Alle inzendingen over Liefde OR fantasie

Alleen jij, alles van jou, en mijn fantasie -- en mijn verlangen.…

een witte vogel die het rif verlaat het kind dat met zilveren voetjes baadt de man met stok die water uit de rotsen slaat de valk die de verten ziet de hoge pluimen van het riet de landwind die naar de zee vliedt het landschap in slingerlijn de houtbrug over het ravijn zal daar mijn grijze vader zijn de nacht en najaarsvlagen het hart…

naaktstrand als lusthof doordravende fantasie geen naakte feiten…

Mijn fantasie vult de gaten in mijn kennis: zwarten op het zwart.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Non-stop fantasie luchtballont door mijn vlieggestel en de gevolgen zijn uit een lopend.…

lijnen toveren onverwachte patronen fantasie vol kleur…

de hersenpan kookt en fantasie slaat op hol verlamt de zinnen…

Denken maakt je blij zolang je de fantasie geen grenzen oplegt…

Subtiel gegiechel, beroerd mijn fantasie. Beschrijf met poëzie, je weelderig spel. Romance, passie, maakt je dans sensueel. Als engel en juweel, zweverig in chemie. Mooi vol mystiek, breng je vervoering en warme erotiek. Fantasie of niet, blijf je een beleving waar ik van geniet.…

ik kijk naar de lucht, zie wolken bewegen van ooghoek naar ooghoek, en altijd op weg naar wazige verten. soms luchtig, doorzichtig, soms loodzwaar, met regen beladen maar altijd op weg. als wolk wil ik reizen met onbekend doel, gestuurd door de wind die mijn richting bepaalt. de aarde omarmen en niet hoeven denken, niet hoeven kiezen…

Vlinderlijk wit danst voorbij haar ogen pure magie stroomt voort waar leven ooit begon en alsmaar verder vloeit daar bij de levensbron zij aanschouwt de wonderen der natuur en voelt de kracht van de bomen ongerept en onbevangen streelt zij haar tere zilveren huid slaat haar vleugels uit gaat verder met zoeken door eeuwigheid naar…

mocht mee op je bezemsteel in een luchtzak ging het mis molenwiekte met arm en been door woeste wolken heen voor mijn inslaan kwam jij net je had de tijd even teruggezet en je vroeg: wil je nu alleen? ik zei witjes: liever niet, neen!…

Zij leest haar lijnen in kromme bochten dan eens links, dan weer rechts ongesproken woorden klampen zich vast in gedachten in beeldende golven van nog altijd onwetend gedrag Een vage glimlach verschijnt rond haar mond als kleine slierten wierrook opstijgen in de toch al berookte ruimte en zij zich verdiept in het zicht met ongekende glanzende…

Eens was hij van ijs vele kristallen tooiden zijn gelaat diep in de koude wereld waar zij hem vond en keek in helblauwe ogen harten smolten tesaam in zielsverbond zij vroeg hem mee te gaan zo kwamen zij door de vele nevels in de wereld van de zon kristallen smolten toverden een ware prins een bijzondere liefde begon…

Een zeepbel zo mooi Een zeepbel zo als het verlangen Van een mens, alle mens Ieder de er zjn oog op laat vallen ziet het anders Ieder zijn andere verlangen Het verlangen, de droom, het ideaal Zo kostbaar beschouwd Ook gelijk breekbaar De nieuwe wind waait en een nieuwe Ideaal zeepbel is mooier dan eerst Door die ene persoon Springt…

Geef je over aan de creatieve krachten van je geest ontdek plaatsen waar je nog nooit bent geweest en geniet want jij bent de enige die alle beelden ziet zet ze naar je hand laat ze maar komen dan verschijnen ze vanzelf in al je dromen en verdwaal in je eigen sprookjesland waar schoonheid is geluk en fantasie Dan pas beleef je…

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

Nachtraven schuifelen voorbij in een halo van gifgroen terwijl het aardvarken likkebaardend uit het keldergat kruipt, schetenlatend zonder enig fatsoen. Nachtmerries draven briesend door het dromende land, zoekend naar het slachtoffer, nietsvermoedend ingedommeld in het te benauwde achterpand. En ik, ik leun over de rand van morgen en…

gevallen engel het leefde van de lucht in je longen tilde door je maag heen de zware stenen op tegen je te zwakke rug aan het begon op deze dag met negenenveertig uren een koude week de eerste bladeren vielen en jij zag de engel voor jouw dood aan overschrijd geen grenzen wie zonder naam een rots kan zijn mag als lijk bekeken…

boven de schaduw van lijfeigenschap in een rijkelijk gevulde fruitgaard zoek ik de grens, stap voor stap, die zich tijdloos aan mij openbaart zo ongeveer tegen het ontwaken van een andere ik, een weerklank van de ochtend in nachtbraken, ontdekken wij ons samen op de bank je witheid van onbekrast honingkruid je schutwater laat wilskracht…

Dit is een wereld waar ik wil dromen van elfen en feën mijn wereld vol fantasie die ik nooit in werkelijkheid zie.…

'Piep knoggie larien' Het lijkt wel of ik dronken ben. 'Piep knoggie larien kwiekkwiek' Er moet iets met mij gebeurd zijn... 'Da wawa psychosa' Nou nee, zo erg is het niet. 'Piriet, piriet, curiosa' Precies, dat piept wat vrolijker. 'Parachuteke, parasiet, limieteke een-twee-drie-hopla' Nou zie maar, zie maar of je mijn toestand…

En omdat elke fantasie me steeds vertrouwder voorkomt, laat die me totaal vergeten dat ik meer dan een uur lang alleen zo’n honderd meter op en honderd meter af heb gelopen, met een totaal onbewust genomen keerpunt, op mijn reis van het ene naar het andere land.…

gedachten vinden er beschutting zich bladerend door de wind vastgelegd met woorden die niemand ooit geschreven vindt wat door gewonde dijken is omarmd lijkt leeg te lopen in waterrijk land tot een koninkrijk in hersencellen grenzeloos ijsveld, witter dan het strand tot buiten de tuin met deze waardplant uit het binnenaardse tot evenbeeld…

Met mijn vingertop vaar ik diep onder water – door verre wolken.…

onbewoond maar op gehoorafstand ligt een eiland in een zee van ruimte in de verte klinkt een echo met de intonatie van een stem er rijst een vraag om karige klankborden te beklemtonen, om grenzen aan gehoor te verbeelden…

ik sta onder voorbehoud schuilend voor smeltwater ons uitzicht lijkt van goud ik werp mij op als erflater dit is vluchtig als een storm van voorbijgaande aard het universum is enorm maar wat is eeuwigheid waard waarheen ik ook ga er is een gedachte die niet loslaat ik jaag een fantoom na in het land dat niet bestaat…