Alle inzendingen over Kassa OR Prijzen OR Rij

De inktpatronenmaffia van Canon Verwens ik regelmatig naar de hel. Die managers met hun ‘verdienmodel’ - Bargoens voor schaamteloos jezelf verwennen. Maar net zo vals als managersjargon: Gedichtjes die gewijd zijn aan Canon.…

Soms win je prijzen, maar ook teleurstelling hoort er dikwijls bij. Als een ander zijn geluk vindt, ben je zelf vaak nog op zoek. Leven neemt vaak. Ook van een onbeschreven boek. Leven is geven, en laat niet in alle keuzen vrij. Leven kan dan binden, en plaatst de plichten op een rij.…

van de optocht richting kassa’s voorzichtig gevolgd door het publiek de rij bij de kassa wijkt schielijk uiteen De inmiddels opgetrommelde manager weet niet wat zij er mee aan moet en zegt zwetend: -Gaat u maar snel naar buiten allemaal -Weet u het zeker, wij willen gewoon betalen hoor -Nee, nee, maar kom niet terug, anders bel ik de politie…

De prijzen zullen nooit een keertje dalen, De Staat verhoogt de prijzen meer en meer. Begonnen met het kwartje van Wim Kok, Maar nu geeft elke tankbeurt mij een shock.…

hij drijft nog handel -de prijzen zijn slecht vandaag- de gang is veemarkt…

Ik stond bij de kassa van Kruitvat en ik vroeg of er nog van die goedkope dagkaarten voor de trein waren. Nadat ik er één had gekocht, zei ik: 'Zo, nou kan ik ook op vakantie!'. Ze glimlachte, want haar leefgeld schommelt rond het mijne.…

Bijvoorbeeld Dat je vaker de snelste rij hebt bij de kassa En dat je geen verjaardag vergeet Dat je geen gaatjes hebt bij de tandarts Vaker het juiste antwoord weet Weer contact krijgt met een oude vriend of vriendin Dat je vaker denkt: ik heb er zin in!…

ik zie je in de HEMA het is net half tien lig nog steeds op schema jij hebt me niet gezien ik zoek er naar een broek drie kaarsen en een pop neem snel wat boterkoek want zuurtjes die zijn op jij staat bij kassa vier voel me volstrekt verloren het duurt wel een kwartier voor ik je stem kan horen wil niet dat jij mij spot ik volg je…

treur maar niet met de dood in het verschiet je zult vergaan, niemand is met je begaan al roep je nog zo hard, vol van smart het doel staat vast, het is tot ieders last ik schenk je een lach, ik maak daarvan gewag alhoewel zuur van aard en aan haat gepaard kon je niet velen, laat staan mijzelf met je delen je was geen vriend, dat had je niet…

De mensen van deze vernuftige tijd zijn verrukt, dankzij grote uitvindingen, vol bewondering voor wonderdingen, wellicht trots op hun eigen vaardigheid. Bij al wat wordt gegeven en bereid: wil men niet eindeloos juichen en zingen tot de Heer van aard' en Hemelingen, die steeds de menselijke krachten leidt? Duizenden jaren her was Israëls…

Ik kocht laatst bij de supermarkt m’n eten, En deed er kaas en wat te drinken bij, Ik pakte nog een appel en een ei, Maar bij de kassa heb ik dat geweten. Ik zag de bon en informeerde toen, Of ik die in termijnen mocht voldoen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

haar tieten zijn weldadig prijzenwaardig een melkfabriek goed uitgemolken boterzachte wolken romig vol tepelkloven om te prijzen en te loven tot dat uierziek het verleert dat dit alles 't kalf ontbeert gezond voor 't op groeiend kind de koe tot vleesberg wordt bemind ___________________________________ de boer valt in de prijzen wanneer…

Van een kermiszaak bedoeld om te verdwalen Ontbreekt de laatste dagen ieder spoor Een kermisexploitant zonder decor Geen in, geen uit, geen kassa voor betalen Naar je ruiten fluiten, zielig en berooid Zijn eigen glazen doolhof ingegooid…

Ik wrong me door de massa van stoppelbaard en verschaald zweet ik naderde je kassa, de rijen waren lang en breed. Ik zag je ogen blinken ze leken wel van ochtenddauw waardoor ze lichtelijk detoneerden met je Aldischort want die was grauw.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De kassa-automaat heeft geen gezicht, geen mond die onophoudelijk blijft kauwen, die ongevraagd gaat jij-en en gaat jou-en, en die zich luidkeels tot collega's richt. En die mij dan (wat ik het meest verfoei) geen goede dag wenst, maar volstaat met: doei!…

Als ik de kassa schuifelend benader Dan kijk ik zielig en lijk wat verward Zo steel ik menig kassajuffrouws hart En val perfect binnen hun zorgtaakkader Ik hou me licht dement en dring wat voor Mijn jaszak vol...en dan er snel vandoor…

Laatst liep ik met mijn kraag hoog opgeslagen, Een bivakmuts op en mijn pijp op zak, Die blijkbaar dreigend door mijn jas heen stak, De supermarkt door met mijn winkelwagen En voor het oog van de verblufte massa Gaf de caissière mij spontaan de kassa.…

hongerige ogen, graaiende handen, krijsend grut, overspannen moeders, coole pubers, chagrijnige koppen, bizarre smoelen, vrolijke types, tetterende kassa-meiden, even boodschappen doen, daar knap ik van op.…

Dat belast-ding Doet alleen maar ping Kassa, weer wat geld Wat voor iedereen geldt Ze weten er wegmee Als een flipperkast Aan-uit, ping-pong een bodemloze kast Een belastingparadijs u zegt wat Ontlast, kan het een onsje meer Het is belastingverkeer.…

Ik wist de zin waarmee ik zou beginnen: “Geef mij de kassa! Vlug wat, halve zool!” Maar ik werd uitgelachen, overal, Want wat een pech: het was net carnaval.…

boeg en iets naars achter de rug toen ik God om een oplossing vroeg Op straat liep ik voor me uit te kijken wilde niet eens mensen ontwijken ik hoorde mijn voetstappen en die van de anderen terwijl ik het niet kon behappen Pratende, dringende, opdringerige mensen terugblikkend, terwijl ik vooruitzien bleef wensen wachtend in die lange rij…

Op de boulevard vol met straat-muzikanten schenk ik mij zelf een groot glas wijn om mij het geluk toe te prijzen want ik had hier ook met jou kunnen zijn…

Wanneer de stilte U begint te prijzen de ziel gaat reizen wacht Uw belofte dat het lichaam zal verrijzen op Uw tijd.…

De aanblik die mijn lege koelkast bood Ik voel de moed echt in mijn schoenen zakken Mijn beurs is leeg, ik heb geen cent te makken Ontbijt was een beschimmeld plakje brood Toch ben ik rijk wanneer ik mij bedenk: Ik heb sinds gister weer een volle tank…

Welnee, hij hoort de kassa.…