155 resultaten.
Aan de rand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 De torens van Gent
prikken mijn aandacht
steenvast op de stad.
Zij wenken: “Kom terug!”.
Het spel van zon en schaduw
belicht telkens weer opnieuw
haarden van herinneringen.
De stad ontplooit zich.
De torens blijven wenken.
Als vingers tikken ze mij.
Engagement en eigendom
weerhouden mij verder.…
Chemtrails
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Bezorgde burgers kwamen bijeen in Gent
voor een echt opzienbarend fenomeen
Specialisten spraken er achtereen
Ze vertrouwen de hemel voor geen cent
Atmosfeer vol strepen; ernst of argwaan?
Velen denken; er zit vast een luchtje aan!
Bron: argusoog.org door Godelieve Vaesen-Internationaal Chemtrail Symposium-Bewijzen: we worden besproeid…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Bijverdienste van een pater
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 420 Een pater uit Gent kijkt me blij aan.
' 't Publiek zal voor mij in de rij staan:
ik heb een verrekt
formidabele act,'
zegt de man, ' 't is een prachtige bijbaan!'
In Vlaanderen kom ik wat later.
Daar zie ik toevallig die pater.
Hij staat voor een tent
op de kermis in Gent.
't Is een héél klein insectentheater.…
Bij een foto van Roger Ballen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 433 Hun blik vangt de fotograaf
die hen zoekt in te blikken
Via een camera kijk je dubbel
Ze zijn tweemaal gefixeerd
Fotografie doet zijn aandacht leven
Techniek doet het hart kloppen
De camera geeft hen de geest
Zij geven de foto een ziel
Zoals het andere intrigeert
is het andere geïntrigeerd
Zeepbellen zijn te vatten
voor ze uiteenspatten…
Etretat
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 3.371 Het veilige dorp van een mespuntje zee
snufje zout waar de kiezels de branding
doen rollen en klossen waar de winkels
nog op hun hurken zitten bijeen op een plein
waar de kleuren buiten de deur wiebelen
plastic strandslippers ballen waterpistolen
toeristen waar de naam kortom vredig is:
Etretat
Maar voorbij baai en bakens promenade…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
BEGIFTIGD (6)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Ze leerde hoe zich op te laden
Van jutter, Triton, Jan- van- Gent
Ze raakte aan haar taak gewend
En dichtte kieren, scheuren, naden
Zoals ze door het leven waadde
Een Zeeuwse oester, vaak absent
Somtijds geopend en attent
Een werf voor averij en schade
Het werd haar allerlaatste reis
Vertelden haar de lichtsignalen
Van vuurtoren en hemelzalen…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Fauvistisch opgetekend [ het Wad]
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 , het gelijk stevent af
op theater en marktkramen, de ontstemden
eten honing en ik kalk mijn fantasieën
op de draagmuren van de polder
in mindering gebracht zijn kwelders de
horigen, het begraasde land van eeuwig vrucht
en druppelend rijp waar de zon zich hecht
aan het nakend refrein van oeverzwaluw
tot aan de reikwijdte van de Jan-van-gent…
Een ufo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 (voor Herman Brusselmans)
Te beseffen
dat zijn waaier
om verkoeling een ijsparapluutje is
wat nog altijd meer is dan Nix
en toch vermoed ik dat hij
de minst geile bromfiets van heel
Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen
te kijk zet aan een schandpaal,
terwijl hij van nature zo schuw is
als een misplaatste kangoeroe,
feit is dat men loslopende…
Toen en thans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 Oude kranten met verdaagd nieuws
dwarrelen voorbij en weg.
De regen op de ruit
versnippert elke duidelijkheid.
Het is weer onweer.
Rood-groen-rood-groen,
nooit eens oranje,
rood-groen-rood-groen-rood-groen,
het gaat te vlug,
rood-groen-rood-groen-rood-groen,
zo is geen verkeer mogelijk,
het licht verspringt te rap,
soms snellerer…
Avondwijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 De kil-zwoele avondwijn
wordt gemorst en bedwelmt.
Hij maakt geesten verward
en doet sterretjes zien.
Indrukken sluimeren en
flarden stapelen zich op.
De sluier van de nachtsirene
draait me rond en rond me
en wikkelt me tot mummie in;
Zonder het te merken wurgsporen krijgen :;
spannend ...…
De pracht van een palmboom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 40 Takkengestel wiegt
op de golven van een wind
in ontspannen sfeer.
Altijd ben je wonderlijk gekleed rechtover het water
Met een uitzonderlijke moed, bestand tegen weer en wind
Een prachtige structuur van jouw palmbladeren laat mij dromen
en zorg je dat ik het heerlijke zomergevoel extra lang kan vasthouden.
Je beschermt mij tegen fel zonlicht…
Passendale
gedicht
3.0 met 27 stemmen 16.078 .
-----------------------------
uit: 'Linkerhart', Gent 2000.…
De sleutel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Liefde is de sleutel
van het slot
van het slot
Liefde is de sleutel
tot het mysterie
aan het slot
van een verhaal
Liefde is de deur
opengooien
van een open verhaal
Liefde is een open verhaal
Liefde is ...…
Naast de kwestie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 199 Je keek hongerig en ik voedde jou
blikte
Je leek dorstig en
bleek
ik schonk je drank
Je scheen begerig en
ik ging met jou naar bed
Geen enkel ogenblik
kwam het in mij op
dat je begerig was naar inzicht
dat je dorstte naar genegenheid
dat je hongerde naar begrip…
69 Keer en meer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 6 jaar tezamen,
9 maanden getrouwd,
69 keer en meer
van, uit, in en aan mekaar :
je slaat er pal achterover van.
Beha's, kousen en meer verspreid
op het slagveld van liefde,
de gedachte aan jouw kruis
stevig in mijn zinnen gepland,
beelden en geuren
in mijn geest gebrand :
de werkelijkheid
in dromen binnengeleid.…
In mijn hemd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Je kleedde je uit,
je zette me in mijn blootje :
ik stond in mijn hemd.
Je kruiste je armen,
afstotend,
een streep door mijn verlangens.
Je lag als een sfinx
in de woestijn :
peilen naar jouw gevoelens
ontweek
je
onberoerd en de tijd trotserend,
overstromingen van het leven negerend.
Piramidale ontzag had ik !…
Onze Franse omwenteling
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Wij bestormden de Bastille
om onze gevoelens de loop te laten.
Later vormden wij de pijlers
van spanten die aan de hemel
vanuit het Aards Paradijs
tot 1 spits samensmolten :
een Eiffeltoren waarmee
wij luchtkastelen tekenden.
Thans zijn wij de raakvlakken
van een eeuwige en ondoorgrondelijke piramide
in het hart van wonderlijke pracht…
De tijd van toen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 De snelweg van nu
snijdt het wandelpad
van gisteren af
en maakt herinneringen
onbereikbaar voor iemand
van meer dan tien tot twaalf jaar.
Het land van toen ligt daar
en hoe graag
stap ik in de tijd
over wat mij hier weerhoudt.
Een scherm van bomen
voor het verleden
dat ik door de nevel
even ontwaar.…
Woorden toen en nu
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Mijn jouw-indrukken gegrift
op stenen tafelen in m'n geheugen
staat verzegeld
ons gebeiteld verbond
vanaf het ogenblik
dat we mekaar vonden
was het een blik op oneindig
was het geen blik meer maar goud
dank zij jou, m'n Steen der Wijzen
waarvoor ik gouden kalveren terzijde liet.…
Zeggen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 301 Wij zijn de 2 koningskinderen
en staan voor het water,
uitgegraven door ons trots onbegrip
en gevuld met tranen van spijt.
Mijn mond zei woorden
die ik niet denken kon
maar mijn mond zei ze toch.
De tranen vielen 1 na 1
en vormden een lawine
die de rots doordrong.…
Rampzalig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 Nauwelijks letten
op de druilerige druppels
die samenklitten
tot een zwellende zondvloed.
Geen acht slaan
op het tromgeroffel van regen
op het verbloem(en)de regenscherm.
De wind briest de waarheid
en knaagt aan de vergullende dijken
van de helende tijd.
Zakjes vaderland zullen later
de diepe bres opnieuw dichten
doch de brakke…
Het jaar van de grauwe gans
gedicht
2.0 met 147 stemmen 18.626 zusje,
is een bijzonder dier
zo worden ze niet alleen
hevig verliefd maar zijn ze ook
ontzettend trouw wat toch nergens
voor nodig
is in het dierenrijk
maar mocht de vrouwtjesgans
al vroeg weduwe worden toont zij zich
een geboren verleidster:
op d'r paasbest
en met nog eens ekstra
opgepoetste slag- en staartpennen
lokt ze de jonge genten…
De 5 zintuigen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Ik kijk haar aan al kijkend
kijkend luister ik haar aan
al luisterend
luisterend ruik ik haar aan
al ruikend
ruikend raak ik haar aan al smakend
smaak ik de liefde?…
Herfstbeleving
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 101 Vroege ochtendkou
wind speelt in de bladeren
herfstmelodieën
Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de rode bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in laatste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.
Wanhopig en machteloos probeer…
Dierdicht (1)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 De pinguin was minister-president
Hij had het druk met soebatten en sussen
Hij streek de plooien glad, terwijl de mussen
Van ’t dak vielen, dood, volgens Jan van Gent
Dat weet hij aan klimaat en kampement
Verkeerde dakbedekking, uitlaatgassen
Van stinkdieren die zich niet wilden wassen
Jan was een aanwinst voor het parlement
‘Wat doen we…
Het knaagdier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Verzinkend in het slijk der aarde
rest me slechts
wroeten en geknabbel.
Een spitsmuis die gangen graaft
in de spitstechnologische machine,
een vuiltje met andere woorden.
Geen vuiltje aan de lucht?!
Enkel een zonsondergang
doch niet meer voor mij:
ik zou mijn vingers verbranden.
Schichtig vluchten mijn gedachten
als een rat. Vetgemest…
Lente, lente
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.622 Laat ik dan maar een gedicht schrijven
Lily May Parker, geboren te Brugge
op 26 mei 1981, enig kind
terwijl mijn wortels liggen in Gent
toegegeven ook in Java en Cracova
Wegen heb gebouwd en bruggen
waarin aan de onderkant mijn naam
Van den Hemel, want we dachten
de tijd gaat onveranderd voorbij
aan kerken en namen van…