Alle inzendingen over Paaszunne OR nachtegaal OR nachtegale

is wat niet bestaat is heerlijk ik bedoel niet de godgruwelijke leegte van het niks maar meer de hoop op iets wat alles beter maakt dezelfde hoop die je krijgt wanneer je op een bloedhete dag de koelkast opent of een lichtstraal in een duister bos iets wat alles beter maakt, iets dat een zucht slaakt en een nachtegaal…

als het gedicht geluid kon maken zou het dan klinken als een kraai als een nachtegaal (beide zijn zangvogels) of als de fileberichten wellicht?…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen 'lijk de merel merelt 'lijk de nachtegaal, die slaat; Zingen, blind, 'lijk vóór alle eeuwen 't laaien van 't onnozel licht; zinge' als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten, al wat gloeit en al wat rijt aan de gapend-geer…

Had ik uw adem, Nachtegalen! Uw zilvertoon, Langs alle heuvlen, alle dalen, Zou ik uw smeltend lied herhalen, Zo vol, zo schoon! Ik prees die God in mijn gezangen, Die veld en woud Weer 't groene kleed heeft omgehangen Na zoveel maanden van verlangen Zo blijde aanschouwd.…

Samen met jou, plots een nachtegaal aanhoren, die eerst zacht, maar dan luid en fel, zijn lied aanheft om zijn liefje te bekoren. De Heilige Stilte stolt in 100 decibel.…

hoelang ben ik nog te beleven hoever is ons streven waartoe kan ik mij wenden zonder mijn liefde te schenden elke strategie verliest voor mij zijn waarde als ik kijk naar wat er is op deze aarde hoe ver kan een mens zijn hoe lang kan een hart kloppen als je weet dat je op alles kunt gokken elk ander idee is mij vreemd als een nachtegaal…

Gelijk wanneer een nachtegaal alleen Wel tracht te zingen, maar niet kunnend, treurt, - Tot ze, als een andere 't lied begint, meteen Uitklaagt in lange liefde, beurt aan beurt, - En bei de bosjes vullen met geween Van tonen, tot de zon de kimmen kleurt.…

Ik – o, troost en vreugd der aarde, ’k Min, ik groet u duizendmaal, Zend mij nu ook, in mijn gaarde, Toch een enkele nachtegaal.…

Ik hoorde des avonds de nachtegaal slaan. Ik strekte de dorstige lippen uit Naar de klanken, die stervend vergaan, Naar de golvende stromen van jubelende klank, Naar de zoete weemoedige liefdezang. O! dat ik de weelde drinken kon Der klanken, die stervend vergaan!…

Ik – o, troost en vreugd der aarde, ’k Min, ik groet u duizendmaal, Zend mij nu ook, in mijn gaarde, Toch een enkle nachtegaal.…

Het woud zal weer herleven In warme zonneschijn, De nachtegaal zal zingen - En ik, waar zal ik zijn?...…

' fluistert de roos, de nachtegaal geeft antwoord: 'een dag gelachen en een jaar geschreid'. 10. Hoe lang nog zal ik om mijn toekomst beven? Hoe lang om mijn geluk in zorgen zweven? schenk in, ik weet niet eenmaal of ik thans de ingehaalde lucht weer uit zal geven. 14. Waarover klaagt de vroege kakelhaan?…

Eilaas, de nacht en ‘t donker zijn bezitten nu de zanger mijn: noch nachtegaal, noch ruit noch muit, en hore ik meer... ‘t is uit, ‘t is uit!…

Boven de bergen zijn de wateren diep en zwart als het kleed van eucalypta die zich vasthoud aan de heksenbezem op de vlucht haast ze zich weg voor de donder en het brullen van de leeuw vloeien bronnen naar beken midden in de bergen lessen wilde ezels hun dorst nachtegalen zingen in bomen…

De dageraad begint te blinken, De roosjes zijn aan 't open gaan; De nucht're zon komt peerlen drinken, De zuidenwind speelt met de blaân: Het nachtegaaltje fluit, En 't schaapje scheert het kruid; Hoe zoet Is een gemoed, Met zulk een vreugd gevoed!…

O dood, geheime nachtegaal Die in de donkre hagen zingt Uw nooit ontraadselbaar verhaal Dat tot in ‘t diepst der harten dringt, En lokt ons beiderzijds van ‘t pad Over het dompe dove mos Voort van de wemellichte stad Naar ‘t ver en stil en duister bos, — Ik volg u, dood, zing gij mij voor, Ik zal niet talmen aan de zoom, Dat ik de laatste…

Daar ruist de vleugelslag door 't hout Der bosduif die haar nestje bouwt; Daar hoor ik de eerste slagen Van 't heerlijk lied dat voor zijn bruid De nachtegaal in 't lommer uit, Om haar zijn min te klagen. Wees, groene wereld! wees gegroet, Met de eigen liefde in 't oud gemoed, Als 't jonger hart deed kloppen.…

Vanuit het niets verschijnt een nachtegaal, strijkt neer bij de fontein en onverwacht galmt een trieste melodie die met kracht aanzwelt tot wat ik denk in mensentaal. Hoe zuiver klinkt in het duister mijn klacht over het verlies van ons liefdeskind, een jeugd, de voorjaarsziel, een volle maan.…

't Is lentenacht, 'k ben in het bos aan 't dwalen, 'k Verneem het roerend lied der nachtegalen. Mijn hert, betoverd, wil in 't grensloos gaan: Ik zie der liefde en ook des lijdens traan. 'k Wil liefde met de zielegoedheid helpen, 'k Wil smerten troosten, elke ellende stelpen...…

Gij zult niet eenzaam zijn: de nachtegaal zal fluiten.…

‘k Geef de roem op oude talen, Oude smaak ook vrolijk weg, Mits men, bij de nachtegalen, Mij mijn wildzang niet ontzeg. Mei, 1820.…

Verlangend naar de avondwinden de nachtegaal die zijn hooglied zingt doorheen de hoge kruinen van de linden waar dichtbij het hart de rust weer vindt. Zoekend naar de Scheppershanden die zo groot, genieus en sterk en voelen Zijn nauwe, dichte banden al is Hij onzichtbaar aan ’t werk!…

Eilaas, de nacht en ‘t donker zijn bezitten nu de zanger mijn: noch nachtegaal, noch ruit noch muit, en hore ik meer... ‘t is uit, ‘t is uit!…

nog vele lentes komen, zomers eindeloos nachtegaal en roos opnieuw geboren onze liefde blijft het mooist. alleen de herfst kan aan haar plukken ook dan houdt zij nog haar gouden glans voor de winter gaan wij ze beschutten die krijgt bij ons geen enkele kans.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Bleke nachtegalen fladderen koortsachtig door het paviljoen. In duistere hoeken rochelen de amechtigen. Wolken morfine vertroebelen de vensters en de lichten van de stad. Pijn is een helder baken. Een wrede slang penetreert mijn penis.…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

wordt een dag nog steeds herboren als ik in jouw tranen de nacht verlies hoor ik een lied in verdwenen geluiden waar de nachtegaal stil jouw stem niet meer hoort vraag ik mijzelf wanneer het ontwaken de vreugde hervind naar morgen toe zoek ik nog steeds de juiste woorden die een afscheidskus vergezellen moet…

Was het geen nachtegaal die mij verleidde met haar zwoele klanken en lyrisch beroerde in de opera van de nacht. Geluk fluistert een zee van musicerende dromen laten wij allen drinken verstillen in rustieke nachtmuziek.…

“Bist Du bei mir, geh ich mit Frieden Zum Sterben und zu meiner Ruh” Zij zong ons deze woorden toe Om daarmee troost en steun te bieden Een stem die licht in ’t duister bracht Een nachtegaal ging heen – rust zacht…