Alle inzendingen over Machteloos OR Leven

Soms weet je niet meer wat te doen, wat zeggen, alle woorden zijn zo machteloos, zo helemaal niet opgewassen tegen al die regen, al die pijn, dat misverstand. Toch wil je dapper zijn, de moed niet opgeven, de kleine dingen blijven doen, al lijkt het allemaal maar niets, maar toch is er het leven, het grote kleine leven.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Tranen zijn gelopen Woorden zijn gezegd Pijn is gevoeld Steken in je hart Dat machteloos gevoel Dat iemand in je bracht…

hersens kraken in machteloos gevecht beslissingen dringen op en verdwijnen met een zucht het hoofd stroomt vol gedachten zweven eenzaam verloren zonder lichaam negerend het gevoel dat klopt van ongeduld het hart roept luister en in de stilte die valt glijd een traan begrijpend waar een serene rust tot leven…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Machteloos soms vrolijk. Meestal boos. Uitzichtloos soms sterk. Meestal broos. Leven soms nemen. Meestal geven. Geluk soms heel. Meestal stuk. Zomaar een dag. Zomaar een lach. Ik zucht alleen maar lucht Iemand heeft ooit geschreven Zonder lucht kan je niet leven. Het maakt niet uit waar jij bent.…

Misschien betert het wel, zeg ik en anders, moeder, valt er mee te leven. Ze knikt berustend en wat machteloos verwoeder strijkt ze sprakeloos zonder te beven nu het linnen. Ik raad ze strijkt de angst daarbinnen. ---------------------- uit: 'Opaal', 2006.…

Tegen sommige dingen staan we machteloos.…

Badend in het zachte nachtlicht voel ik de avondbries langs stromen ik zie alles met mijn ogen dicht langzaam drijf ik door mijn dromen Door de duisternis ben ik omgeven ik lig hier machteloos en zonder wil weg van de zorgen in het echte leven hier vind ik rust hier is het stil Niet gevangen in het besef van tijd voel ik me alleen…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

Half zittend, half liggend Bank vervangt zijn bed Zappend zonder inspiratie De wereld in van net tot net Depressief zijn, volop klagen Altijd wel een mening klaar Werk van anderen af te zagen Maakte zelf nooit iets waar Zielig hoopje mens Zestig-plus staat aangegeven Niets geleerd van elke fout Maar papa, als je zo wilt leven Ben je wel…

dader is bekend Jouw signalement Je snijdt zonder geweten Zonder te voelen Zonder te zien Je doet me pijn Onzichtbaar veel Meer dan lief Vul je mijn hart Met verdriet Verwarring En smart Begrijpen doe ik niet Ik vraag om warmte Je geeft me kou Desondanks Is er soms hoop En vrees Maar het vervaagt Zo gauw Gevangen in jouw web Zo machteloos…

Een vrij leven kennen wij niet. Het pijnlichaam is onze vriend. Eigen schuld, of hebben wij dat verdient? Tevergeefs zoek ik een reden. Tevergeefs vind ik die. We doen alles in het verleden, maar een toekomst hebben we niet. Is er dan nog een sprankje hoop? Of willen wij die niet zien?…

letters tot stuifzand geworden glijden door mijn korte vingers verwaaien zonder ooit een woord te vormen vallen terug op het strand waar de oude zee hen opnieuw overmant onderhevig aan vermaledijde stormen ik houd mijn handen op tot dragen toe bereid maar zie met lede ogen aan dat het machteloosheid is dat door mijn vingers…

als machteloze gedachten luider roepen dan mijn lippen bewegen en mijn oor even niet aan het gevoel van de wind wil raken is de stilte nog het meest genegen mij te doen verwijlen in de overgave aan verloren tijd, opzoek naar onkreukbaar waken het is dan niet zo dat ik me verberg om weerstand te vermijden soms geraakt de ziel…

krijgt een fikse knauw Als moeder ben je soms machteloos verdriet van je kind doet je pijn er is maar één ding wat je kunt doen en dat is gewoon er voor ze zijn.…

Hoe machteloos voel je je Als je aan de zijkant moet staan, Dat je niks kan doen Als je kind door een hel moet gaan. Hoe verdrietig ben je Dat je je kind niet kan troosten, Het wegnemen van de pijn en tranen. En zeggen dat het wel goed komt Ook al duurt het maanden. Hoe sterk word je dan Om met je kind de strijd aan te gaan.…

Gewapend met de geneugten van de nacht nog in mijn lendenen volg ik jouw opstaan als een horige, die van de duisternis had gesnoept zoete eigenaardigheden herinnerden mij dat jij het kind was van een teler aardappelrooier spruitenplukker en rooms-katholiek en jouw moeder die niet schroomde om met gejank mijn feestmaal te verpesten en ‘…

Als een Kut de strategie bepaalt weet de Generaal Het is zinloos Ik heb verloren…

missen, wat naast je heeft gestaan, maar wat je nooit echt heb gehad, waarvoor je op je knieën bent gegaan, het gewoon vragen vergat, de kans nooit gegrepen, niet zeggen wat je wou, niet worden begrepen, nooit verteld dat je van haar houdt En nu is het te laat, machteloosheid heerst, wachten tot genoeg tijd vergaat, weten dat het nooit…

Wanneer niets gedaan kan worden, wat moet een mens dan doen? Wanneer die zware steen toch valt, in onze rimpelloze vijver. Wanneer we schreeuwen als een beest, maar er niemand is die naar ons luistert. Wanneer ons hart klopt in onze keel, en onze ademhaling stokt. Wanneer onze radeloze angst, de zon verduistert. Wanneer niets kan worden…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

Oorlogsleed is moeilijk te verzachten Kersenkernen knarsen machteloos en andere pitten argeloos In uitgeholde nachten verslapen wij ons woelig onmachtig sprakeloos…

Machteloos voelen zich velen, hun gezichten bleek, een contrast zo schril en met van alles in overvloed zouden zij meer willen delen.…

Je kunt er weinig aan doen Als je kind epilepsie heeft Als het daar ligt, ontkom je er niet aan, dat je er van beeft Je voelt je machteloos Inwendig ben je boos En tegelijk kun je huilen Ik zou haar nooit willen ruilen Haar leven is al voor een deel bepaald Hoop toch dat het geluk haar toch achterhaalt Suf van de medicijnen Zie ik hoe ze…

Liefde maakt me kapot Het sloopt me van binnen Ik kan niks Ik ben machteloos Liefde doet pijn…

Ik sla dicht en heb geen woorden, het wordt stil en pijn komt naar boven, pijn van beschuldiging, machteloosheid en onrechtvaardigheid krijgen de overhand.…

De machteloosheid van onwetendheid heeft immers zwaarden nodig. Daar waar kennis macht is worden pennen overbodig.…

Machteloos voel ik Me, broertje, dat ik Jou niet redden kon Terwijl het mijn vak Is om mensen te redden Die niet meer willen leven - Dokter was je, net als ik, Gelijkgestemden door die Nauwe band die broertjes Levenslang met elkaar hebben - En toch ben je Tussen mijn vingers Door geglipt - koos Je er voor niet meer Verder…

jij loog mijn leven tot een machteloos schreeuwen en ik tastte naar het kind op de achtergrond ik klom trappen omhoog langs gespannen schaduwen zocht de waarheid in een open mond in ogen zonder zonde kleedde jij de nakende dag jij sprak niet over morgen een belofte dicht bij de dood jij voedde me gebogen liet geen geloven over en…