Alle inzendingen over GEDACHTEN OR GELUK OR LUISTEREN

luister, luister dan en hoor hoe een godverlaten kind in een lijf vol liefde schuilt maar zijn onschuld toch verloor ik noem je 'lieve' keer op keer omdat ik geloven blijf in de warmte van het leven ondanks winter in mijn lijf niemand die ik paaien wil niemand die ik storen zal in een stad gevuld met leven is het ware leven stil…

in een aangetast luisteren hoor ik fluisterende stemmen in het voorbij gaan spreken in wanorde en waarheid van herhaling en doodse dingen wat met mij oud zal worden en het verleden zal bedekken zo ons zwijgen, zo ons zeggen. niets werd ons beloofd, alleen het leven dat wij kozen kan ons nemen of verlaten……

hij vertelde zij luisterde zijn tranen rolden over haar wangen…

zonlicht maakt haar sterrenlicht vol straalt in haar gezicht komt samen in haar ogen en straalt op ieder die haar ziet haar aankijkt in haar ogen onverstoord en het lied dat ze zingt echt hoort zo zuiver luister maar….. en huiver…

heel veel woorden onuitgesproken van hart tot hart van oog tot oog worden stilletjes gedragen op de vleugels van de wind…

Ik versta je niet, maar vergeet te luisteren, als ik aan de buis gekluisterd zit, toch is het geen misverstand, alleen, is mijn aandacht niet bij jou, maar bij dat, wat er in mijn hoofd zoemt.…

Laten we nu maar luisteren en lezen niets meer wissen dan zal de nieuwe morgen zijn begrip en kleur niet verliezen.…

het schrift wil luisteren naar een ander woord dat vers en rijm in de nacht verstoort met de klinkende letters van een zingend lied dat als water tegen rotsen stiet…

Heb jij het met gezeur, ook helemaal gehad Ben jij het oeverloos drammen, ook zo vreselijk zat Is de ander altijd belangrijker, omdat: Je zo goed luisteren kunt? Is de glans vertrokken, zijn de dagen mat Zou je in staat zijn te zeggen, gewoon dat: Je wilt dat men naar je luistert?…

Er voor je zijn, eerlijk en betrouwbaar belangstellend en luisterend, want meer Kan ik niet voor je doen!…

Ik moest er naar luisteren er wonen in Venezuela dertig miljoen mensen en één miljoen kinderen de armsten der armen zijn muzikanten hij speelde guitaar Albéniz op zijn mooist Asturias…

Lichaam ik luister naar wat je zegt Maar moet dat nu echt Je maakt me toch weer kwaad Als het weer niet gaat Gewoon een simpel ding Woedend ga je er tegen in Het helpt alleen niet En je doet jezelf verdriet Ik praat niet eens over de pijn Die kan soms zo vervelend zijn Lichaam het valt niet mee Maar ik luister en zeg nee!…

van het luisteren....…

stuk Nu luister ik pas zelf Naar alles wat ik zeg Nu luister ik naar mijn hart Want dat leidt nu de weg…

Wanneer we pure gelukzaligheid tentoon spreiden is dat dan vanwege puur geluk, of is het maar schijn?…

Zoveel, gelukkige momenten die door haar gedachten gaan. Ze heeft geleefd met volle teugen, haar kinderen als bloemen rondgestrooid. Veel geluk, en pijnen ook, door ziekte en de onvermijdelijke dood. Met woede…soms berustend. Beseffend, dit vergeten kan ze nooit. Door haar hoofd spelen de gedachten.…

Stil te staan in gedachten staren in het niets. Stilte, ook al waait het om je heen, krachtig, soms met regen, donderslag: BOEM! Natuurgeluiden, luister, luister, luister.. totdat de stilte weerkeert in jezelf. Vredig. Tevreden. Rustig. Sttttt... Stilte.…

Gevoelens en gedachten Staan soms loodrecht op elkaar, maar wat is nu waar? Zijn mijn gevoelens datgene waar ik naar moet luisteren? Of zijn het toch mijn gedachten die de waarheid fluisteren? Vrede tussen die twee lijkt niet te bestaan. Wie komt mij redden, zodat ik weet hoe ik verder moet gaan?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik staar naar de bomen en hoor wat vogels zingen wil deze vreugde tot me door laten dringen maar diep heel diep van binnen voel ik meer verdriet dan mijn oren horen en ogen zien ik blijf luisteren tot het geluk me raakt...misschien…

Klim over bergen vaar over zeeën trek van land tot land kijk naar bloemen kijk naar bomen luister naar vogels geniet van vissen groei met seizoenen mee bezoek de mensen leef in geluk met dromen.…

Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, de liefde die ik in jouw ogen las, de woorden die ons samenbrachten. Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, bidden in hopen en verwachten, het diep geluk dat ons gegeven was. Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, de liefde die ik in jouw ogen las.…

Kijk, Luister, Vraag niet. Verlangens bedolven onder De mateloze woede van hen, De rusteloze zoekers. Ontdekkers, Beschermheren van Onbezonnen geluk. Waar dwaal je? Dromend door het Zwartglimmend stratenvocht? Alleen Gedachten denkend.…

de vondst van het hoefijzer stelde mij voor een probleem hoe ga ik hem ophangen probeer daar op internet maar eens achter te komen uiteindelijk besloot ik naar m'n gevoel te luisteren dus met de opening naar boven welnu daar hangt hij thans vastgeklonken aan de schutting en nu maar wachten op het geluk…

Ik lees je gedachten, ik zie je gezicht, je mond soms open, weer dicht, spreekt. En ik hoor wel, maar luister niet, want je gezicht zegt genoeg... Verdriet.…

in eeuwigheid geluk voor wie het horen wil ik luister en ik weet dat mijn God altijd helpen zal en zeker niet vergeet…

Jouw geluk is nu even verdwenen maar weet strijden hoef je niet alleen. Pak mijn handen voel mijn kracht kijk me aan zie ook mijn lach. Ik zal er voor je zijn in moeilijke dagen als je me nodig hebt roep me dan. Ik zal je troosten naar je luisteren samen met jou zal ik ook huilen.…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

Als ik mijn gedachten laat gaan en er praat iemand steeds tegen me aan, dan erger ik me daar vreselijk aan! Maar krijg dan toch spijt en denk, hij moet zijn verhaal ook kwijt. Geef hem maar een luisterend oor en ga met het denken een andere keer maar door!…

Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen. Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies dat zelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.…