Alle inzendingen over Haar leven mist

De wintermist ligt als een donzen deken geluidloos wit en wollig in de wei. En in het donker weeft de sneeuw een sprei die klaarder tot mij spreekt dan alle preken. Dit beeld zorgt strakjes voor een warme lach als ik me insmeer op een zomerdag.…

Mist,laaghangende mist over het land de bomen silhouetten ...zonder enig kleur De deur tot voorjaarskleuren deze morgen nog gesloten De hekken van de weiden nog met geen eeltige hand ....aangeraakt Alleen de Schepper op de hoogte dat Hij de aarde heeft gemaakt.... echter niet op de ochtend van deze zondag.…

Harriet stuurde mij een app met de vraag hoe het nu met ons gaat vergezeld van twee schattige video’s hoe zij heerlijk ouderwetse spelletjes leert als schaduwspel en kiekeboe aan dochter Isa De vrolijkheid hiervan is zo aandoenlijk Het komt binnen in mijn hart, dat wel De emotie in mijn brein laat mij in de steek Hun gelach verdrijft de mist…

Mist hult de straat in semi-onzichtbaarheid als een negligé een vrouwenlichaam met de nodige nonchalanche bedekt: de essentie van lijnen en vormen zijn nog wel te ontwaren maar de details worden overgelaten aan de verbeelding.…

Die de mist mist De vroege grassprietdauw Niet de fietsers in de kou…

z’n geest gehuld in nevelen was zichzelf kwijt in de dichte mist…

Ik miste je al een héle tijd Iemand met wie ik van gedachten Met wie ik kan lopen En toen je kwam mistte het We zagen de bruggen bijna pas als we eronder We liepen langs zendmasten Langs bomen Langs plastic zakken voor vissers afval Soms wisten we niet waar we liepen Maar er waren snelwegen waarlangs, kanalen Niets was duidelijk Maar 't…

Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare verdrinkt in een mist van dichtheid en uitgestrektheid waar haar silhouet wordt gemetamorfoseerd in vage contouren en on- duidelijke vormen terwijl toppen lijken te zweven boven deze ongeziene luchtlaag.…

Ik miste iets in mijn leven, Maar wist niet wat. Nu jij jouw hart aan mij hebt gegegeven, Weet ik dat jij ontbrak op mijn pad. Nu je op mijn weg gekomen bent, Laat ik je niet meer gaan. Zonder jou ben ik niet in mijn element, Dan kan ik het leven niet meer aan.…

De vloeibare pijn die je niet aan kunt wijzen -- moet wel verdriet zijn.…

Morgen kom jij weer terug, of later, of nooit -- nooit verlaat je mij.…

Het leven begint puur zonder duisternis. Onschuldig geboren geen stress, geen zorgen. Hoe langer we leven hoe meer we beleven. Hoe ouder we worden hoe meer stress en zorgen. Hoe meer problemen hoe meer duisternis. Het begint rustig met een duistere mist. Bewolking komt in het leven en verdrijft het licht. Soms leven we in totale duisternis.…

Mist Geen kleur Geen verschil Grijze brei Geen vooruitzicht Malen en Meer malen Dwalend op een vlot En geen oevers meer te zien Geen nacht en geen dag Geen leven meer…

een tram ramt een bus sleutelbeen ribben breken bekken doorboord wat blijft over vermoord door het leven gekluisterd aan het Blauwe Huis kapot lijf kapotte liefde het verscheurde leven op het doek de verliezen dreigende luchten bloed gaat over in bloemen aderen verbinden mensen en altijd haar intense blik haar ogen houden…

Ontdaan van overbodig leven Kaal zo op het eerste oog Minder dan de helft Van wat je was Leven doorbloedt jouw Ledematen en je mist Het weggehaalde niet Pijn die voor nu Onherstelbaar lijkt Verwelkomt latere Schoonheid toegelachen Door de tijd…

Mijn leven vloot als ijle mist, In onvervuld verlangen; Die naar tonijnen heeft gevist Vermocht slechts bot te vangen. --------------------------------------------------- uit: Heer, bewaar de kattenmepper (1983)…

de mist begeven Een aardbeving verwoest je leven Een puinzooi is over gebleven Liefde is als de natuur: tijd zal alles helen Hoe duister het ook is het zal weer licht geven De natuur herstelt zijn eigen leven niet in één keer maar het duurt wel even…

Hij was een vaste waarde op het veld, Zijn plaats was zeker, hem kon niets gebeuren, Dus dat juist híj z’n kruisband af moest scheuren, Heeft ook Oranje’s keuzeheer ontsteld. Ten teken van Louis' mismoedigheid heeft hij z'n beide armen uitgespreid.…

Daar: de Oceaan, en binnen in mij nóg een -- Zonder Vuurtorens.…

Ik zou wel in armoede willen leven, als jij maar weer de oude werd. Je pad glad strijken voor het moment dat je bij me terug zou komen zoals je ooit was, zoals je altijd bent geweest, de liefde van mijn leven die langzaam aan in de mist van het vergeten verdwijnt.…

Het orkest dat de harmonie van 't leven speelt, mist geen noten. De Harmonie, door 't orkest gespeeld, wordt eerst dán teruggefloten, als er een verkeerde noot geslagen wordt.…

de rook dringt binnen als een warme mist die het leven laat varen in een lage list die vervloekte in het heden zoekt en als de droeve dronkaard in het donker doet…

In de mist is trage een os met een ossewagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossewagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

In de mist is trage een os met een ossenwagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossenwagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

enige list, verder in de mist.…

leven in de lucht leven in de put leven op een roze wolk leven op een mooi moment leven in een donkere grot leven omdat het moet leven vrolijk in en uit de zon schijnt vrolijk op je huid leven op een roze wolk k'wou dat t'zo blijven kon leven somber en verdriet dag in dag uit die dichte mist soms heel soms denk ik,...…

wat zou er na dit leven zijn? je wil het zo graag weten is er dan nog zoveel verdriet en pijn? je wil dingen gewoon vergeten je wil er zo graag achterkomen misschien dat het wel beter is van binnen kun je er van dromen is er dan iemand die me mist?…

en ik zeg, na 30 jaar mis ík haar nog steeds je mist het bellen, je mist het contact, je mist haar raadgevingen, om het even wat je mist haar niet op maar één moment, je mist haar omdat je een kind van haar bent,je mist haar omdat ze je moeder was maar bedenk, je mist haar bovenal omdat ze als jouw moeder Uniek was.…

ik dicht je lieve woorden toe maar ze blijven hangen in de mist hoe ik je ook aanraken wil je blijft onaantastbaar in de mist hoe ik voor je zingen wil het blijft onhoorbaar in de mist ik schrijf een briefkaart gefrankeerd vol liefde en vertrouw deze toch toe aan de mist…

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…