Alle inzendingen over Ik vergeef je...

een moment viel terug in onbeweeglijkheid niet lang daarna een vergeefse poging en de schier onmogelijke taak woorden terug te halen gelijkend op dunbewolkt verstillen ogenschijnlijk doof maar onherroepelijk…

zoals de dichter soms vergeefs naar iets zoekt en louter leemte treft tóch moed houdt en de hoop op meer... verwondering is de vondst van het onverwachte met 't gedicht als ultiem geschreven bewijs…

Er wandelt een vrouw in het Kronenburgerpark, raven vallen aan; Snavels pikken scherp, armen weren zich vergeefs, vleugels vliegen heen; Het is persoonlijk, felle haat gericht op haar: zij, die duiven voert.…

De liefde glipt als fijn wit zand Tussen mijn verbaasde vingers Verzet is vergeefs Niemand kan een boom scheppen uit planken Noch een foto nemen van de geur van zuivere sneeuw…

Vergeef mij, Overheid, want ik ben schuldig, Ik heb gewoon gehandeld naar mijn zin, En werkte tegen Uw geboden in, En zulks niet voor één keertje, nee, veelvuldig! Heb meelij, straf mij niet voor deze daad, Nu thuis mijn thermostaat op twintig staat.…

Opnieuw vergeefs gewacht. Vergeefs. De zesde die hem nog niet bracht. Voor 't laatst, voor 't laatst. Zelfs dit ging dus voorbij. Voor 't laatst. Ik sta verlamd. Verlamd van schrik.…

Ik vergeef mijn moeder niet. Ze kan de pot op. Heb daar vrede mee, of niet. Dat is jouw probleem.…

Vandaag zag ik dat ik vergeefs gebeld had Ik vermoedde al zoiets als pesterij Met steeds 500 wachtenden voor mij…

de stam van de boom op de camping municipal in Bourg-en-Bresse oogt buitenaards wanneer ik hem met één "click" tracht te vereeuwigen geeft hij mij nog snel iets van een knipoog vergeefs zoek ik later naar het bewijs op de foto…

ken je grenzen leer van fouten speel niet met het onbekende draag geen leugens spot niet met ziekten leef je niet uit op een negatieve manier ga de zon achterna en vergeef jezelf dan kom je verder dan je denkt…

witgepluimde bloemen worden bezocht door bijen ze dansen onder de zon hun honingdans bloesems worden bevrucht als zij met stuifmeelklontjes heen en weer vliegen op weg naar nectar imkers blazen vergeefs rook naar slachtoffers van Varrao…

Hoe vergeefs des doelmans hand zich strekte naar de bal die één minuut voor tijd de Duitse doel- lijn kruiste Zij die vielen rezen juichend uit hun graf ------------------------------------------ uit: 'Lijf- en andere gedichten', 1991.…

Mijn koelkast schreeuwt vergeefs om etenswaar. Geen mens houdt zich met mijn ellende bezig. Wie zal zich om mijn tegenspoed bekommeren? Ik klamp mij vast, mijn strohalm staat in Ommeren!…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos en - Vooral vergeefs - Mijn weg probeerde Te vinden in de Doolhof van mijn Verloren tijd - Nimmer zeker meer Of ik deze ooit Nog naar vandaag Terug kan halen Titel te danken aan de roman A La Recherche du Temps Perdu van Marcel Proust.…

En wij, in licht katoen en zijden kleren, weet je nog zeg ik steeds vergeefs weet je nog? Flirtend flanerend glanzend bloot onder licht wapperende kimono's gebloemd camparirood? ------------------------------- uit: 'Klaagliedjes', 2011.…

Vergeefse zoektocht naar een witte raaf. Elke krant lijkt op De Telegraaf…

Maar pas na ‘t vinden van wat porno-banden bidt men: “Vergeef ons Heer, voor deze schande”.…

het echte ding om te blijven zeggen ook al heb ik het tijden niet zelfs nooit gezegd niemand kan ik iets verwijten én ik vergeef het ze het geeft geen zin van leven om het in mezelf te ontkennen oh als ik hier morgen nog maar weer bijtijds aan denk…

Edsilia met 'Nooit meer zonder jou' Zal onze Eurovisiejoker wezen Dat wordt weer speculeren, hopen, vrezen En alles tussen euforie en rouw Omtrent de kàns vergeefs te mogen knokken Met Griekse kongsi's en oud-Oostblok-blokken…

Ze hebben het op 1 2 3 gemunt Met spotjes van ook uw belastinggeld Lokten ze u vergeefs naar ’t Malieveld Eerst dacht ik nog: ze hebben wel een punt Maar toen zag ik die kop van Youp van’t Hek En dacht: bezuinigen...toch niet zo gek…

De roomse kerk is liedjes aan het wissen, Ze schrappen uit de boekjes ‘Stille nacht’, (Dat u met kerst daar niet vergeefs op wacht) Ze zullen dat nog bij hun missen missen. Verboden wordt het niet dat lied te zingen… Dat vind ik nou zo zwak van roomse kringen……

ik wil zijn waar ik nooit ben, zoiets als terug naar de bron ik ben in mijn rede gevallen en noem haar goede afloop, het binnenste van bereik, een einde aan bestemming dan heet het verlangen vergeefse moeite, is het paradijs op aarde een paradox dan ben ik het 'hier' en jij het 'nu'…

Vergeef mij Heer...amen...en zo is dat.…

geboren met een gat in zijn hart dat niet kon helen in stukken geknipt vergeefs aan elkaar geplakt het doorweekte lijf stonk naar een hond in de regen het water was kouder en zwarter dan hij had gedacht het laatste daglicht was uit de lucht verdwenen…

uit de ruimte vallen verhalen iemand grift ze op een oude steen iemand wrijft over letters schudt vergeefs aan iedere steen of wacht op de zon tot de woorden glanzen en bloeien tot een schitterend verhaal iedereen kan daarin wonen…

Terwijl we ruim om Rotterdam heenreden Vanwege een vermeende handgranaat Werden we door de speakers bijgepraat: Prins Bernhard was zoëven overleden Terwijl vergeefs gezocht werd naar het wapen Was een der taaiste strijders ingeslapen…

fluister je muze serenadestil een wankel lied van verleiden toe beangstig haar ogen spelenderwijs de verwevenheid van frustratie sluit een gemis naar voeling uit de wanhoop in het aanvaarden vergeef jezelf inspiratieloos het prangend gevoel van alleen te zijn…

Vergeef het mij!…

alles is vergankelijkheid geliefden onder steen geborgen of met de wind weer weggewaaid bij elke visite nog verder verloren een foto een naam versleten verdriet zo kil klinkt stilte immer dwingend de roep vergeefs want hier vind ik je niet…

De ruwheid van de zee Nam de letters mee In het zand geschreven, Vergeef me De dagen versleten Woorden zijn vergeten En de golven begraven Ons verleden We hebben gepraat En we hebben gehuild Maar de zee heeft onze Liefde vervuild…