de hunkerende ogen open en brandend van de oude pijn.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Jij leeft in mijn hart als een bloem die net ontluikt brandend pril geluk rijk zucht je mijn adem uit als een pasgeborene…

Als U met ons bent alle dagen en gezegd hebt Ik ben die Ik ben en zal zijn die Ik zijn zal als U in Uw Woord ons zoveel kracht geeft tot geloven wie zal dan ons brandend hart nog kunnen doven?…

Dansend in fluisterwind meegedreven in kolkend vuur van eindeloos sterven sluimert liefde in de ziel eeuwig brandend van verlangen…