Alle inzendingen over Natuur OR Vakantie

Een kleine camping aan een Frans riviertje, zo'n vijftig Nederlanders bij elkaar, dat doen we nu al vijfentwintig jaar. Ontneemt corona ons nu dat pleziertje? Gré zegt dat niet alleen de Marne telt. Oké, dan veertien dagen Barneveld.…

De zomer vond ons Onbevangen op de fiets Het schema mikte niet zo nauw Maar ergens riep er iets Dat zelfgenoegzaam daar bleef hangen Het drijft terecht tot een gesprek Lost in als ongestemd verlangen Of blijft een haperend gebrek Zo komt de taal op allerlei De hele kermis aan de praat Over wie er wat en waarom zei Eén ieder verhult wel…

dan getint vervellen en pellen aan het gevoelig vel zo rood verbrand op dat zonnige zand van dat stralende strand men weet het wel in ’t zo gastvrije land wees welkom Afro kind weer wappert de bannier waarop een kruis is gehaakt echter iedereen maakt in vakantie vaak plezier…

Maar heden wijk ik af van de usantie: Geen snelsonnet, want ik ben op vakantie.…

De vakantie duurt 6 weken Hier hebben wij samen naar uit gekeken. Het blijft met ons 16 toch raar Om ons zelf te zien als een gelukkig paar. Het gevoel alsof wij elkaar al jaren kennen Elkaar elke dag de liefde bekennen. Jouw mond op de mijne voelt zo vertrouwd En onze liefde maakt ons soms benauwd.…

Ik boekte een vakantie naar de zon Met palmen langs het hagelwitte strand En factor 50 tegen zonnebrand Zo blij dat het nu eindelijk weer kon Maar Benschops Schiphol werkt helaas niet mee Een weekje Zandvoort is nu het idee…

Vakantie is toch een waar plezier aan zee, hand in hand op het strand met z’n twee. Als dan de zon zijn laatste stralen straalt je in elkaars ogen in de gloed verdwaalt, en de zon geluidloos in de golven verzinkt hoor je hoe in jullie harten de liefde klinkt.…

Er grenst een blauwe wereldrand aan de horizon van ons geheugen we eten er boterhammen met kaas en gaan te paard de heuvels over daar klinkt weer dat vertrouwde stemgeluid van een moeder die haar kinderen roept om te gaan zwemmen in de blije rivier en in de avond bij het kampvuur drinkt vader zijn bedroefde bier om de volle maan te begroeten…

Augustus: twintig, vijfentwintig graden! Dus in de tuin fijn zand gestort als strand, een palmboom en twee parasols geplant en in de vijver kun je pootjebaden. Geen Griekenland, Slovenië, Silezië, wij zitten veertien dagen in Tuinesië.…

Het was een vakantie van niets doen, van overgave aan zon, zee en wind, we gaven ons bloot waar we konden, we verschoten ervan. We lazen ons bij, boekten opgelucht tijdwinst op wat nog zou komen, voelden eigen natuur, een herkenbare toon die ons niet had ontluisterd. We liepen veel samen, waadden nooit dieper dan buiten de stroom.…

eet eens iets anders dan ijsbergsla in de winter ga op vakantie…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Ze doen een dagje tijdens de vakantie, de dierentuin hoort er natuurlijk ook bij. Een trainingspak in felle neonkleuren (geen dier hier evenaart dit kleurvertoon) waarop New Generation, Yellowstone en kinderen die rennen, klimmen zeuren. De dieren zijn door ons hier opgesloten.…

een ander park het naakte vragen is begonnen dit is geen vakantie het zijn andere dagen loop een eindje met mij op ‘t drinken van de zon heeft mij dorstig en helder gemaakt.…

Mijn moeder is op vakantie. Mijn moeder is er niet bij. Ook al zit ze hier naast ons: zo ontiegelijk dichtbij.…

Vakantiegeld wordt dan overgemaakt maar voor wie zich nu al rijk vermaakt: het geld wordt niet besteed aan vrije tijd nee, iedereen is dat geld NU al kwijt, aan zorgpremie, belasting of anderszins, maar niet voor vakantie, dat geenszins misschien zelfs voor hier en daar de huur want VAKANTIE, dat is voor al die mensen VEEL TE DUUR.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

juist die weekenden en de weekjes vakantie zo goed Even gewoon weer kind zijn dat is wat stichting Heppie doet Daarom zoekt Heppie sponsoren die een bedrag willen geven Om een vakantie of weekend te financieren zodat de kids mooie momenten beleven wil je sponsoren neem dan contact met me op carla.van.kasteel@heppie.nl…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Ik moest zo nodig weer eens op vakantie. Dus ik kocht een reisgids met een kaart. Daarop heb ik me danig blind gestaard. Het valt me tegen wat ik in dit land zie. Ik was veel liever thuisgebleven, want De kaart is stukker mooier dan dit land.…

Ik ga een dezer dagen op vakantie Naar Frankrijk, want ik houd van lekker weer Ik weet wel, warme landen zijn er meer Maar iets wat ik als voordeel van dít land zie: Ik denk niet dat er daar een haan naar kraait Wanneer een boze boer de vlag omdraait…