Alle inzendingen over New York OR Nijntje OR speedsonnet

Ooit was je in New York een bibliothecaresse, die met zorg en liefde de boeken uitleende, je werd geroemd om je kennis en souplesse, als je gilde, dacht men echt dat je het meende. Had nu ook maar de waanzin van je af gegild, inplaats van te verstikken tot een relikwie, waarmee je zoveel rijkdom hebt verspild.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

nijntje wist niet wat haar overkwam want, omdat ze vijftig was geworden, trokken kindertjes in hele horden naar haar feestje in madurodam. hopelijk, voor deze kinderschaar, wordt dick bruna minstens honderd jaar.…

De Hoekse en de Kabeljauwse twisten Pearl Harbor en de moord op M.L. King Voor mij vooral een schoolherinnering Die we vaak op proefwerken niet wisten Maar nu 11/9 jaar na jaar beklijft Hoop je toch dat dat historie blijft…

Bij de VN sprak Greta met de vlechten, Ze nam haar toevlucht tot de hyperbool, Ik denk dan: moet zo’n meisje niet naar school, In plaats van tegen windmolens te vechten? En elke keer als ik haar zo zie strijden, Treft mij een diep gevoel van medelijden.…

iets dichten, hartelijk en met plezier een luchtig, keurig afgedicht bericht volledig actueel en goed belicht dat is het spel met woorden, maar ziehier het is de eenvoud achter een charmeur hij zoekt het nieuws en wenst zich een primeur…

Een speedsonnet vergt best wat woordvondststrijd Pas oefening baart kunst, o Adeleyd!…

Stalen rossen - kolossen beton Prikken een gat in de zon Kietelen haar blauwe gewaad En werpen ruw - schaduw op straat Stralen verdwijnen - schijnen onecht Ontmoeten het slechtste van slecht Zijn ineens niet meer zo sterk Iedereen rondom - komt om in het werk Verhalen verschijnen - pijn en verdriet Roodzwarte pagina's vol bloedvergiet…

Van kastelen keek ik uit over haar stenen lange leegte 42nd Street - de ijsbaan lieve zusters van de nacht Fifth Avenue in neonlicht een jongensboek nooit uitgelezen schoof gordijnen van het raam hoorde het schreeuwen van sirenes zou de A-Train nu nog gaan - dacht ik verdwaalden van de nacht las er een bladzijde vooruit tot waar de wind mij…

Hier zijn geen woorden voor! Wrede terreuraanslag Duizenden doden En peilloos verdriet Maar een symptoom van een Civilisatieclash Dat was het volgens Deskundigen niet…

Sommigen durven nog steeds gissen naar wie de Twin Towers deed wissen. Nu tien jaar later vindt bij de krater een fuif plaats die Osama moet missen ...…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Het hallucinante moment waarop vliegtuigen zich in de Twin Towers in New York boorden. De klopjacht op Marc Dutroux. De meisjes die uit zijn huizen werden gehaald. De nachtelijke aanvallen bij de eerste Golfoorlog, waar we door een tv reporter schuilend onder een tafel dat angstwekkend groene licht zagen.…

water In New Orleans…

Ik werd wakker midden in de nacht en toen heb ik ik dit speedsonnet bedacht.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Verloren vriendschap terug gevonden eindelijk gezet die eerste stap verloren vriendschap terug gevonden na jaren koppig zijn verloren vriendschap terug gevonden... eindelijk weer gelukkig zijn...…

een knuffel voor jou, mijn lief een troostend woord en een arm om jou heen wil je even laten weten, laat je nooit alleen samen moeten we het verwerken dit imense verdriet en eenvoudig is dat niet... ik geef je een knuffel en hou je stevig vast ik zou zo graag de pijn verzachten maar dat kan ik niet... we huilen samen…

op reis bestemming onbekend geen naam geen vluchtnummer geen koffer zelfs geen vaarwel zomaar op reis zonder afscheid zonder dat je ooit weer thuiskomt...…

sta even stil bij jouw dood sta even stil mijn tranen stromen sta even stil waarom moest je gaan? sta even stil waar ben je nu? nog steeds zoveel vragen nog steeds zoveel verdriet sta even stil en niemand die het ziet ...…

op zoek naar mijn stem tranen die lopen weet niet meer wie ik ben moe van al dat verdriet en jij,... jij bent er niet! mis je zo hard, waarom moest je gaan? je ging van ons heen en wij blijven achter helemaal alleen,...…

Er zit een kleine droom diep in mij een kleine wens die me vanmorgen wat zei: leef, wees vrolijk en geniet! en vergeet heel eventjes al je verdriet... ik heb het geprobeerd en inderdaad... mijn verdriet was er even niet...…

zomaar opeens het touw genomen zomaar opeens aangespannen zomaar opeens een spannend touw en nu zomaar opeens... de was ophangen...…

hand in hand, verbijsterd en verslagen, vol ongeloof en woede om de dood van Gerben... we kunnen het niet vatten, we willen het niet zien... de klokken luiden, nog een laatste groet, je levenloze lichaam omgeven met zovele bloemen, iedereen zal je missen, elke dag weer...…

Het lijkt alsof ik altijd vrolijk ben en goedgezind... Het lijkt alsof mijn droefheid niet meer van me wint Het lijkt alsof de tranen niet meer komen... Het lijkt alsof ik verlost ben van al die nare dromen... Het lijkt alsof... Maar niemand weet hoe ik me werkelijk voel... En dat is nu net wat ik bedoel...…