Alle inzendingen over Doodsangst OR berusting OR nieuw begin

Nee, vanaf vandaag begin ik aan een nieuwe start ik ga erover praten, ik volg mijn hart. Daarvoor zal ik eerst door een diep dal moeten gaan, maar uiteindelijk zal ik weer rechtop staan. Dus alsjeblieft geef mij wat kracht en moed, geloof me het zou me helpen, dan komt het goed!…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Deze dag is als een rivier zonder oevers. En ik laat mij gaan op de stroming. Telkens een andere stad, een verrassing, een beloning. De wereld is een bron van zaligheid die naar de zon en liefde leidt, ons verwarmt van binnen. Deze dag is eigenlijk als iedere dag, een om opnieuw te beginnen.…

De nacht slaapt waarover zij waakt. Vol verkregen levenslust gooit zij haar gordijnen open kijkend naar ondergang van volle maan, vervangend in prille ochtendzon. Een zware deken valt van haar af. Ze voelt zich vrij, eindelijk haar ogen, kijken weer blij. De nacht; eindelijk voorbij.…

Proef de schoonheid van het leven en ruik de geur van een nieuw begin. Accepteer dat wat is en ga voor dat wat komen zal. Het leven waarin je hart jouw zal sturen en je wijsheid hierin zal leiden. Jouw leven waarin je aan het einde van een pad een nieuwe zal betreden. Het pad van jouw bestaan, de weg naar jouw geluk.…

De geploegde akker ligt daar het nieuwe zaad zal wasdom geven zo is het ook in het leven aan het begin van het nieuwe jaar voor ons ligt onaangeroerd de tijd wij mogen de tijd vervullen met blijdschap of met narigheid met tienen of met nullen de toekomst nodigt uit om dromen te vervullen neem daarom een kloek besluit met passie en liefde…

ruisend als wind onder ritselpapier in de stilte zinnentuin zoemen samenklanken eerste hommellijfjes vliegen in een lange zwier - opnieuw ademhalen het laten van een zucht de wind bolt zijn wangen blaast regen uit de lucht natte tegels drogen voetstappen zoeken het onbereisde pad herkenning in ogen en ik denk… nooit heb ik nieuw…

raakte ooit midden je bloei verslingerd driftte mee deelde verhalen geheimen tijden van liefde verlies en verandering tot ik verweerd maar nog steeds een glimlach rimpelend in de holte van je stam stil slapend ging bedenken dat als dit het einde was ik er ons heel graag in verdroom met evenwel een nieuw begin…

Je neemt een nieuwe bol en laat die spinnen. Je voegt er water, land en bossen bij en laat er dan een keur aan dieren vrij, de allermooiste die je kunt verzinnen. De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’. Maar is die wel van toegevoegde waarde?…

druppels waaien weg een nieuw begin stroomt binnen het pad rolt vooruit…

Uit de eikenstronk groeit nietig, met levenskracht, een berkenboompje,…

Ik weet, ik weet… Ik zoek, ik zoek… Een nieuw begin.…

Nog wat herfstbladval maar zichtbaar al de knoppen voor een nieuw begin…

begin de zomer in…

Ruimte zon en wind in korte vlagen schreven een nieuw begin in hem.…

Niets kan met vuurkracht iets nieuws openbreken bij destructief beleid. Als de doden niet meer zwijgend berusten Beëindigt de strijd.…

Doodsangst bestaat, dat is waar. Die kun je in andermans ogen zien, als angst om niet te durven leven. Wie levenslustig gestorven is, kan nog dagenlang nadien, zijn levend zaad schenken, aan een vitale vrouw, die daarom vraagt. Hier is geen sprake van doodsangst, maar van doodgewone levensmoed.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

begraven onder dikke aarde verstikkend en bang, woel jij jouw onderaardse gang naar boven, aanvaardde het leven zoals ik jouw weer deed geloven, greep mijn handen en rukte je los uit het verleden, weg naar boven dagen werden helder, verlichtten het nieuwe pad, ingeslagen vol verwachting en gedreven totdat, je teruggleed in spiralen…

donkere dagen nu de dagen amper licht door laten de boom haar sap in de binnenkring roept en wij kleumerig op zoek naar warmte onderdak vinden in huis en herberg thuis mogen komen bij ons zelf verwachten wij U in het uitbrekende ochtendlicht waarlangs onze hoop in diepte verscholen oplicht en onze levensstroom opnieuw…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen Er klinken geluiden uit de achtertuin een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ------------------------------------- uit: 'Mijn pen krast al even dwaas'.…

eens onder invloed van warmte en licht zal het leven terugkeren en zich zichtbaar uiten Soms ben ik die boom en hoewel ik niets wil laten vallen gebeurt het toch en verdwijnt het besef met de tijd Wat rest zijn lege handen en een weemoedig denken aan vervlogen dromen Maar van binnen ontluikt klein, aarzelend maar niet te stuiten nieuw…

De ether zingt een eigen lied nieuwe morgen nieuwe Mei zo anders een uur vervoering samen merels en meesjes, duiven vinkjes en fiere haan al door elkaar uniek danklied voor zon in natuur betoverend mooi zachtjes en teer hoopvolle tinten plots open opnieuw geboren Enchantee…

Mijn pen stroomt over van geluk wat ik ook schrijf het kan gewoon niet stuk blijdschap vreugde glimlachen je ziet mijn geschrift mist enig doel het is zonder overdrijven vasthouden wat ik heb dat blij gevoel dronken van geluk alle bloemen die ik voor je pluk.…

het offer gebaart naar lege woorden die zich uiten met verzen die ik niet ken toch beweegt mijn mond in de klamme wind waarvan ik weet dat die me bevrijdt beloften zijn de knopen die de storm schuwen voor grijpgrage schuldenaren welken mij de drempel over laten treden met bewegingen die ik eens terzijde had gelegd de ruimte gebaart naar…

Is er heel veel afscheid genomen, het nieuwe jaar dat wacht. Wij mogen opnieuw gaan dromen, niets is te gek, alles mag. Laat achter de pijn en het leed, ben klaar voor de eerste nieuwe dag. Laat de zon in je hart gaan schijnen, neem elke hand nu met een lach. Je zult dan zelf ervaren, dat gelukkig zijn in het nieuwe jaar weer mag.…

elementen Nieuwe tijden scheppen andere precedenten…

Ik ben die vrouw die een paar passen zet en dan blijft staan in de wind op haar gezicht, mijn huid voelt de wereld nieuw, de kersenbomen deze wandeling naar de winkel op de hoek om de hoek auto's geparkeerd aan de stoep zijn al zoveel meer dan het uitzicht op de ramen rondom, de tuinen schoorstenen en wolken, de wind op mijn gezicht…

Doodsangst heeft niets met dood. Ook angst kan de geest niet geven. Angst is alleen maar bewijs. Bewijs van onbegrepen leven.…

Jij die niet alleen Met Pasen maar elke Dag wel in mij sterft En samen met mij doodgaat, Wakend de nacht van doodsangst Doorbrengt, me door de dood Heen vasthoudt en samen stervend Tot nieuw leven komt in een Leven dat echt is, waarachtig, Waar niets gekunstelds meer aan is En waar we samen drinken van het water des levens Gelouterde…