Alle inzendingen over DROMEN OR KINDEREN OR LEVEN

Ik droom mijn leven in een parallelwereld -- Het is een achtbaan.…

we leven in onze eigen droom soms is het een fijne - vluchtig luchtig of een nietszeggende korte kleine soms zo’n niet door te komen rakker daarin ben je de mislukkeling de arme schlemielige stakker of eentje waaruit je nooit wil ontwaken je voelt je hierin zo heldhaftig zo dapper we blijven in dromen onszelf overkomen en een ieder droomt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

handen Waar zouden we op aarde zonder dromen voor kinderen In belanden?…

Als ik er niet meer ben, kind, Laat ik je niet een leegte na, De blauwdruk van wie jij Ten diepste bent heb ik je In liefde meegegeven, Maar de ruimte laat ik je na Om voor jezelf in te vullen, Waarin jij je eigen leven En al je dromen kunt vervullen…

mijn angst is om te gaan slapen en niet meer wakker te worden niemand begrijpt mijn pijn en wat ik voel..ik heb toch alles ik was als kind al onzeker dat is nooit veranderd ik kan het allemaal niet aan de kracht ontbreekt me nog steeds ik wil morgen alles begrijpen hoe het leven bedoeld is wat er nog van me verwacht wordt en hoop dan…

Voel..., voel de wind, droom je droom als een kind. Proef..., proef het leven, geniet, je leeft maar even! Slaap..., slaap maar zacht, ik waak over jullie, iedere nacht!…

het leven diepe zin Het kind in mij keek niet om en ging op weg naar een nieuw begin.…

het leven diepe zin Het kind in mij keek niet om en ging op weg naar een nieuw begin.…

Die vreugde om de goede Sint; zoals die door ons destijds al als kind werd bemind en ons toen dat cadeautje gaf met een gevoels- waarde voor een verder leven.…

ben jij hoop en verlangen een traan op mijn wangen de stem uit mijn dromen dagen nog te komen nevel in de morgen het avondrood gefluister in de wind de lach van een kind een hart gegeven met liefde doorweven ben jij het leven hier in mij…

Overvloed Het is niet goed Was er maar niks Alleen de rivier om naar de turen Denkend aan hoe lang je leven nog zal duren Iedere kleur die verdwijnt Luchtig Levenszuchtig Het kind dat liefde vind het leven wonderlijk ondoorgrondelijk we graven diep zien goed en kwaad dromen over een goed leven het is niet ieder gegeven…

's Morgens bij het wakker worden, nemen we de nacht eens door, heb jij nog gedroomd vannacht? Jazeker wel en ik vertel! Dat klink beter als die van mij, zegt hij, zoonlief was met me aan het klussen, we pakten samen een plank, toen nog een en ineens moest ik er vijf pakken! Toen ik hem zei, dat niet meer te kunnen, zei hij; sjouwen…

Wanneer onze dromen geen waarheid meer zijn wanneer onze dromen ons bedriegen zal de schone schijn van al het liegen aan het licht komen…

Dromend neem ik afstand en stijg op. Een naamloze waarnemer ben ik. Een getuige zonder naam. Wat groot leek wordt weer klein. Details kan ik niet meer zien. Fakkels zie ik laaien en weer doven, alsof het sterfelijke schepsels zijn. Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan. Gedachten zie ik reddeloos verdampen en uit wolken weer ontstaan…

Deze maand herinner ik mij ook de treurwilg weer deze metgezel uit een van mijn vele verse dromen, welke ongevraagd vol met beelden langs komen, als tintelingen dan mijn ziel bewonen keer op keer .…

Een klaproos klappert in de wind verhaalt van loze dromen verlamt de handen van een kind een klaproos wappert in de wind papaver schreeuwt tot bloedig rood en droomt zijn dromen van een kind een klaproos klappert in de wind herhaalt zijn loze dromen.…

Om stil, alleen en klein In haar wereldje te zijn En daar te kunnen blijven Ver weg van heel haar leven Een wereld, veel te hard Voor zo'n klein kinderhart Nee, zij blijft liever zweven... ...in haar dromen…

Het tere leven dat je nu al vindt al is de winter nog niet eens begonnen, al zijn de stormen nu ook niet bedaard, het doet je denken aan het kind dat nauwelijks op deze aarde is geboren maar dat verwachtingsvol al leeft en groeit. Wat houdt ons bezig hier, wat doet ons dromen...? Een beetje zonnelicht in winterbomen.…

dromen wilgen in het winterlicht sneeuw in vlagen, laat maar komen koude oren, huilt een kind…

Voordien had ik nooit kunnen dromen Dat een last die op mij rustte Zo zwaar Ooit kon weggevallen; omdat het zo een deel van me geworden was, Dat ik mij niet kon inbeelden ooit zonder Te mogen en te kunnen leven.…

Nooit gekomen is, nooit is Aangebroken; het spelende kind Dat onwetend oud werd heeft Hooguit van alle moois kunnen dromen, Het is verdronken in later, Aan leven in het hier en nu Is het immers nooit toegekomen…

Ze zag alleen de de leegte die haar volgde zonder de naakte droom waarin ze ontwaakte en als een kind weer naar de zon keek die haar met zijn blinde liefde een nieuw leven zou willen geven.…

Eenzaam gebogen schuifelt de oude man door het verstrijken van de tijd getekend Het lichaam is een oude versleten jas geworden gevuld met vergeelde dromen Het sprankelende kind dat ooit was is vergeten gehuld in de nevelen van het geleefde leven…

Slaap maar kind ik heb ze verjaagd de monsters en de draken vannacht komen ze niet meer Slaap maar kind de muren hebben oren maar kunnen je niet horen ik adem met je mee Slaap maar kind het is hier zo veilig dat je nu echt slapen kunt ik waak wel over jou Slaap maar kind geef je maar over aan alle mooie dromen ik droom wel met…

tussen bloesem en vallend blad verwaaid, schijnbaar verloren schuilen nog tastbare sporen van vroege kinderjaren vol onschuldig verlangen nog heimelijk geloven in oude verhalen en prille dromen hunkerend naar geborgenheid tussen bloesem en vallend blad in het snel vervlogen leven is het broze kind…

als het zonlicht, ze zullen leven, langer dan hun beulen, hun namen geschreven in het licht, in sterrenpracht, in dromen.…

Ik wil de droom zijn van elk kind dat zijn leven anders leidt Dan de normale werkelijkheid. Ik wil de droom zijn van elke onzekere vrouw die heel erg aan onzekerheid lijdt Zodat ik vertrouwen en zelfrespect kan geven in hun vrouwelijkheid.…

Wonderlijk, de geboorte van een kind Een nieuw leven is gekomen Het kind van onze dromen Met veel blijdschap en liefde bemind. Een kindje, zo mooi, klein en teer. Zo gaaf en zo lief Onze harte dief Ontvangen van God onze Heer. Een kindje ons toevertrouwd Uit liefde geboren Mag bij ons behoren Als onze liefste schattebout.…

Ik droom een droom, van een witte Kerst, die er waarschijnlijk niet komt. Ik droom een droom van een mooie Kerst, die er misschien komt, Ik droom een droom van een vredige Kerst, die er zeker weten niet komt Want de nachtmerrie overspoeld als een ware tsunami alle vredige gedachten die Kerst in zich heeft!…