Alle inzendingen over De Ene OR Mirjam Bruijn

Daar ga je weer lang kijk ik je na terug naar je eigen huis je eigen wereld je eigen familie je eigen verdriet...... Even was je ze vergeten was je er voor mij zocht me op in mijn huis ontmoette me in mijn wereld luisterde naar mij begrijp je me. Al kan ik niet altijd vlekkeloos vertellen zonder te stotteren.... Ik weet dat je altijd…

Dat ik kon zeggen waar het om was dat de ene mens mag leven de ander in een eenzaamheid niets van zichzelf kan geven..... Ik wilde dat ik het al begreep de liefde en de lach dat mensen goed en lelijk zijn in kruipen en gezag.…

Hier sta ik dan, met angst en beven Een nieuwe confrontatie tegemoet Rust wil ik, niet voor heel even Leven!… niet omdat het moet Laf? Neen zeg, ben je mal! Heb genoeg het hoofd geboden Confrontaties, velen in getal Maar, ook ik heb zo mijn noden Ik vraag niet veel, slecht één verlangen Rust! Ik ben uitgestreden Iemand die opkomt voor…

Neen, mij krijgt u er niet onder. Ook zult u mij niet breken, wat u probeert met al dat gedonder. Ik ben sterk, dat is wel gebleken. Rampspoed zaaiend met duivelse precisie. Het zal niet gelukken, Uwe addergebroed! Want humor en lach is mijn divisie En ik krijg liefde in overvloed Staande blijf ik met hernieuwde kracht Geen honende uitdaging…

IJzeren tranen plengen over mijn wangen Pijn uit lang vervlogen dagen Maar ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst De geverfde glimlach van mijn gezicht Het koude afscheid doet haar plicht Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst Voor…

Sniffel, snuffeldiesnuf Vroeg in de morgen … je bewustzijn half verlicht Wellicht nog een beetje duf Je ruikt het weer…. doet niemand dan zijn plicht?! Je hebt het altijd wel bevroed Wanneer het neer komt op moraal Hebben ook de dames totaal geen moed Niemand neemt het op tegen deze geurvandaal! Er wordt veel gesproken in de wandelgangen…

zilveren plaatjes sporen van een nieuw leven schoonheid van de herfst…

gevangen in ijs kristallen vormen bloemen op uitgebloeid gras…

natte sneeuwvlokken dwarrelen neer op het gras smeltend in de zon…

Het land ontwaakt dit vroege uur een wulp roept in de lucht ik kijk omhoog naar hem en tuur hij vliegt voluit, ik zucht. Een koe loeit aan de waterkant de dauw ligt op het gras ik zet mijn stappen op het land waar ik ook vroeger was De zon verdrijft een laatste flard van mist boven de sloot, er wordt een nieuwe dag ontward; de lucht oneindig…

Op de dag dat mijn moeder tachtig jaar wordt, lopen we samen in de donkere avond door de straten van mijn jeugd Zoals eens mijn moeder mij bij de hand nam, ondersteun ik nu haar terwijl we teruglopen in de herinnering van de tijd Een winterse hagelbui drijft ons onverwacht in de beschutting van de bomen in het park waar ik haar bescherm…

Het was mistig, om mij heen. Er was wel een weg, maar ik zag hem niet. Ik leek te verdwalen, in een wereld waar ik geen hand voor ogen zag. Ik liep daar niet alleen, Kwam allerlei mensen tegen, of liep hen voorbij. Maar niemand kon mij de weg wijzen. Niemand wist wie ik was. Tot op het moment dat jij, daar liep, en naar mij…

In de nacht van de dichterlijke vrijheid, waar sterke woorden de wolken laten dalen en subtiele gedachten de dichter laten zweven, daar begint een nieuwe ster te stralen…

Ik voel me wegglijden In een eenzame diepte In een put Waarvan de bodem niet in zicht is. Ik voel me bevriezen In een wereld Van steen en ijs Ik voel me leeg In een volle wereld...…

Stralende zon, reikende straal Kabbelend water, beschermende boom Ik, in het gras melancholisch en loom…

Ik help jou behulpzaam te zijn, ik zorg dat je zorgzaam bent, ik praat als jij zwijgt. Ik ben sociaal wanneer jij 't af laat weten…

Als moeder ’s ochtends is vertrokken Komen de worrels uit hun hokken Eerst kussen zij de zonnestralen Dan gaan zij verse mieren halen Vervolgens poten zij bonbons En borstelen het varkensdons Ook hijsen zij de stikselnaden En fruiten zij de giebelwaden Hierna worsten zij de prakken Voordat ze door hun spillen zakken Des middags na het worrelwerk…

Je staat daar, alleen Aan de rand van de zee Je hebt het niet in de gaten Maar ik kijk met je mee Je tuurt in de verte Je blik op de horizon gericht Je gedachten gaan veel verder Ik lees de onrust op je gezicht Je staat daar zo krachtig Niemand kan om je heen Je weet wat je zoekt Maar toch kan je het niet vinden, alleen Ik probeer…

Al dagen zoek ik naar woorden Die beschrijven wat ik voel Niet langer zwijgzaam willen zijn Gewoon zeggen wat ik bedoel Toch krijg ik niks over mijn lippen Dus ik zet het op papier Met een brok in mijn keel Is dit voor mij de enige manier Voor jou, nu je iemand moet missen Zijn geen woorden, heb geen idee In gedachten, maar vooral vanuit…

“C’mon, man! I mean, we need a…, you know, hey! Ik kom dan wel niet lekker uit m’n woorden, En zeg soms iets dat liever niemand hoorde, Maar hey, ik word de president, okay? En Donald Trump? Je weet dat ik ‘m ken, Maar zeg me eerst ’s even waar ik ben.…

Het olympisch vuur was even in ons landje Inge had de fakkel stevig vast Het slechte weer gaf wel wat overlast Maar toch kwam er een pre-olympisch brandje Dat kon, het echte vuur was bij de hand Dat brandde fel oranje en constant…

er is altijd die ene die alles anders ziet die de wereld nooit leert verdragen die moe gebeukt de ander verjaagt er is altijd die ene die sterven wil er is altijd die andere die wil dat die ene moet blijven altijd die andere die zich verzet er is altijd die ene die bang is om alleen te gaan er is altijd die ene die aan de…

zoek naald in hooiberg google speldt je op de mouw de 'wie wat waar heid'…

HENRI BERGSON De hemel is één sterrenregen, Maar niet als in die ene nacht. Uw hoofd zo zoet tot mij genegen Maar niet als in die ene nacht. Wel kunnen onze lippen kussen, Maar niet als in die ene nacht. En ’t hartsvuur zal de lust wel blussen Maar niet als in die ene nacht.…

Mirjam…

Zeven was ik en tussen de kattenkoppen zag ik opeens de liefelijke Mirjam met donkere ogen die ongekende diepten verborgen. Haar stem tinkelde als de pendule thuis en sierlijker nog dan het paardje van mijn oom stapte zij het schoolplein af. Ik moest en zou haar mijn liefde verklaren maar hoe?…

De roep weerklinkt dat allochtonen die lastig zijn voor onze natie tot in de derde generatie in 't land van herkomst moeten wonen Zo zullen we wie niet kan integreren eerst elders eens manieren leren…

Ik vind geen woord dat jou niet stoort geen zin die jou eens zint Koop ik iets dan is het niets en neem ik niets dan eis je iets Wil jij wel willen wat je wilt en vinden wat je eigenlijk vindt? Een kind zijn als een ander kind of is dat woord ook al verkeerd? Waarom kan die puberteit in godsnaam nooit eens zonder strijd?…

Laatst vond men in een labyrint een wanhopig, verdrietig mensenkind het was zo bang want wat duurt het lang als je nergens meer een uitweg vindt…

Recente misdaadcijfers in 't AD Die wijzen op 't gevaar in grote steden Daar wordt het meest onder het kwaad geleden Op 't platteland valt 't vooralsnog wel mee. Toch is ook hier oplettendheid bevolen Laatst werd er overdag zomaar een kip gestolen…