Alle inzendingen over Hells Angels OR Harley OR Tattoo

zware woorden woorden als zwaarden die hakken en houwen scherpe woorden die kwetsen lieve woorden om je zin te krijgen dreigende woorden die je nek afknellen verklarende woorden niet altijd te geloven woorden die wegen als lood levenslang meegaan een tattoo op je ziel en af en toe een woord van liefde dat maakt al heel veel…

De verzadiging en het helle feest van de zomer.…

Zo geruststellend de helle klank van gleiswerk 's middags bij de vaat. Buiten straalt de lentezon, woedt corona ongemerkt.…

Nederland wordt langzaam wetteloos: Bedreigde officieren van justitie, Hell’s Angels koeioneren de politie, De bouwwereld is meer dan maffioos. In Limburg rijden weer de Bokkenrijders! Waar zijn de criminaliteitsbestrijders?…

' Dacht het beest dat in het vlees Van de verschrikte Glennis Grace Zijn angel prikte, aan de Dnjepr Zouden die onmogelijke dromen Nu wel of nu juist niet zijn uitgekomen?…

warme hondelijf neer door tranen verblind pak ik je halsband en je riem en bid zachtjes voor me uit hoewel ik stik in mijn verdriet en mijn pijn weet ik het zeker ergens daarboven zal voor jou toch ook wel een plaatsje zijn kan je mij vergeven om wat ik heb gedaan mijn grootste daad van vriendschap ik heb je laten gaan dag lieve harley…

nog warme hondelijf neer door tranen verblind pak ik je halsband en je riem en bid zachtjes voor me uit hoewel ik stik in mijn verdriet en mijn pijn weet ik het zeker ergens daarboven zal voor jou ook wel een plaatsje zijn kan je mij vergeven om wat ik heb gedaan mijn grootste daad van vriendschap ik heb je laten gaan dag lieve harley…

In het gave gebit, de angels en de tentakels van de beesten en beestjes velerlei geloof ik, in de uitwissing der sporen en de wenteling van de tekens, in het luchtkasteel dat het lijf is en in de mens die de moed heeft. ------------------------------- uit: Molwerk (2014)…

Ik kijk wel uit – maar stiekem denk ik wel: Hoe kwamen deze angels in de hel?…

Terug naar de roots is terug naar de jeugd is terug naar daar waar je angels liggen Je wortels zogezegd. Maar wanneer de boom wordt gekapt De huizen omlaag gehaald, zonder pardon en de mensen er niet meer zijn, waar zal dan mijn heimat zijn?…

Daar zij frequent hun angels in mij pluggen En zich aansluitend laven aan mijn bloed (Hun eitjes moeten immers uitgebroed), Blijk ik nog woest aantrekkelijk voor muggen. Die vallen op Wim Overweg, de ziel, Meer om zijn bloed dan om zijn sexappeal.…

hij overwoog een zondewende teneinde de zonnewende te vertragen evenwel verder dan denken kwam hij niet what the hell zijn een paar dagen meer of minder…

schud je de haast uit je hoofd vergiet je blauwgroene tranen vind je de angel van de pijn sta je in vuur en vlam verpak je de glans van de parel stroom je samen met de stilte raak je onderweg alles kwijt…

het was geen rozentuin vogels wel zij schetterden in kleur en vlogen op tegen haar waarheid in 't helle licht van die woorden sloot ze de deur aan de andere kant krulde de kat…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Voetgesteund, de armen nonchalant hangend aan stuurstaal, koplampchroom Eeuwigheidsrit tot aan hemelboog De Harley Davidson blues…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

zij is een reuzenvlieg en steekt haar angel van bezitsdrang in mijn lijf zuigt mijn gedachten - nee - mijn leven uit mijn lichaam op zij vliegt maar niet zo heel ver weg keert telkens na herstel van stukgebeten irritatie- huid terug en zal niet stoppen eer zij sterft of ik…

onbevreesd tegemoet gaan het zegt niet ik ben niet bang maar ik durf mijn angst te trotseren kijk die met open ogen aan zo spreekt ze met een fluister vastberaden in de wind ook al zijn er vragen ook al zijn er voetklemmen en angels onderweg ik denk dat ik het antwoord er op wel in het “leven zelf” ga vinden…

Echte mannen hebben baarden, de stoerste een tattoo met hartje mama, en eten geen brood, maar alleen de korst. Echte mannen huilen niet. maar als dan toch, door merg en been, ogen tranen, hebben echte mannen echt verdriet.…

en dan creëert de onmens zichzelf vanuit de angel van zijn bestaan de eeuwige dood is een metgezel die zijn ontvankelijke geest beheerst hij versleept en dumpt de medemens als lijk naar opnieuw gedolven graf waar zijn roedel heer en meester is eigen zelfdood niet ontwijkt…

Komt deze overdreven angst voor rellen wellicht omdat het draagvlak is gaan hellen?…

een vrouw is verliefd ze stuurt berichtjes hij antwoordt niet altijd elke stilte heeft een angel zij trekt die uit en legt ze in een laatje op alfabet bij de c stopt ze ermee dicht elk gaatje wast haar kleren betaalt rekeningen de man stuurt een berichtje zij antwoordt niet nooit…

Ik hou van jou Angel nog net zoveel als toen, en als ik je moest zeggen hoeveel dat zou zijn.. tel dan alle sterren het zijn er vast meer dan één miljoen, maar zoveel ik van jou hou gaat zelfs die miljoen sterren voorbij..…

Daar op het Vrijthof te Maastricht mocht ik onder je korte rokje kruipen Daar liet je het toe, smeekte zelfs, en nog wel op klaarlichte dag Met mijn lippen in jouw lies, slikte ik en spoog Je kreeg zowat de stuipen Met in mijn hand de angel van de bij die jou zo stak vertrok je grimas in een lach…

gelijk de avond over aarde dwaalt met grijze vingers rust’loos graait naar alles wat zijn schemer kan verstoren sluipt de nacht in mij maar zoals het maanlicht zwijgend duister ademt en tot hellen daagt wacht ik stil op morgen…

Zij wijst ze en roept ze met helle Bekoringsstem: "Zij voorspellen Geluk!" Maar ik zie verder: van het bergenjuk Komt een donkere stip neersnellen, Een zwarte vogel voegt zich er bij.…