Alle inzendingen over Licht OR Ochtend OR Naakt

Waar de nacht Allesbepalend was, Voorgoed verdrongen Het oude licht, Wordt voorzichtig Het deksel Van de dag gelicht Liggen boten Loom te dromen En begroeten meeuwen Het nieuwe ochtendlicht Spilsluizen, Groningen, 11 april 2012…

Dat Playboy stopt met foto ‘s van fraai naakt, Dat moeten we als vaste klant niet willen. “Geen plaatjes meer van borsten en van billen”, Is door de baas recent bekendgemaakt. Hugh Hefner, doe nou maar gewoon je ding, Wat moet een man met zo’n ontboezeming?…

Het ademen is reeds zwaar, avond in de vroege ochtend, licht gloort in de verte, maar duisternis omhult het droeve hart. En langzaam verglijdt de tijd.…

Volledig naakt zal ik welbespraakt mijn gedichten tonen om de dagelijkse goden te onttronen. Naakt en bloot haal ik mensen uit de goot. Elk gedicht draagt een licht dat mensen in nood hoop biedt... als élk lied.…

de zon schijnt en wandelt met gelijken de nacht is soms de maan afstand maakt de ster het donker naakt en ik ben zomaar iemand dag licht ik ga slapen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

tijd beweegt zich met ontelbaar mooie momenten naar eeuwigdurende verwerkelijking heb ik beseft toen ik tot de ochtend ben blijven kijken naar vol liefde trillende sterren om dan met obsessie toe te neigen naar het dansend licht dat zich in ochtend rood naar boven drift met kloppend hart sneller dan gedacht tot bloei kon komen…

Purper licht fragmenteert in kleine delen parelmoer In een zone van getij pluk ik vruchten van de zee. Naakte mossels liggen gapend op het strand onwetend van het dampen nog.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Licht van Pasen, teder schijnsel dat de morgenstond doorbreekt, dat doorheen de lijdenskieren toch zijn weg vindt naar ons hart. Licht van Pasen, licht verrijzend uit de nacht van haat en vrees, dat doorheen de koude ochtend ruimte schept voor hoop en moed.…

En vanaf de vroege ochtend zingt een kleine vogel en maakt de dagen tot een feest vol muziek samen met jou wordt het leven een dans tussen de dromen als geurende bloemen vanaf de vroege ochtend tot het licht der maan en sterren. En het laatst van alles zingt nog steeds de nachtegaal.…

deze ochtend is het licht zuiver genoeg om je verschijning op te roepen ik hou je in mijn hand naar een venster naar mijn hart, een beeld vernoemd naar geluk een ademloze stilte in de palm van ontwaken…

ik rek de avond nog wat uit tot voorbij het droomniveau en schrijf je een brief bij het licht van een maan het wordt vroeger nu ik draai de aarde een slag zorg dat er een andere ochtend komt er is geen droom meer in nood…

Een politie-auto patrouilleert voorbij de ochtend is nog in duisternis gehuld jouw zachte armen roepen mij die met het schoorvoetend licht de dag tot volle wasdom brengt…

toen het weer licht en morgen was zweefde een liedje voor mij uit ik wist het zeker: vroeg of laat vind ik het woord levend als water dat mij bevrijdt de ochtend was ongemeten wijd…

swingende zichzelf verzen leerende troubadoer snoer de cynische critici de mond symbolische werelden nemen het woord dans brandend door verhalen en verbeelding smelt doof het licht niet eerder dan vogels zingen in het ochtend licht…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

Aarde waar wij zijn geboren Geboren onder het teken van liefde Liefde als warm en helder licht Licht helder als de mooiste ster Ster aan de grenzeloze avond Avond die we voor altijd delen Delen wij geliefden Geliefden die elkaar liefhebben Liefhebben door de nacht Nacht als hemelrijk in de ochtend Ochtend iedere dag Dag na avond in de nacht…

Ik probeerde mijn armen maar weer om de wereld heen te gooien Het kindje dat werd gesmoord De vrachtwagen die de bocht veel te hard nam De maan die op de straten kapot kletterde De dooi die inzette En die piano, prachtig Oude man Amos die de zang op zich nam In die pijn had ik mijn doel bereikt Dan was daar de tijd Ik zei maar niks…

een fabrieksschoorsteen penseelt grijszwarte vegen in oranje lucht.…

De eerste zonnestralen schijnen naar binnen We worden wakker en de pijn kan beginnen Vandaag de laatste dag dat je hier ligt De allerlaatste dag dat ik wakker word Met naast mijn wang jouw prachtige gezicht Die ik elke ochtend kus en streel en aanschouw Een verlangende herinnering is wat ik er aan overhou Dus hou ik je stevig in mijn armen gedrukt…

De haan die kraait de dag kriekt dauw bedekt de aarde…

Het zong van verre stranden, vol van vrolijkheid en dans; het was of enkel het vogelwijsje de ochtend vulde met zonneglans. Ik huiverde onder de dekens, kroop met tegenzin uit mijn bed, ik heb mijn raam stilletjes gesloten en daarmee die stomme vogel geplet. Ik ben geen ochtendmens.…

Door de kieren van het overgordijn Glijden zonnestralen binnen Fel verlichtend alles onthullend Brengt herinnering van de nacht Ontwaakt zie ik het eerst Jouw achtergelaten boodschap Drie hangers en wat kleding Ongeordend verspreid over de vloer IJlings verberg ik mijn hoofd Onder het bezwete kussen…

als ik de houten luiken omzichtig open zie ik nog door vitrage de dag dient mij voorzichtig te dopen opdat wat gaat komen aan mij verschijnt in vertragende lagen stel dat ik u direct zou ontwaren de ogen op mij gericht daar een etmaal op varen is als het doven van licht…

Waar is de ochtend en het voelen van de avond het opblinken van mijn blos. Vanzelfsprekend is de nacht waarin wij slapen naar de sleur van weer een dag Waar is de melodie waar is het koor, en het crescendo Aahh oouii! Wij slaan slechts toonladders en kraken de noten.…

vurige vingers lekken aan de rand van de wereld de nacht doet een stap terug…